IBPP1/443-1089/10/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 17 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lutego 2011 r. oraz pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 8 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2010 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lutego 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 lutego 2011 r. oraz pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 8 marca 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W marcu 2009 r. Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymali w formie darowizny działkę nr 200 leżącą w miejscowości W. Działkę tę małżonkowie chcieli początkowo przeznaczyć pod budowę domu. Pierwszym problemem, jaki Wnioskodawca napotkał był brak drogi dojazdowej do działki oraz brak zgody sąsiadów na sprzedaż pasa ziemi, który posłużyłby jako dojazd do działki i domu małżonków. Po długich negocjacjach, w maju 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupili drogę. Okazało się, że koszty jej zakupu były dużo wyższe niż się spodziewali. Kolejne koszty związane są z utwardzeniem ziemi i z budową mostka dojazdowego. Obecnie małżonkowie są na etapie oczekiwania na decyzję Generalnej Dyrekcji Dróg w W. Po otrzymaniu pozytywnie rozpatrzonej decyzji małżonkowie zajmą się budową dojazdu, co wiąże się z kolejnymi kosztami. Wnioskodawca z małżonką są rodzicami dwójki dzieci, żona nie pracuje. Wnioskodawca jest jedynym żywicielem rodziny. Małżonkowie chcieliby wybudować dom, ale koszty związane z zakupem i budową drogi pochłonęły znaczną część zgromadzonych oszczędności, które małżonkowie chcieli przeznaczyć na własny dom. Pieniądze otrzymane ze sprzedaży części działki przeznaczone zostaną na cele mieszkaniowe, aby małżonkowie mieli miejsce, na które ich dzieci będą mogły powiedzieć: "nasz dom".

Ponadto w uzupełnieniu wniosku, (będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 lutego 2011 r.), które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lutego 2011 r. Wnioskodawca dodaje, iż nie sprzedał jeszcze przedmiotowej części działki.

Właścicielem otrzymanej w formie darowizny działki nr 200 jest również żona Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Część działki przeznaczoną do sprzedaży Wnioskodawca chciałby podzielić na kilka mniejszych geodezyjnie wyznaczonych działek z własnym numerem ewidencyjnym.

Działki w momencie sprzedaży będą niezabudowane.

Nie powstały żadne zabudowania, dlatego nie skorzystano z prawa obniżenia kwoty podatku należnego na kwotę podatku naliczonego.

Działka została w całości wydzierżawiona.

W związku z przedmiotową działką Wnioskodawca wraz z małżonką nie uzyskali żadnych dopłat unijnych.

Działka jest na chwile obecną dzierżawiona przez poprzednich właścicieli (teściów), za którą małżonkowie nie pobierają żadnych opłat.

Do działki został zakupiony pas ziemi który służy jako droga dojazdowa łącząca tę działkę z drogą publiczną (w przeszłości działka nie miała żadnego połączenia z droga publiczną a poprzedni właściciele mieli dojazd dzięki uprzejmości sąsiadów).

Działka na chwilę obecną jest działką budowlaną według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy.

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości lecz nie zamierza ich sprzedawać.

Wnioskodawca nie sprzedawał wcześniej żadnej nieruchomości.

W uzupełnieniu, które wpłynęło do tut. organu w dniu 8 marca 2011 r. Wnioskodawca dodaje, że przedmiotowa działka jest dzierżawiona od dnia 30 marca 2009 r. i jest ona wykorzystana jako łąki. Plony z niej służą na potrzeby gospodarstwa (siano dla bydła).

Z działki nr 200 Wnioskodawca zamierza wydzielić 9 działek z czego 5 chce przeznaczyć na sprzedaż, jedna będzie służyć jako droga, a 3 pozostawić sobie. Na jednej z działek Wnioskodawca zamierza wybudować dom. Jeżeli nie uda się wybudować domu to fundusze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca chce przeznaczyć na zakup mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lutego 2011 r.):

Czy w związku ze sprzedażą wydzielonej części przedmiotowej działki należy naliczyć podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek VAT nie powinien zostać naliczony, gdyż fundusze uzyskane ze sprzedaży gruntu będą wykorzystane na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na stanie prawnym obowiązującym od stycznia 2011 r. gdyż w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lutego 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż nie nastąpiła jeszcze sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, nie wskazują, iż miałyby być one czynione w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z wniosku, w marcu 2009 r. Wnioskodawca, który nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, wraz z małżonką otrzymali w formie darowizny działkę nr 200, którą chcieli przeznaczyć pod budowę domu. Problemem był brak drogi dojazdowej do działki oraz brak zgody sąsiadów na sprzedaż pasa ziemi, który posłużyłby jako dojazd do działki i domu małżonków. Po długich negocjacjach, w maju 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupili pas ziemi który służy jako droga dojazdowa łącząca tę działkę z drogą publiczną (w przeszłości działka nie miała żadnego połączenia z droga publiczną, a poprzedni właściciele mieli dojazd dzięki uprzejmości sąsiadów). Okazało się jednak, że koszty jej zakupu były dużo wyższe niż małżonkowie się spodziewali, ponadto doszły kolejne koszty związane z utwardzeniem ziemi i budową mostka dojazdowego. Obecnie małżonkowie oczekują pozytywnej decyzji Generalnej Dyrekcji Dróg, po otrzymaniu której zajmą się budową dojazdu, co wiąże się z kolejnymi kosztami. Małżonkowie są rodzicami dwójki dzieci, Wnioskodawca jest jedynym żywicielem rodziny, ponieważ żona nie pracuje. Zamiarem małżonków była budowa domu, ale koszty związane z zakupem i budową drogi pochłonęły znaczną część oszczędności. Pieniądze otrzymane ze sprzedaży części działki przeznaczone zostaną na cele mieszkaniowe rodziny. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa działka jest działką budowlaną. W związku z przedmiotową działką Wnioskodawca wraz z małżonką nie uzyskali żadnych dopłat unijnych.

Od dnia 30 marca 2009 r. działka jest dzierżawiona przez poprzednich właścicieli (teściów), i jest ona wykorzystana jako łąki. Plony z niej służą na potrzeby gospodarstwa (siano dla bydła). Za dzierżawę małżonkowie nie pobierają żadnych opłat.

Z działki nr 200 Wnioskodawca zamierza wydzielić 9 działek, z czego 5 chce przeznaczyć na sprzedaż, jedna działka będzie służyć jako droga, a 3 działki pozostawić dla siebie. Na jednej z działek Wnioskodawca zamierza wybudować dom. Jeżeli nie uda się wybudować domu to fundusze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca chce przeznaczyć na zakup mieszkania. Działki w momencie sprzedaży będą niezabudowane.

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości lecz nie zamierza ich sprzedawać. Wnioskodawca nie sprzedawał też wcześniej żadnej nieruchomości.

Z powyższego wynika, iż planowaną dostawę 5 działek uznać należy za transakcję okazjonalną, czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT, gdyż nic nie wskazuje, aby dokonując incydentalnej sprzedaży działek działał w takim charakterze, zwłaszcza, że otrzymane od teściów grunty nie były w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych. Wprawdzie grunty były użytkowane nieodpłatnie przez darczyńców (teściów Wnioskodawcy) lecz Wnioskodawca nie czerpał z tego tytułu żadnych korzyści. Grunty nie były nigdy przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w tym do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie uzyskiwał tzw. dopłat unijnych w związku z przedmiotowymi gruntami, nie jest też podatnikiem podatku VAT. Ponadto Wnioskodawca nie dokonywał jakiegokolwiek uatrakcyjnienia działki, a przyczyną jej podziału i sprzedaży jest jego sytuacja materialna (Wnioskodawca jest jedynym żywicielem 4-osobowej rodziny, a koszty związane z zakupem i budową drogi dojazdowej pochłonęły znaczną część zgromadzonych oszczędności), natomiast pieniądze ze sprzedaży zostaną przeznaczone na wybudowanie domu dla rodziny, a jeśli nie uda się wybudować domu - na zakup mieszkania.

Mając powyższe na względzie, sprzedając wydzieloną część działki nr 200, składającą się z 5 niezabudowanych działek Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że dostawa wydzielonej części działki nr 200, składająca się z 5 niezabudowanych działek nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż należało uznać z prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.