IBPP1/443-1055/12/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1055/12/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT opłaty rocznej za użytkowanie gruntu przez Spółdzielnię - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2012 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT opłaty rocznej za użytkowanie gruntu przez Spółdzielnię. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 20 maja 1969 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej zatwierdziło decyzją nr (...) dokonane z dniem 6 października 1966 r. przekazanie ówczesnej rzeźni komunalnej w X. - na rzecz Y w X w użytkowanie. Nieruchomość ta stanowiła wówczas mienie Skarbu Państwa (parcelę budowlaną nr 483 o pow. 7a 96 m2) zabudowaną budynkiem ówczesnej rzeźni i urządzeniami oraz innymi składnikami majątkowymi. Podstawą prawną przekazania były art. 3, ust. 1, art. 10, ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 32, poz. 159 z późn. zm.) oraz § 4 ust. 1, § 7 ust. 1, § 23, ust. 2 rozporządzenia RM z dnia 31 maja 1962 r. w sprawie przekazywania terenów w miastach i osiedlach (tekst jedn.: z 1969 r. Nr 3 poz. 19) oraz Uchwały Nr 374/68 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1968 r. w sprawie przekazania rzeźni publicznych uczestnikom porozumienia branżowego przemysłu mięsnego oraz art. 97 k.p.a.

Decyzją tą w oparciu o przepisy Uchwały Nr 105 Rady Ministrów z dnia 22 marca 1962 r. w sprawie wytycznych dla ustalenia opłat z tytułu korzystania z terenów państwowych w miastach i osiedlach ustalono wysokość opłaty rocznej z tytułu. Następnie parcela gruntowa zmieniła oznaczenie i otrzymała oznaczenie ewidencyjne 583.

Aktualizacji tej opłaty dokonał Naczelnik Miasta i Gminy decyzją z dnia 27 października 1986 r.

Nieruchomość ta została decyzją Wojewody z dnia 16 1ipca 1991 r. skomunalizowana na rzecz Miasta X, następnie została dla tej nieruchomości założona KW, w której zostało ujawnione prawo własności Miasta X oraz prawo użytkowania ustanowione na rzecz Z w X. - następcy prawnego Y w X.

W obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego X uchwalonego uchwałą z dnia 28 stycznia 2005 r. działka 583 jest przeznaczona jako tereny działalności produkcyjnej.

Użytkowanie działki nr 583 przez Z w X nie jest związane z zadaniami własnymi Miasta X.

Miasto nie zawierało żadnych umów cywilnoprawnych ze Z w X, grunt ten nie jest również przekazany w użytkowanie wieczyste, ponieważ Spółdzielnia w terminie określonym w art. 204 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie złożyła wniosku o przekształcenie prawa użytkowania w prawo użytkowania wieczystego.

Miasto od 1 stycznia 2001 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składane są miesięczne deklaracje VAT - 7 w zakresie wszystkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.

Ostatnia aktualizacja opłaty z tytułu użytkowania została ustalona decyzją Burmistrza X z dnia 27 września 2012 r. do opłaty ustalonej na podstawie operatu szacunkowego doliczony został podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłata roczna za użytkowanie gruntu przez Spółdzielnię podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy jest od tego podatku zwolniona na podstawie art. 15 ust. 6 powołanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług i 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia MF z 4 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za użytkowanie podlega zwolnieniu albowiem spełnione są warunki zwolnienia przedstawione w powołanych powyżej przepisach ustawy i rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zakres opodatkowania podatkiem wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale również czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

W myśl § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 210 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w użytkowaniu osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej oraz znajdujące się na tych gruntach budynki, urządzenia i lokale pozostają nadal w użytkowaniu tych osób lub jednostek. Do użytkowania tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące trwałego zarządu.

W myśl art. 210 ust. 3 tej ustawy, do użytkowania ustanowionego w drodze decyzji przed dniem 1 stycznia 1998 r. stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące trwałego zarządu.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cyt. wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 powołanej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

W myśl przepisu art. 45 ust. 1 cyt. ustawy, trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji (...). Trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony (art. 44 ust. 1 cyt. ustawy).

Za nieruchomość oddaną w trwały zarząd pobiera się opłaty roczne (art. 82 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl zaś art. 11 ust. 1 cyt. powyżej ustawy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), z zastrzeżeniem art. 12 organem stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, organem wykonawczym gminy jest wójt.

Burmistrz jest organem wykonawczym w gminie, w której siedziba władz znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy (art. 26 ust. 3 tej ustawy).

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje wójt, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

W przypadku nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, oddanie ich w trwały zarząd oraz opłaty pobierane z tego tytułu na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez organ wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej ma zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Powyższe nie będzie miało jednak zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z gruntami stanowiącymi własność Gminy.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że w dniu 20 maja 1969 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej zatwierdziło decyzją dokonane z dniem 6 października 1966 r. przekazanie ówczesnej rzeźni komunalnej - na rzecz Y w użytkowanie. Nieruchomość ta stanowiła wówczas mienie Skarbu Państwa (parcelę budowlaną nr 483 o pow. 7a 96 m2) zabudowaną budynkiem ówczesnej rzeźni i urządzeniami oraz innymi składnikami majątkowymi. Podstawą prawną przekazania były art. 3, ust. 1, art. 10, ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 32, poz. 159 z późn. zm.) oraz § 4 ust. 1, § 7 ust. 1, § 23, ust. 2 rozporządzenia RM z dnia 31 maja 1962 r. w sprawie przekazywania terenów w miastach i osiedlach (tekst jedn.: z 1969 r. Nr 3 poz. 19) oraz Uchwały Nr 374/68 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1968 r. w sprawie przekazania rzeźni publicznych uczestnikom porozumienia branżowego przemysłu mięsnego oraz art. 97 k.p.a.

Decyzją tą w oparciu o przepisy Uchwały Nr 105 Rady Ministrów z dnia 22 marca 1962 r. w sprawie wytycznych dla ustalenia opłat z tytułu korzystania z terenów państwowych w miastach i osiedlach ustalono wysokość opłaty rocznej z tego tytułu. Następnie parcela gruntowa zmieniła oznaczenie i otrzymała oznaczenie ewidencyjne 583.

Aktualizacji tej opłaty dokonał Naczelnik Miasta i Gminy decyzją z dnia 27 października 1986 r.

Nieruchomość ta została decyzją Wojewody z dnia 16 1ipca 1991 r. skomunalizowana na rzecz Miasta, następnie została dla tej nieruchomości założona Księga Wieczysta, w której zostało ujawnione prawo własności Miasta oraz prawo użytkowania ustanowione na rzecz Z - następcy prawnego Y.

W obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego Miasta uchwalonego uchwałą z dnia 28 stycznia 2005 r. działka 583 jest przeznaczona jako tereny działalności produkcyjnej.

Użytkowanie działki nr 583 przez Z nie jest związane z zadaniami własnymi Miasta.

Miasto nie zawierało żadnych umów cywilnoprawnych ze Z, grunt ten nie jest również przekazany w użytkowanie wieczyste, ponieważ Spółdzielnia w terminie określonym w art. 204 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie złożyła wniosku o przekształcenie prawa użytkowania w prawo użytkowania wieczystego.

Miasto od 1 stycznia 2001 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7 w zakresie wszystkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.

Ostatnia aktualizacja opłaty z tytułu użytkowania została na ustalona decyzją Burmistrza Miasta z dnia 27 września 2012 r., do opłaty ustalonej na podstawie operatu szacunkowego doliczony został podatek VAT.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, iż oddanie mienia (nieruchomości) w użytkowanie dokonane zostało w drodze decyzji administracyjnej przez właściwy organ wykonawczy Gminy Miejskiej tj. burmistrza i ma charakter odpłatny. Jak już wcześniej wskazano nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania jednostki samorządu terytorialnego oddaje się w drodze decyzji w użytkowanie (będące formą władania nieruchomością) odpowiedniej jednostce organizacyjnej na czas oznaczony lub nieoznaczony.

Zatem w konsekwencji powyższego opłaty za oddanie nieruchomości w użytkowanie objęte są normą wynikającą z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że opłata za użytkowanie podlega zwolnieniu, należało uznać za prawidłowe. Zauważyć jednak należy, iż z tytułu oddania nieruchomości w użytkowanie Wnioskodawca jest podatnikiem VAT i czynność ta korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie można zgodzić się z poglądem, iż Wnioskodawca z tytułu tej czynności nie jest podatnikiem podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT lub że czynność ta jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl