IBPP1/443-1013/13/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 października 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1013/13/LSz z 7 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 6 marca 2012 r. Wnioskodawca zakupił działkę budowlaną, o pow. 92 ary w Gminie M., Powiat K. w celu wybudowania dwóch domów dla siebie i swojej córki, która aktualnie pracuje w K. Niestety okazało się, iż ww. działka pomimo, że jest działką budowlaną w drugim pasie zabudowy ma problemy z doprowadzeniem stosownych mediów. Wnioskodawca postanowił sprzedać działkę w całości tak jak kupił, ale nie było to możliwe, Wnioskodawca nie otrzymał żadnych ofert. W związku z aktualną sytuacją ekonomiczną na rynku nieruchomości i brakiem ofert sprzedaży Wnioskodawca został zmuszony do podziału ww. działki na mniejsze, co uczynił. Aktualnie Wnioskodawca poniósł koszty związane z podziałem działki. Wnioskodawca chciałby odzyskać zainwestowane pieniądze z zakupu działki. Wnioskodawca jest osobą prywatną i nie kupił ww. działki w celach komercyjnych. Pośrednik nieruchomości, któremu Wnioskodawca zaoferował działki do sprzedania prosił żeby sprawdzić czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek VAT od sprzedanych działek.

W uzupełnieniu wniosku podano, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od 1994 r. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Składa deklaracje VAT-7 miesięczne.

2. Zakup gruntu w 2012 r. sfinansowany był ze środków własnych (prywatnych).

3. Na pytanie tut. organu "Jakie było przeznaczenie gruntu (z którego wydzielił Pan działki do sprzedaży) w momencie jego zakupu...", Wnioskodawca podał, że zakup gruntu w celu wybudowania domów dla siebie i córki (cel prywatny).

4. Grunt nie był wykorzystywany od dnia zakupu do chwili obecnej.

5. Na pytanie tut. organu "Na czym konkretnie polegają trudności z doprowadzeniem mediów do działki Wnioskodawcy...", Wnioskodawca podał, że na dzień dzisiejszy problemy te zostały rozwiązane.

6. Przy zakupie działki Wnioskodawca nie posiadał odpowiedniej wiedzy, jakie trudności mogą wystąpić.

7. W miesiącu lipcu 2013 r. Wnioskodawca wystąpił o podział geodezyjny.

8. W wyniku podziału jest 10 działek.

9. Przedmiotem sprzedaży będzie 10 działek. Wnioskodawca zrezygnował z budowy domu dla siebie i córki.

10. Na pytanie tut. organu "Na co zostaną przeznaczone środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek...", Wnioskodawca podał, że trudno określić obecnie na co zostaną przeznaczone środki z tytułu sprzedaży działek.

11. W momencie sprzedaży działek, działki te będą niezabudowane. Działki te są budowlane. Nie wydano żadnej decyzji o warunkach zabudowy (nie składano takich wniosków).

12. Działki (10) nie będą zabudowane (w momencie sprzedaży).

13. W stosunku do działek Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań dot. planu zagospodarowania przestrzennego, zmiany przeznaczenia itp.

14. Na pytanie tut. organu "Czy dokonał Pan jakiegokolwiek uatrakcyjnienia działki/działek np. wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to w jakim celu" Wnioskodawca podał, że przebudowano sieć energetyczną w wysokości 3.690 zł.

15.17 Oferty sprzedaży Wnioskodawca odda do biura nieruchomości (pośrednika).

18. Działki nie były i nie są przedmiotem w celu czerpania pożytków (Wnioskodawca nie wynajmuje, nie dzierżawi itp.).

19. Wnioskodawca posiada grunty rolne i inne. Jednak nie są przeznaczone do sprzedaży w tym czasie i w najbliższej przyszłości, o ile w ogóle będą kiedyś do sprzedania.

20. W 2005 r. Wnioskodawca sprzedał grunt jako osoba fizyczna - prywatna. Poza ustawą VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca prosi o interpretację tej sytuacji i wydanie jednoznacznej decyzji - Wnioskodawca chciałby wiedzieć czy sprzedaż ww. działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie powinien być podatnikiem podatku VAT w sytuacji kiedy jest osobą fizyczną i sprzedaż działek Wnioskodawca nie traktuje jako działalność komercyjną, a tylko czyni starania w kierunku uwolnienia środków finansowych, które Wnioskodawca przeznaczył na ten cel pochopnie. Wnioskodawca oświadcza, że jego celem podstawowym nie jest zarobek na sprzedaży działek a tylko odzyskanie środków finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpania dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 s. 1 z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić także należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy także zauważyć, iż Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą.

Wnioskodawca nabył w 2012 r. działkę o pow. 92 a w celu budowy domu dla siebie i córki. Zakup gruntu sfinansowany był ze środków własnych (prywatnych). Jak stwierdził Wnioskodawca w pierwotnym wniosku, z powodu problemów z doprowadzeniem stosownych mediów do działki znajdującej się w drugim pasie zabudowy Wnioskodawca postanowił sprzedać ją w całości co nie było możliwe, gdyż Wnioskodawca nie otrzymał żadnych ofert kupna. Wnioskodawca został zmuszony do podziału ww. działki, dlatego w lipcu 2013 r. wystąpił o podział geodezyjny gruntu. W wyniku podziału powstało 10 działek niezabudowanych. Natomiast w uzupełnieniu wniosku, na pytanie tyt. organu na czym konkretnie te trudności z doprowadzeniem mediów polegają, Wnioskodawca stwierdził, iż na dzień dzisiejszy problemy te zostały rozwiązane.

Dla działek nie wydano żadnej decyzji o warunkach zabudowy (nie składano takich wniosków). Grunt nie był także wykorzystywany od dnia zakupu do chwili obecnej. W stosunku do działek Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań dot. planu zagospodarowania przestrzennego, zmiany przeznaczenia itp. Działki nie były i nie są przedmiotem wynajmu, dzierżawy.

Oferty sprzedaży Wnioskodawca odda do biura nieruchomości (pośrednika).

Wnioskodawca posiada grunty rolne i inne. Jednak nie są przeznaczone do sprzedaży w tym czasie i w najbliższej przyszłości o ile w ogóle będą kiedyś do sprzedania. W 2005 r. Wnioskodawca sprzedał grunt jako osoba fizyczna - prywatna. Poza ustawą VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy sprzedaż 10 działek budowlanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, stwierdzenie zawarte przez Wnioskodawcę we wniosku, że zakupił działkę w celach wybudowania domu mieszkalnego dla siebie i córki, nie może przesądzać o tym, że automatycznie w przedmiotowej sprawie sprzedaż niezabudowanych 10 działek budowlanych wydzielonych z tej nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotne znaczenie będą miały bowiem okoliczności towarzyszące nie tylko nabyciu i następnie wykorzystaniu ww. gruntu lecz także działania podjęte w celu jego sprzedaży.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca wprawdzie wskazał, że zakupił działkę w celu wybudowania dwóch domów dla siebie i swojej córki, a jako przyczynę jej sprzedaży podał problemy z doprowadzeniem stosownych mediów, mimo, że działka jest działką budowlaną w drugim pasie zabudowy. Jednak w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że problemy te zostały rozwiązane.

Ponadto należy zauważyć, że przed sprzedażą działek Wnioskodawca wykazał aktywność porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, gdyż Wnioskodawca uatrakcyjnił działki poprzez właśnie rozwiązanie problemów z doprowadzeniem mediów, przebudowę sieci energetycznej oraz kilkanaście miesięcy po zakupie gruntu budowlanego wystąpił o podział geodezyjny tych działek w wyniku czego powstało 10 działek budowlanych.

Ponadto zauważyć należy, że Wnioskodawca wskazał wprawdzie, że nabył działki dla własnych potrzeb, jednak wskazał również, że działki od chwili nabycia w żaden sposób nie były faktycznie wykorzystane do celów osobistych Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, iż nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

W tej sprawie Wnioskodawca nie wykorzystał posiadanych działek do potrzeb osobistych.

Zauważyć należy również, iż z wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości gruntowe, a także dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości (w 2005 r.) jednak z tego tytułu nie odprowadził podatku VAT i nie składał deklaracji VAT-7.

Powyższe okoliczności w żaden sposób nie mogą świadczyć o wyłącznym działaniu Wnioskodawcy zmierzającym do wykonywania jedynie prawa własności majątku osobistego w celu wykorzystania na potrzeby prywatne i dowodzą, że została wypełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca działa jako podatnik VAT.

Jednocześnie wskazać należy, że działania Wnioskodawcy zmierzające do sprzedaży działek, oceniane pojedynczo nie decydowałyby jeszcze o handlowym charakterze działań Wnioskodawcy, jednak brane pod uwagę łącznie dowodzą, że Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy 10 działek w warunkach, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

A zatem, w przedmiotowej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zatem stwierdzić, że dostawa przedmiotowych 10 działek będzie dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek będzie działał w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nosi znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż 10 działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT. I tak stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona jest od podatku dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez pojęcie tereny budowlane, rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jeżeli zatem przedmiotowe działki w momencie sprzedaży będą przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (Wnioskodawca wskazał, że są to działki budowlane, dla których nie wydano decyzji o warunkach zabudowy) to ich dostawa będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie powinien być podatnikiem podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia opodatkowania dostawy w 2005 r. działki oraz ewentualnej sprzedaży pozostałych działek, które jeszcze Wnioskodawca posiada, gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem indywidualnej interpretacji w tym zakresie, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem, w którym opisze zaistniały w tej sprawie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), przedstawi własne stanowisko, zada stosowne pytanie oraz uiści należną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.