IBPP1/443-1035/13/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji otrzymanej od Gminy na realizację zadania własnego Gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji otrzymanej od Gminy na realizację zadania własnego Gminy.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1035/13/LSz z 16 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca działa od 1991 r. Został powołany na mocy Uchwały. Rady Miejskiej w S. w sprawie utworzenia Zakładu Budżetowego. Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 29 czerwca 2010 r. został przekształcony w Gminny Samorządowy Zakład Budżetowy.

Zgodnie ze statutem z dnia 29 czerwca 2010 r. przedmiotem działania Zakładu są zadania własne Gminy w zakresie: 1) gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi, 2) dróg, ulic, mostów, placów oraz ruchu drogowego; 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz; 4) lokalnego transportu zbiorowego; 5) targowisk i hal targowych; 6) zieleni gminnej i zadrzewień; 7) kultury fizycznej i sportu w tym utrzymanie terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Zgodnie ze statutem, usługi na rzecz mieszkańców gminy Zakład wykonuje odpłatnie wystawiając faktury wg obowiązujących stawek VAT.

Zakład wykonuje zadania własne Gminy, na pokrycie kosztów ich wykonania otrzymuje dotacje, które w części niewykorzystanej podlegają zwrotowi.

W dniu 3 stycznia 2013 r. Rada Miejska podjęła uchwałę o przyznaniu dotacji przedmiotowej dla Wnioskodawcy na wykonanie zadania własnego Gminy w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych. Na podstawie powyższej uchwały, w dniu 4 stycznia 2013 r. zostało spisane porozumienie pomiędzy Gminą reprezentowaną przez Burmistrza Gminy, a Wnioskodawcą na wykonanie powyższego zadania. Przyznana dotacja wynosi 70.000,00 zł na miesiące: styczeń, luty, marzec, listopad i grudzień 2013, zgodnie z porozumieniem wypłacana jest w ww. miesiącach w częściach, po 1/5 tj. po 14.000,00 zł. Dotacja w pełni pokrywa koszty odśnieżania. Powyższe zadanie ma charakter użyteczności publicznej. Do dnia dzisiejszego zostało zrealizowane i rozliczone porozumienie dotyczące części zadania za miesiące: styczeń, luty, marzec. Otrzymana dotacja została zaksięgowana w przychody Zakładu, na podstawie noty wewnętrznej. Od powyższej dotacji nie naliczono i nie odprowadzono do Urzędu skarbowego podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że:

1. Wnioskodawca jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym od dnia wejścia w życie Ustawy o podatku VAT, tj. od dnia 1 maja 2004 r., z tytułu wykonywania swoich usług na rzecz mieszkańców gminy na podstawie umów cywilnoprawnych. Usługi te Zakład wykonuje odpłatnie, wystawiając faktury wg obowiązujących stawek. VAT należny z tytułu powyższych usług odprowadza do Urzędu Skarbowego.

2. Otrzymana dotacja nie stanowi zapłaty za jakiekolwiek świadczenie usług na rzecz Gminy, lecz stanowi pokrycie kosztów realizacji zadania własnego Gminy.

3. Otrzymana dotacja nie stanowi dopłaty, lecz całkowicie pokrywa koszty zimowego utrzymania dróg gminnych, jakie zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 3 stycznia 2013 r. Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej wykonuje w imieniu Gminy.

4. Za korzystanie z dróg gminnych nie są pobierane żadne opłaty.

5. Dotacja będąca przedmiotem interpretacji jest przekazana Wnioskodawcy (Gminnemu Samorządowemu Zakładowi Budżetowemu) wyłącznie na pokrycie kosztów realizacji zadania w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca powinien naliczyć i odprowadzić do Urzędu Skarbowego podatek VAT od dotacji jaką otrzymał (otrzyma) na realizację powyższego zadania.

2. Czy otrzymana dotacja przedmiotowa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy jest zwolniona z podatku VAT, czy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja jaką udzieliła Gmina Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Rozpatrując art. 29 ust. 1 ustawy o VAT: "Podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 30-32, art. 120 ust. 4 i 5,. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku).

W opisanym przypadku art. 29 ustawy o VAT nie ma zastosowania, gdyż udzielona dotacja w pełni pokrywa koszty wykonania zadania Gminy. Nie jest czynnikiem cenotwórczym. Wykonywane zadanie ma charakter użyteczności publicznej. Za korzystanie z odśnieżonych dróg nikt nie pobiera opłat.

Decydujące znaczenie w ocenie zaistniałej sytuacji ma fakt istoty powołania Gminnego Samorządowego Zakładu Budżetowego przez Radę Gminy jakim jest Wnioskodawca. Zgodnie z posiadanym statutem Wnioskodawca realizuje zadania własne Gminy w zakresie gospodarki komunalnej w jej imieniu, jako jej wyodrębniona jednostka organizacyjna, wykonując jej zadania własne, co nie stanowi świadczenia usług pomiędzy tymi podmiotami w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Potwierdzeniem powyższej interpretacji stanowi wyrok NSA z 18 października 2011 r. o sygn. akt I FSK 1369/10 z którego wynika: "iż mimo wyodrębnienia pod względem organizacyjnym, majątkowym oraz finansowym gminnego zakładu budżetowego ze struktury jednostki samorządowej (gminy), które pozwala na uznanie go za samodzielnego od tej jednostki podatnika VAT, realizacja zadań własnych tej jednostki przez zakład budżetowy nie tworzy pomiędzy tymi podmiotami takiego stosunku prawnego, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie podatkiem VAT".

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku VAT "Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych".

Biorąc pod uwagę powyższy wyrok NSA, oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyrok z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93, oraz z dnia 21 marca 2002 r. w sprawie C-174/00), oraz art. 15 ust. 6 Ustawy o VAT Wnioskodawca stwierdza, że realizacja zadania własnego gminy przez utworzony w tym celu samorządowy zakład budżetowy nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT, od otrzymanej przez zakład dotacji nie należy naliczać podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji pojęcia "świadczenie usług" wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do brzmienia art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania obejmujące: gminne drogi, ulice, mosty, place oraz organizację ruchu drogowego, wodociągi i zaopatrzenie w wodę, kanalizacje, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych, utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 cyt. ustawy).

W celu wykonywania zadań - na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy - gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej - uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236).

W oparciu o art. 2 cytowanej ustawy gospodarka komunalna, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach: samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Zatem w przypadku, gdy są to jednostki prawnie niewyodrębnione, tzn. pozostające w strukturze gminy, dla celów podatkowych traktuje się je tak samo jak gminne jednostki pomocnicze. Wykonywane przez nie czynności winna rozliczać gmina.

Jeśli jednak znajdą się one poza strukturą gminy, jako tzw. jednostki prawnie wyodrębnione (np. w formie spółki prawa cywilnego lub handlowego lub zakładu budżetowego, fundacji), będą miały odrębną od gminy zdolność prawnopodatkową.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (zakład budżetowy-czynny zarejestrowany podatnik VAT od 1 maja 2004 r.) wykonuje zadania własne Gminy. Na podstawie uchwały Rady Miejskiej z 3 stycznia 2013 r. Gmina przyznała dotację przedmiotową dla Wnioskodawcy na wykonanie zadania własnego Gminy w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych. W związku z czym zostało spisane porozumienie pomiędzy Gminą a Wnioskodawcą na wykonanie powyższego zadania. Przyznana dotacja wynosi 70.000,00 zł na miesiące: styczeń, luty, marzec, listopad i grudzień 2013 r., zgodnie z porozumieniem wypłacana jest w ww. miesiącach w częściach, po 1/5. Dotacja jest przekazana Wnioskodawcy wyłącznie na pokrycie kosztów realizacji zadania w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych i w pełni pokrywa koszty odśnieżania. Za korzystanie z dróg gminnych nie są pobierane żadne opłaty. Wnioskodawca jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT czynnym.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji na realizację powyższego zadania.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

W tym miejscu wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35). Art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy i art. 1 pkt 24 wprowadza do ustawy art. 29a.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Generalnie ustawa o VAT, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. (art. 29 ust. 1) jak i od 1 stycznia 2014 r. (art. 29a ust. 1), jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż wbrew stwierdzeniu Wnioskodawcy, że dotacja nie będzie stanowić zapłaty za usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy, w niniejszej sprawie pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą występuje świadczenie wzajemne, gdyż Wnioskodawca zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej został zobowiązany do świadczenia usług w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych, za które to świadczenie Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Odnosząc się do powyższego wskazać należy zatem, że realizowane czynności w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych noszą znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadania własnego gminy, ale wykonuje te czynności jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT na rzecz gminy, za które to usługi otrzymuje wynagrodzenie. A zatem pomiędzy płatnością, którą otrzymuje Wnioskodawca w ramach dotacji od Gminy, a świadczeniem na rzecz Gminy, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. Z uwagi na powyższe dotacja, którą otrzymuje Wnioskodawca stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT, a od 1 stycznia 2014 r. zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do kwestii naliczania i odprowadzania do urzędu skarbowego przez Wnioskodawcę podatku VAT od otrzymywanej dotacji na realizację powyższego zadania należy zauważyć, że zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i 33b.

W celu wykonania tego obowiązku, stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z przepisów powyższych wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, w celu wykonania ciążącego na nim obowiązku rozliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy, winien złożyć deklarację podatkową, w której winien ująć wszystkie czynności, co do których obowiązek podatkowy powstał w okresie, którego dotyczy ta deklaracja.

W konsekwencji Wnioskodawca - podatnik VAT - jest (będzie) zobowiązany do rozliczenia w deklaracji podatkowej otrzymanej dotacji, która stanowi (będzie stanowić) wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za świadczenie usług w zakresie zimowego utrzymania dróg gminnych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowa dotacja nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT i od otrzymanej przez zakład dotacji nie należy naliczać podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku NSA z 18 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1369/10 należy podkreślić, że z uwagi na obowiązujące przepisy prawa, orzecznictwo sądowo-administracyjne, stosowaną praktykę jak również uznania przez Gminę odrębności podatkowej swojego zakładu budżetowego, brak jest podstaw do zmiany podejścia co do wzajemnych stosunków między gminą a jej jednostką organizacyjną. Stanu tego nie zmienia również podjęta w dniu 24 czerwca 2013 r. uchwała NSA sygn. I FPS 1/13. Przede wszystkim wskazana uchwała nie odnosi się do zakładów budżetowych które są innymi od jednostki budżetowej jednostkami organizacyjnymi Gminy. Ponadto powołana uchwała wskazuje, że "W świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług". Jednakże przedmiotowa uchwała nie odnosi się do kwestii dokonywania sposobu zmian podejścia do dotychczasowej praktyki, tj. traktowania gminy i jej zakładów budżetowych jako odrębnych podatników podatku VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.