IBPP1/443-106/09/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-106/09/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 30 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług fryzjerstwa - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług fryzjerstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 20 maja 2001 r. Wnioskodawca zlikwidował działalność gospodarczą prowadzoną na własne nazwisko, polegającą na handlu artykułami przemysłowymi. Posiadał 1 kasę fiskalną, był zarejestrowany jako podatnik VAT. Po wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej, sporządził remanent likwidacyjny, wyrejestrował działalność gospodarczą z urzędu skarbowego.

Po 5-letniej przerwie, w dniu 20 czerwca 2006 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą (na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej) jako salon fryzjerski, zarejestrował się w urzędzie skarbowym jako podatnik VAT (VAT-R).

W 2006 r. Wnioskodawca nie przekroczył kwoty obrotu powodującego rozpoczęcie ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wrześniu 2007 r. Wnioskodawca przekroczył ww. obrót i o tym fakcie poinformował urząd skarbowy (o miejscu i dacie fiskalizacji oraz o liczbie kas - pismo złożył przed zafiskalizowaniem kasy).

Do momentu przekroczenia obrotu wnioskodawca ewidencjonował kwoty w stosownej ewidencji.

W związku z zainstalowaniem i fiskalizacją kasy rejestrującej, Wnioskodawca skorzystał z ulgi na zakup kasy - 50% kwoty netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy po 5-letniej przerwie w prowadzeniu działalności gospodarczej Wnioskodawca jest traktowany jako podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą.

Czy Wnioskodawcę dotyczy zwolnienie związane z nieprzekroczeniem obrotu w 2006 r. kwoty 20 000 zł.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi (50% kwoty netto).

Zdaniem Wnioskodawcy, przerwa w działalności gospodarczej wynosi 5 lat, zatem Wnioskodawca traktowany jest jako podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą, zatem zwolniony był z obowiązku ewidencjonowania kwot podatku należnego w 2006 r. ponieważ Wnioskodawca nie przekroczył 20 000 zł obrotu w 2007 r.

Po przekroczeniu obrotu 40 000 zł. Wnioskodawca zainstalował kasę rejestrującą w terminie 2 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty obrotów.

Ponadto jako nowy podmiot Wnioskodawca może również skorzystać z prawa odliczenia ulgi na zakup kas rejestrujących (50% kwoty, do 2 500 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W dniu 20 czerwca 2006 r. kiedy Wnioskodawca po przerwie rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz. 375 z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2006 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

W myśl art. 3 ust. 6 cyt. ww. rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2006 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania również podatników rozpoczynających sprzedaż w 2006 r., z tym że w przypadku przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zwolnienie obowiązuje do dnia przekroczenia tej kwoty.

Natomiast na podstawie przepisu § 3a ust. 1 w pkt 3 ww. rozporządzenia, w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 czerwca 2007 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w 2006 r. kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, zgodnie z którym zwolnienie, to traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w pierwszym półroczu 2007 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy rozpoczęli sprzedaż w 2006 r. i w trakcie 2006 r. nie przekroczyli kwoty obrotów z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, w wysokości 20.000 zł. (§ 3a ust. 8 cyt. rozporządzenia).

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego w kwestii zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy w przedstawionej sytuacji. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię czy Wnioskodawca może być w świetle przepisów prawa uznany za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazane przepisy nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność) i nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15 - z uwzględnieniem wyjątków określonych w przepisie art. 96 ust. 3, są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej, wymienionej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności po przerwie spowodowanej likwidacją działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 20 maja 2001 r. Wnioskodawca zlikwidował działalność gospodarczą prowadzoną na własne nazwisko, polegającą na handlu artykułami przemysłowymi. Posiadał 1 kasę fiskalną, był zarejestrowany jako podatnik VAT. Po wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej, sporządził remanent likwidacyjny, wyrejestrował działalność gospodarczą z urzędu skarbowego.

W dniu 20 czerwca 2006 r. Wnioskodawca ponownie podjął prowadzenie działalności gospodarczej (na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej) jako salon fryzjerski, zarejestrował się w urzędzie skarbowym jako podatnik VAT (VAT-R).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego w odniesieniu do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu przepisów regulujących ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawca w momencie ponownego podjęcia działalności gospodarczej, był podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej.

A zatem, jeżeli Wnioskodawca był zobowiązany stosować kasę fiskalną, a następnie działalność tą zlikwidował, to po jej wznowieniu był zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej od momentu dokonania pierwszej sprzedaży na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest zatem traktowany na gruncie przepisów regulujących ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, jako osoba kontynuująca działalność, a nie ją rozpoczynająca i nie może zastosować zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania do przekroczenia kwoty obrotów w wysokości 20 000 zł.

Odnośnie prawa Wnioskodawcy do skorzystania z ulgi na zakup kasy rejestrującej stwierdzić należy, że zgodnie z art. 111 ust. 4 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym w dniu 20 czerwca 2006 r. tj. w dacie ponownego podjęcia działalności gospodarczej) podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 2500 zł.

Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (obowiązującego w momencie rozpoczęcia po 5-letniej przerwie działalności gospodarczej), dokonanie odliczenia następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania.

Stosowanie do § 6 ust. 1 tego rozporządzenia, w terminach wynikających z § 2, § 3 ust. 2-6, § 3a ust. 1 pkt 4, ust. 3-6 oraz § 4 podatnicy są obowiązani rozpocząć ewidencjonowanie przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, która zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy została zgłoszona przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego do prowadzenia ewidencji we wszystkich miejscach prowadzenia sprzedaży, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania wynikająca z dokonanego przez podatnika zgłoszenia.

Zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących, odliczenia mogą dokonać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie nie później niż w obowiązujących ich terminach, przy użyciu kas rejestrujących spełniających wymagania określone w przepisach dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej do dnia 20 maja 2001 r. działalności gospodarczej polegającej na handlu artykułami przemysłowymi, Wnioskodawca posiadał jedną kasę fiskalną. Dla Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej powstał już zatem w ramach prowadzenia działalności gospodarczej zakończonej w dniu 20 maja 2001 r. Stwierdzić zatem należy, iż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi, z tytułu nabycia kasy rejestrującej, jedynie w stosunku do tej liczy kas, która została pisemnie zgłoszona do Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania w ramach wcześniej prowadzonej już działalności zakończonej w dniu 20 maja 2001 r., czyli pierwszej (pierwszych) kasy zainstalowanej w obowiązujących go terminach. Wnioskodawca nie ma natomiast prawa do ulgi na zakup kolejnych kas rejestrujących, tzn. tych nabywanych w terminach późniejszych (nie wymienionych w pisemnym oświadczeniu złożonym przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania). A zatem w przypadku konieczności zakupu kolejnej kasy (kas) rejestrujących w związku z rozpoczęciem po przerwie prowadzenia działalności gospodarczej na własne nazwisko, Wnioskodawca nie może skorzystać z tzw. ulgi na zakup kas rejestrujących.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl