IBPP1/443-1023/12/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 grudnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1023/12/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 28 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania od stycznia 2013 r. ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w przypadku prowadzenia biura rachunkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania od stycznia 2013 r. ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w przypadku prowadzenia biura rachunkowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 6 kwietnia 2006 r. Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe w formie spółki cywilnej. Od początku istnienia spółka jest płatnikiem VAT. Od stycznia 2013 r. Wnioskodawca chce skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W ostatnich dwóch latach wartość sprzedaży netto nie przekroczyła 35.000,00 zł.

Rodzaj działalności wg PKD 2007 to 6920Z - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie świadczy jednak usług doradztwa ani nie udziela porad prawnych, które wyłączałoby go ze zwolnienia podmiotowego VAT.

Wnioskodawca świadczy kompleksowo usługi rachunkowo-księgowe na podstawie certyfikatu księgowego uprawniającego do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Działalność polega na prowadzeniu na podstawie dowodów księgowych księgi przychodów i rozchodów, rejestrów zakupów i sprzedaży VAT, ewidencji środków trwałych i przedmiotów niskocennych oraz sporządzaniu deklaracji podatkowych: VAT, PIT-36 do urzędu skarbowego, a także stosownych deklaracji do ZUS. Sporządzanie i podpisanie deklaracji podatkowych nie jest realizowane w ramach odrębnego zlecenia, lecz stanowi element kompleksowej usługi księgowej sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 69.20.23.0. Klientami Wnioskodawcy są małe i średnie przedsiębiorstwa, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje ani nie zamierza wykonywać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz w wydanym na podstawie art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT przepisie § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., tj. czynności, w odniesieniu do których istnieje ograniczenie stosowania zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zakładając działalność gospodarczą w kwietniu 2006 r. Wnioskodawca dokonał równocześnie dobrowolnej rejestracji jako podatnik VAT czynny. Zakres prowadzonej działalności tak w tedy jak i obecnie nie obejmuje usług doradztwa.

W bieżącym roku podatkowym Wnioskodawca nie przewiduje przekroczenia limitu obrotów, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jak Wnioskodawca nadmienił we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej od początku istnienia spółki wartość sprzedaży netto nie przekroczyła 35.000,00 zł W bieżącym roku także wysokość ta nie zostanie osiągnięta. W przyszłości Wnioskodawca przewiduje, że obrót nie będzie przekraczać 40.000,00 zł rocznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany wyżej zakres działalności powoduje, że Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, gdyż przedmiotem działalności nie jest doradztwo. Wykonywanie usług w zakresie doradztwa podatkowego zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych, czyli m.in. osób fizycznych wpisanych na listę doradców podatkowych. Żaden ze wspólników spółki nie posiada takowych uprawnień. Wspólnicy spółki posiadają jedynie certyfikat księgowy uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Przygotowywanie deklaracji podatkowych stanowi element usługi księgowej sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 69.20.23.0 - "Usługi w zakresie księgowości".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,

c.

nowych środków transportu,

d.

terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.

świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacja z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym oraz w trakcie roku podatkowego nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym "Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy", wymieniono pod pozycją 12 "Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego" oraz pod pozycją 13 "Usługi prawnicze". W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4.

reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1.

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

2.

adwokaci i radcowie prawni;

3.

biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,

2.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1.

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

2.

pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

- o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż terminu "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., "doradzać" znaczy udzielać porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca od dnia 6 kwietnia 2006 r. prowadzi biuro rachunkowe w formie spółki cywilnej. Wnioskodawca świadczy kompleksowo usługi rachunkowo-księgowe na podstawie certyfikatu księgowego uprawniającego do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Działalność polega na prowadzeniu na podstawie dowodów księgowych księgi przychodów i rozchodów, rejestrów zakupów i sprzedaży VAT, ewidencji środków trwałych i przedmiotów niskocennych oraz sporządzaniu deklaracji podatkowych: VAT, PIT-36 do urzędu skarbowego, a także stosownych deklaracji do ZUS. Sporządzanie i podpisanie deklaracji podatkowych nie jest realizowane w ramach odrębnego zlecenia, lecz stanowi element kompleksowej usługi księgowej sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU z 2008 r. 69.20.23.0. Klientami Wnioskodawcy są małe i średnie przedsiębiorstwa, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie świadczy usług doradztwa ani nie udziela porad prawnych, które wyłączałoby go ze zwolnienia podmiotowego VAT. Wnioskodawca nie wykonuje ani nie zamierza wykonywać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz w wydanym na podstawie art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT przepisie § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., tj. czynności, w odniesieniu do których istnieje ograniczenie stosowania zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zakładając działalność gospodarczą w kwietniu 2006 r. Wnioskodawca dokonał równocześnie dobrowolnej rejestracji jako podatnik VAT czynny. W bieżącym roku podatkowym Wnioskodawca nie przewiduje przekroczenia limitu obrotów, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W ostatnich dwóch latach wartość sprzedaży netto nie przekroczyła 35.000 zł W bieżącym roku także wysokość ta nie zostanie osiągnięta. W przyszłości Wnioskodawca przewiduje, że obrót nie będzie przekraczać 40.000 zł rocznie.

Mając na uwadze opis świadczonych usług, oraz jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, iż nie zamierza wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz w przepisie § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. a także analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług w zakresie doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT.

Stwierdzić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca spełnił warunki określone w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT uprawniające do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2013 r. ponieważ:

* upłynął okres dłuższy niż rok od końca roku, w którym Wnioskodawca zrezygnował z tego zwolnienia,

* wartość sprzedaży opodatkowanej za 2012 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł,

* świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług doradztwa,

* Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Tak więc Wnioskodawca będzie miał prawo na podstawie przepisów art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2013 r. jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej za 2012 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł i Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Na marginesie należy jednak dodać, że fakt braku uprawnień do świadczenia usług doradczych nie przesądza o tym, że dany podatnik ich nie świadczy, bowiem znaczenie mają faktycznie wykonywane czynności, a nie posiadany tytuł doradcy podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku wykonywania jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl