IBPP1/443-1077/09/AL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1077/09/AL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana "X" przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu 23 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawionej faktury VAT dokumentującej świadczenie usługi - PKWiU 50.20.14 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2009 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 23 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawionej faktury VAT dokumentującej świadczenie usługi - PKWiU 50.20.14.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1077/09/AL z dnia 17 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność usługową naprawa pojazdów samochodowych. Wnioskodawca wykonał usługę naprawy pojazdu na rzecz k.p. k.p. upoważniła Wnioskodawcę do rozliczenia tej naprawy w P. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT, do której dołączył specyfikację naprawy oraz kserokopię faktury źródłowej na zakup części zamiennych, w celu udokumentowania naprawy. W treści faktury dotyczącej nazwy towaru lub usługi Wnioskodawca wpisał: naprawa blacharsko-lakiernicza.

P. odesłało Wnioskodawcy fakturę za naprawę, specyfikację oraz kserokopie faktury źródłowej, twierdząc, że przedstawiona faktura nie spełnia wymogów formalnych. Powołano się na rozporządzenie Ministra Finansów dnia 25 maja 2005 r. Dz. U. z 2005 r. 95. 798 § 9. Według P. na fakturze powinny być wyszczególnione wszystkie części zamienne wraz z numerami katalogowymi producenta.

Kosztorys Wnioskodawcy oraz kserokopię faktury źródłowej na zakup części odrzucono.

Wypłacono kwotę sporządzoną według własnej specyfikacji.

Warunkiem ponownego rozpatrzenia sprawy jest sporządzenie faktury wg wskazówek P.

Wnioskodawca dodaje, iż taka sytuacja występuje po raz trzeci. P. za każdym razem kwestionuje fakturę Wnioskodawcy i wypłaca należność wg własnych wyliczeń.

Są to różnice bardzo znaczne i Wnioskodawca boi się, że mogą zagrażać płynności finansowej firmy Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 18 listopada 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym od listopada 1995 r. podatnikiem podatku VAT.

Symbol PKWiU świadczonej przez Wnioskodawcę usługi wskazanej w treści faktury to: "Naprawa blacharsko-lakiernicza" - 50.20.14 - usługi w zakresie obsługi i napraw nadwozi (drzwi, zamków, okien, lakierowanie, naprawy powypadkowe) samochodów osobowych - Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Data wykonania usługi - 2 października 2009 r., data wystawienia faktury - 2 października 2009 r. Faktura dokumentuje wykonanie kompleksowej usługi, do której zostały zużyte poszczególne materiały tj. części zamienne i materiały lakiernicze.

Wystawiona przez Wnioskodawcę faktura ma być zgodna z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 listopada 2009 r.):

Czy w wystawionej fakturze w pozycji określającej nazwę towaru lub usługi Wnioskodawca winien wpisać usługę: naprawa blacharsko-lakiernicza, co byłoby zgodne z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku (...) (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), czy w pozycji faktury określającej nazwę towaru lub usługi Wnioskodawca powinien wyszczególniać części zamienne i materiały lakiernicze, co wskazywałoby na sprzedaż towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 listopada 2009 r.) wykonując działalność usługową w zakresie naprawy pojazdów samochodowych, w pozycji faktury określającej nazwę towaru lub usługi powinien wpisać sprzedaż usługi: naprawa blacharsko-lakiernicza, a nie sprzedaż towarów (poszczególnych części zamiennych).

Wynika to z faktu, iż Wnioskodawca dokonał kompleksowej usługi blacharsko-lakierniczej (co wynika zresztą z charakteru prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej), a nie sprzedaży poszczególnych części zamiennych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). W myśl przepisu § 3 pkt 1 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Jak stanowi art. 106 ust. 1 cyt. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1.

określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;

2.

może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;

3.

może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Stosownie do postanowień § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Natomiast w myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą usługową w zakresie naprawy pojazdów samochodowych.

W dniu 2 października 2009 r. Wnioskodawca wykonał usługę naprawy pojazdu na rzecz k.p., co udokumentował fakturą VAT wystawioną z datą 2 października 2009 r.

k.

p. upoważniła Wnioskodawcę do rozliczenia tej naprawy w P. Wnioskodawca wystawił powyższą fakturę VAT, do której dołączył specyfikację naprawy oraz kserokopię faktury źródłowej na zakup części zamiennych, w celu udokumentowania naprawy. W treści faktury dotyczącej nazwy towaru lub usługi Wnioskodawca wpisał: naprawa blacharsko-lakiernicza.

Wnioskodawca wskazał, iż wystawiona faktura dokumentowała wykonanie kompleksowej usługi, do wykonania której zużyte zostały poszczególne materiały tj. części zamienne i materiały lakiernicze. Natomiast symbol PKWiU, (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług), świadczonej przez Wnioskodawcę usługi naprawy blacharsko-lakierniczej, wskazanej w treści faktury to 50.20.14 - usługi w zakresie obsługi i napraw nadwozi (drzwi, zamków, okien, lakierowanie, naprawy powypadkowe) samochodów osobowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny stwierdzić należy, iż skoro wystawiona w dniu 2 października 2009 r. faktura VAT dokumentowała wykonanie kompleksowej usługi naprawy blacharsko-lakierniczej samochodu, do wyświadczenia której zostały zużyte poszczególne materiały tj. części zamienne i materiały lakiernicze, nie można uznać, iż Wnioskodawca dokonał odrębnie dostaw poszczególnych części zamiennych i materiałów lakierniczych potrzebnych do wykonania tej usługi.

Należy podkreślić, iż jak sam Wnioskodawca wskazał, prowadzi działalność usługową naprawy pojazdów samochodowych, a wyświadczoną przez siebie usługę naprawy blacharsko-lakierniczej samochodu zaklasyfikował do grupowania PKWiU 50.20.14 - usługi w zakresie obsługi i napraw nadwozi (drzwi, zamków, okien, lakierowanie, naprawy powypadkowe) samochodów osobowych.

Powyższe potwierdza, iż w wystawionej w dniu 2 października 2009 r. fakturze VAT w pozycji określającej nazwę towaru lub usługi Wnioskodawca prawidłowo wskazał nazwę usługi a mianowicie "naprawę blacharsko-lakierniczą ".

Dokonując bowiem świadczenia kompleksowej usługi tj. naprawy blacharsko-lakierniczej samochodu (PKWiU 50.20.14), Wnioskodawca na powyższej fakturze VAT nie mógł wyszczególniać poszczególnych części zamiennych czy materiałów lakierniczych zużytych do jej wykonania. Tym bardziej nie był zobowiązany do umieszczania w treści faktury części zamiennych wraz z numerami katalogowymi.

W związku powyższym nie nastąpiło naruszenie przez Wnioskodawcę § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, bowiem Wnioskodawca na fakturze VAT winien był wpisać rodzaj wyświadczonej usługi, co uczynił zgodnie z cyt. przepisem nie zaś poszczególnych towarów zużytych do jej wykonania. Tym bardziej nie był zobowiązany do umieszczania w treści faktury części zamiennych wraz z numerami katalogowymi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.

Końcowo nadmienia się, iż w myśl w art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Na marginesie należy również zauważyć, że wymienione w treści wniosku rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) obowiązywało do dnia 30 listopada 2008 r.

Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o dokonaną przez Wnioskodawcę klasyfikację świadczonej usługi do właściwego grupowania PKWiU.

Należy bowiem zauważyć, iż tutejszy organ nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych wyrobów i usług. Zgodnie bowiem z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. U. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadkach trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z przedstawionych elementów stanu faktycznego (np. zmiany klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl