IBPP1/443-102/11/AL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-102/11/AL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2010 r. (data wpływu do tut. organu 13 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wynikających z zawartych umów cesji i konieczności dokumentowania tych czynności fakturami VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2010 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 21 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wynikających z zawartych umów cesji i konieczności dokumentowania tych czynności fakturami VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-981/10/AL z dnia 5 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się obróbką drewna. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa drewno na podstawie umów zawieranych z LP. Zawarte przez Wnioskodawcę umowy przewidują m.in. nadleśnictwo, z którego będzie pochodziło drewno, gatunek, ilość oraz cenę za metr sześcienny drewna.

Na takich samych zasadach drewno jest nabywane od LP przez inne Spółki, w tym przez Spółkę X, niezależną od Wnioskodawcy, przy czym cena drewna za metr sześcienny może się różnić tj. cena drewna takiego samego gatunku i jakości przewidziana w umowie zawartej z Wnioskodawcą może być wyższa lub niższa niż przewidziana w umowie z X.

Po zawarciu umów przez X i Wnioskodawcę z LP, X i Wnioskodawca doszły do porozumienia, iż dla obu Spółek korzystniej byłoby gdyby X odbierała drewno z nadleśnictw, z których zgodnie z umową powinien odbierać Wnioskodawca, a Wnioskodawca z nadleśnictw, z których drewno powinno odbierać X. Korzyść związana z takiej zmiany dla obu spółek polegałaby na skróceniu drogi transportu drewna z nadleśnictw, a tym samym do obniżenia kosztów transportu dla obu spółek.

W związku z powyższym Wnioskodawca i X zawarły umowę, na podstawie której X przekazało na rzecz Wnioskodawcy prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z LP a Wnioskodawca przejął prawa i obowiązki wynikające z tych umów oraz Wnioskodawca przekazał na rzecz X prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z LP a X wyraziła zgodę na przejęcie praw i obowiązków wynikających z tych umów. Dodatkowo, na podstawie pisemnego oświadczenia wydanego przez LP, X i Wnioskodawca uzyskały zgodę na wzajemną cesję umów dotyczących zakupu drewna.

W konsekwencji cesji umów Wnioskodawca może odbierać drewno z nadleśnictw przewidzianych dla X i vice versa.

Biorąc pod uwagę, że cena za metr sześcienny tego samego drewna dla Wnioskodawcy i X różni się, strony umowy postanowiły, że tytułem różnicy wartości przedmiotu umowy w poszczególnych miesiącach X i Wnioskodawca dokonają wzajemnego rozliczenia z tytułu odbieranego surowca (np. jeśli cena tego samego drewna dla Wnioskodawcy wynosi 110 a dla X 100 to Wnioskodawca wypłaci na rzecz X różnicę pomnożoną przez liczbę metrów sześciennych).

W przyszłości strony mogą zawierać podobne umowy cesji, przy czym może mieć miejsce sytuacja zarówno taka, w której to Wnioskodawca będzie zwracał różnicę na rzecz X oraz sytuacja odwrotna tj. Wnioskodawca będzie otrzymywał różnicę od X.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Umowa cesji pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X poza płatnościami wynikającymi z różnicy cen wynegocjowanych z LP nie przewiduje żadnych innych płatności (umowa cesji jest nieodpłatna). Jak wskazano we wniosku z dnia 21 września 2010 r. motywem, dla którego zawiera się umowę cesji jest ograniczenie kosztów transportu drewna.

Wnioskodawca wskazał, iż będzie otrzymywać od jednostek LP (nadleśnictw) faktury dokumentujące nabycie drewna wg cen przewidzianych dla Spółki X (podmiotu, z którym zawarto umowę cesji), w zależności od poziomu cen wynegocjowanych z LP ceny te mogą być wyższe bądź niższe od cen zawartych w umowie pierwotnej, każdorazowo jednak ostateczna kwota zapłacona za drewno (a więc po uwzględnieniu wzajemnych rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X) odpowiadać będzie kwocie zawartej w pierwotnej umowie.

Wnioskodawca ma zamiar odliczać podatek VAT naliczony wynikający z faktur otrzymywanych od LP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, w której X będzie dokonywał wypłaty różnicy w cenie drewna na rzecz Wnioskodawcy czynność ta będzie pozostawała dla Wnioskodawcy poza zakresem opodatkowania VAT oraz Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawiania faktur VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której X będzie dokonywał wypłat różnicy na rzecz Wnioskodawcy czynność ta będzie pozostawała z perspektywy Wnioskodawcy poza zakresem opodatkowania VAT oraz Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów należy rozumieć m.in. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Wnioskodawca uważa, iż w analizowanej sprawie nie ma wątpliwości, że nie mamy do czynienia ani z dostawą towaru przez X na rzecz Wnioskodawcy (gdy różnica wypłacana przez Wnioskodawcy na rzecz X) ani z dostawą przez Wnioskodawcę na rzecz X (gdy różnica będzie wypłacana przez X na rzecz Wnioskodawcy). W każdym bowiem wypadku dostawa drewna jest dokonywana przez LP (sprzedawca) na rzecz Wnioskodawcy i X z tą różnicą, że Wnioskodawca nabywa drewno po cenie i z nadleśnictw, które pierwotnie wynegocjował X i xice versa.

Rozliczenie dokonywane pomiędzy Wnioskodawcę i X nie jest związane ze świadczeniem usług przez którąkolwiek ze stron. Warunkiem sine gua non stwierdzenia, że w danej sytuacji można mówić o usłudze w rozumieniu ustawy o VAT jest bowiem istnienie prawnego i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a wynagrodzeniem, na podstawie którego ma miejsce zapłata za usługę.

W analizowanej sytuacji zapłata wynagrodzenia (czy to przez Wnioskodawcę na rzecz X, czy też przez X na rzecz Wnioskodawcy) ma na celu wyłącznie dokonanie rozliczenia w związku z różnicami w cenie drewna wynegocjowanymi pierwotnie przez Wnioskodawcę i X tak by ostatecznie i Wnioskodawca i X nabyły drewno po cenie wynikającej z wynegocjowanych przez siebie pierwotnie umów.

Podsumowując, zdaniem Spółki sytuacji, w której X będzie dokonywał wypłat różnicy na rzecz Wnioskodawcy czynność ta będzie pozostawała poza zakresem opodatkowania VAT, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zwraca się o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Niniejszą interpretację indywidualną wydano w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. ponieważ Wnioskodawca wskazał we wniosku ORD-IN, iż jego wątpliwości dotyczą sytuacji, jaka wystąpi od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Według art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności zajmuje się obróbką drewna. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa drewno na podstawie umów zawieranych z LP. Zawarte przez Wnioskodawcę umowy przewidują m.in. nadleśnictwo, z którego będzie pochodziło drewno, gatunek, ilość oraz cenę za metr sześcienny drewna.

Na takich samych zasadach drewno jest nabywane od LP przez inne spółki, w tym przez Spółkę X, niezależną od Wnioskodawcy, przy czym cena drewna za metr sześcienny może się różnić tj. cena drewna takiego samego gatunku i jakości przewidziana w umowie zawartej z Wnioskodawcą może być wyższa lub niższa niż przewidziana w umowie ze Spółką X.

Po zawarciu umów przez Spółkę X i Wnioskodawcę z LP, Spółka X i Wnioskodawca doszły do porozumienia, iż dla obu Spółek korzystniej byłoby gdyby Spółka X odbierała drewno z nadleśnictw, z których zgodnie z umową powinien odbierać Wnioskodawca, a Wnioskodawca z nadleśnictw, z których drewno powinna odbierać Spółka X. Korzyść związana z takiej zmiany dla obu spółek polegałaby na skróceniu drogi transportu drewna z nadleśnictw, a tym samym do obniżenia kosztów transportu dla obu spółek.

W związku z powyższym Wnioskodawca i Spółka X zawarły umowę, na podstawie której Spółka X przekazała na rzecz Wnioskodawcy prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z LP a Wnioskodawca przejął prawa i obowiązki wynikające z tych umów oraz Wnioskodawca przekazał na rzecz Spółki X prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z LP a Spółka X wyraziła zgodę na przejęcie praw i obowiązków wynikających z tych umów. Dodatkowo, na podstawie pisemnego oświadczenia wydanego przez LP, Spółka X i Wnioskodawca uzyskały zgodę na wzajemną cesję umów dotyczących zakupu drewna.

W konsekwencji cesji umów Wnioskodawca może odbierać drewno z nadleśnictw przewidzianych dla Spółki X i vice versa.

Biorąc pod uwagę, że cena za metr sześcienny tego samego drewna dla Wnioskodawcy i Spółki X różni się, strony umowy postanowiły, że tytułem różnicy wartości przedmiotu umowy w poszczególnych miesiącach Spółka X i Wnioskodawca dokonają wzajemnego rozliczenia z tytułu odbieranego surowca (np. jeśli cena tego samego drewna dla Wnioskodawcy wynosi 110 a dla Spółki X 100 to Wnioskodawca wypłaci na rzecz Spółki X różnicę pomnożoną przez liczbę metrów sześciennych).

Umowa cesji pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X poza płatnościami wynikającymi z różnicy cen wynegocjowanych z LP nie przewiduje żadnych innych płatności (umowa cesji jest nieodpłatna).

W przyszłości strony mogą zawierać podobne umowy cesji, przy czym może mieć miejsce sytuacja zarówno taka, w której to Wnioskodawca będzie zwracał różnicę na rzecz Spółki X oraz sytuacja odwrotna tj. Wnioskodawca będzie otrzymywał różnicę od Spółki X.

Wnioskodawca wskazał ponadto, iż będzie otrzymywać od jednostek LP (nadleśnictw) faktury dokumentujące nabycie drewna wg cen przewidzianych dla Spółki X (podmiotu, z którym zawarto umowę cesji). W zależności od poziomu cen wynegocjowanych z LP ceny te mogą być wyższe bądź niższe od cen zawartych w umowie pierwotnej, każdorazowo jednak ostateczna kwota zapłacona za drewno (a więc po uwzględnieniu wzajemnych rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X) odpowiadać będzie kwocie zawartej w pierwotnej umowie.

Wnioskodawca ma zamiar odliczać podatek VAT naliczony wynikający z faktur otrzymywanych od LP.

Dokonując analizy powołanych przepisów należy zauważyć, że aby dana czynność nosiła znamiona dostawy towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - musi nastąpić przeniesienie przez dostawcę na rzecz nabywcy, prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że czynności opisane we wniosku nie stanowią dostawy towarów, gdyż - jak wskazano we wniosku - strony transakcji nie tylko nie dokonują fizycznej dostawy towarów, ale nie przenoszą na nabywcę (Wnioskodawca na rzecz Spółki X, czy Spółka X na rzecz Wnioskodawcy) prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z kolei oceniając, czy dane świadczenie ma charakter usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawodawca - jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy - uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie - znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto do uznania danej czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez niego wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument - odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego wystąpi odpłatne świadczenie usług, zdefiniowane art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Istniała będzie bowiem relacja zobowiązaniowa pomiędzy stronami transakcji oraz ustalone zostanie wynagrodzenie.

Występująca pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X relacja zobowiązaniowa polegać będzie bowiem na zobowiązaniu się stron transakcji do świadczenia określonych czynności.

Umożliwienie przez Wnioskodawcę odbioru drewna przez Spółkę X w nadleśnictwie, w którym winno to być czynienie przez Wnioskodawcę, z uwagi na skrócenie drogi transportu drewna Spółce X, jak również umożliwienie przez Spółkę X odbioru drewna przez Wnioskodawcę w nadleśnictwie, w którym winno to być czynienie przez Spółkę X, z uwagi na skrócenie drogi transportu drewna zarówno przez Wnioskodawcę jak i Spółkę X (co zostało potwierdzone stosownymi umowami cesji), bezsprzecznie wskazuje na zobowiązaniowy charakter dokonywanych czynności.

Korzyścią wynikłą dla Spółki X jest (jak zresztą Wnioskodawca wskazał we wniosku) owo skrócenie drogi transportu drewna.

Dokonana natomiast przez Spółkę X na rzecz Wnioskodawcy wypłata różnicy w cenie drewna (wynikająca z pierwotnie zawartej umowy z LP, a faktyczną kwotą uiszczoną przez Wnioskodawcę z faktury otrzymanej z LP) będzie rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się Wnioskodawcy w stosunku do Spółki X.

Kwota ta podlegać będzie zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, w przypadku, gdy Wnioskodawcy należne będzie wynagrodzenie, zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opisaną czynność Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować fakturą VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje zasad zawierania między stronami umów cywilnoprawnych oraz zasad ustalania wzajemnych rozliczeń pomiędzy kontrahentami, natomiast organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) wydaje Minister właściwy do spraw finansów publicznych. W świetle powyższego nie ma możliwości wydania interpretacji indywidualnej, dla różnych podmiotów np. Wnioskodawcy i jego kontrahentów, na podstawie jednego wniosku. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się jednie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków podatkowoprawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy tj. Spółki X.

Natomiast, jeżeli kontrahenci Wnioskodawcy są również zainteresowani otrzymaniem interpretacji indywidualnej obowiązani są (każdy indywidualnie) do złożenia odrębnych wniosków i przedstawienia odpowiednich dla nich stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych), zapytań i własnych stanowisk w sprawie oraz dokonania odrębnych opłat.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl