IBPP1/443-1071/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana N.F. przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2008 r. (data wpływu 25 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 sierpnia 2008 r. (data wpływu 21 sierpnia 2008 r.) oraz z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 12 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 21 sierpnia 2008 r. (data wpływu 21 sierpnia 2008 r.) oraz z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 12 września 2008 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 sierpnia 2008 r. znak IBPP1/443-1071/08/AW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2007 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od swojej matki dom położony na działce nr xx, obręb xx w C. o powierzchni 0,4829 ha. Z powodu zbyt dużego areału tej działki, Wnioskodawca podzielił ją na trzy mniejsze (numery działek: xx/y o powierzchni 0,3102 ha; xx/y o powierzchni 0,1004 ha; xx/y o powierzchni 0,687 ha). Dwie działki o numerach xx/y i xx/y Wnioskodawca sprzedał, natomiast trzecią z nich o numerze xx/y wraz z budynkiem zostawił sobie i nie będzie ona przedmiotem sprzedaży.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia 4 września 2008 r. wydanym przez Burmistrza Miasta C., działki te są gruntami ornymi, pastwiskami trwałymi, pastwiskami rolnymi zabudowanymi. Ze względu na brak planu zagospodarowania terenu, Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, które otrzymał.

Decyzje o warunkach zabudowy na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz garażu wolnostojącego (zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna) zostały wydane dla działek o numerach xx/y i xx/y. Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy w celu uzyskania pozwolenia na budowę i późniejszą sprzedaż tych działek jako budowlane.

W 2007 r. Wnioskodawca zakupił z własnych środków pieniężnych dom w B. Z powodu wyjazdu na studia, a więc także i zmianę miejsca zamieszkania, zamierza sprzedać ten dom. Natomiast dom w C. Wnioskodawca zamierza remontować, ponieważ jest to dom nadający się do kapitalnego remontu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym opisie podlega opodatkowaniu sprzedaż domu i działek.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż domu w B. oraz działek o numerach xx/y i xx/y nie podlega opodatkowaniu, ponieważ są to niezwiązane ze sobą nieruchomości. Sprzedaż ich nie wynika zatem z chęci czerpania z tego zysków finansowych, lecz sytuacji życiowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych oraz budynku, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. W 2007 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od swojej matki dom położony na działce nr xx o powierzchni 0,4829 ha. Z powodu zbyt dużego areału tej działki, podzielił ją na trzy mniejsze, z czego dwie sprzedał, natomiast trzecią działkę wraz z domem zostawił sobie i nie będzie ona przedmiotem sprzedaży.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia 4 września 2008 r. grunty te są gruntami ornymi, pastwiskami trwałymi, pastwiskami rolnymi zabudowanymi. Ze względu na brak planu zagospodarowania terenu, Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, które otrzymał. Dla działek o numerach xx/y i xx/y zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz garażu wolnostojącego (zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna). Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy w celu uzyskania pozwolenia na budowę i późniejszą sprzedaż tych działek jako budowlane.

Również w 2007 r., lecz jeszcze przed otrzymaniem ww. darowizny od matki, Wnioskodawca zakupił z własnych środków pieniężnych dom w B. Z powodu wyjazdu na studia, a więc także i zmianę miejsca zamieszkania, zamierza sprzedać również ten dom. Środki uzyskane ze sprzedaży ww. dwóch działek oraz domu, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na sfinansowanie studiów oraz remont domu otrzymanego w darowiźnie od matki.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem VAT, obie działki w momencie sprzedaży nie były zabudowane, nie były w żaden sposób wykorzystywane, nie były przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy, nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży. Ponadto Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów, nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej tj. nie jest rolnikiem ryczałtowym, a sprzedane grunty nie służyły działalności rolniczej. Zakupu domu w B. dokonano w celu zamieszkania w nim (Wnioskodawca mieszka w nim do chwili obecnej). Zakupu tego domu dokonano przed otrzymaniem od matki darowizny działki xx wraz z domem. Dom, który Wnioskodawca zamierza sprzedać nie był wykorzystywany w celach wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Przy jego nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT. Budynek ten używany jest od samego początku, od nabycia go przez Wnioskodawcę do chwili obecnej w celach mieszkaniowych.

Zatem sprzedaż przedmiotowych gruntów oraz domu, należy uznać za dokonaną z majątku osobistego i tym samym niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania jednorazowej, okazjonalnej transakcji zbycia gruntu oraz domu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt oraz dom korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.