IBPP1/443-1011/08/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych przez współwłaściciela tych działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych przez współwłaściciela tych działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1011/08/AS z dnia 26 września 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 21 czerwca 1993 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w spadku po zmarłych rodzicach. W wyniku tego stała się wraz z trójką rodzeństwa współwłaścicielem gospodarstwa rolnego we wsi J. na zasadach współwłasności w częściach ułamkowych - po #188; każda osoba.

27 czerwca 2003 r. uchwałą Rady Gminy zatwierdzono plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przedmiotowe grunty zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową z usługami towarzyszącymi.

25 listopada 2003 r. przedmiotowy grunt został podzielony na 7 działek i 1 drogę dojazdową.

W roku 2005 i 2006 sprzedano po jednej działce. W każdej z nich Wnioskodawczyni miała po #188; udziału. Pierwszy Urząd Skarbowy w O. obciążył te transakcje podatkiem VAT, gdyż uznał, że czynność została wykonana w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

W dniu 15 lutego 2007 r. sprzedana została trzecia z siedmiu działek, w której Wnioskodawczyni miała #188; udziału.

Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT. Nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Grunt który był przedmiotem sprzedaży nie był wykorzystywany do działalności rolniczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Przedmiotowy grunt nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek zostały przeznaczone na zaspokojenie potrzeb rodziny.

Działki w chwili sprzedaży były niezabudowane.

Wydzielona droga stanowi jedynie grunt przeznaczony pod drogę i nie jest obiektem budowlanym, Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków w związku z budową tej drogi.

Po wezwaniu do uiszczenia podatku VAT od sprzedaży działki nie było technicznej możliwości pobrania w kasie opłaty z tego tytułu. Z tego względu, na potrzeby tej konkretnej czynności Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik VAT.

Rejestracja podatnika VAT czynnego (VAT-5) nastąpiła dnia 22 marca 2006 r.

Wnioskodawczyni złożyła deklarację VAT-7 w dniu 12 marca 2007 r. i 15 stycznia 2008 r.

Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik VAT, albowiem zanim doszło do sprzedaży działki wystąpiła do Naczelnika I Urzędu Skarbowego w O. o wydanie interpretacji przepisów ustawy o VAT. W decyzji Nr PP/443-184-1/05 stwierdzono, że czynność sprzedaży działki gruntowej przeznaczonej pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Decyzja ta została podtrzymana decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w O. Nr PDII-43-071/1/k.k./08 z dnia 31 marca 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni jako współwłaścicielka działek budowlanych niebędąc podatnikiem VAT, była zobligowana do uiszczenia podatku od sprzedaży działek, a jeśli tak to na jakiej podstawie.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż gruntu nabytego bez zamiaru zbycia nie podlega VAT. Dostawa gruntu pod zabudowę będzie podlegała opodatkowaniu VAT wyłącznie gdy dostawy tej będzie dokonywać podatnik podatku od towarów i usług. Uwzględniając sposób nabycia gruntu (spadek), jak i fakt, że sprzedaż gruntu nie jest wynikiem prowadzenia działalności gospodarczej, a także i to, że nie są spełnione przesłanki uzyskania przychodów z działalności zarobkowej w sposób ciągły i zorganizowany nie może być mowy o powstaniu obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustawa VAT definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także działalność wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W każdym przypadku należy stwierdzić, czy intencją określonej czynności z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonanie tej czynności wielokrotnie. Ta intencja winna być wykazana w chwili dokonywania tej czynności, a nie po jej wykonaniu. Zatem aby jednorazową dostawę towarów lub jednorazowe świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane przez niego towary zostały nabyte w celu spożytkowania tej czynności. Również w przypadku podzielenia nieruchomości na mniejsze działki nie czyni właściciela podatnikiem. Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 sama częstotliwość wykonywania czynności polegającej na sprzedaży działek nie decyduje o byciu podatnikiem VAT. W przeciwnym razie należałoby obciążyć VAT osobę, która sprzedaje własne auto w częściach, a uwolnić od VAT tego kto pozbywa się auta w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Kryterium prowadzenia działalności nie wyłącza z grona podatników osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż w dniu 21 czerwca 1993 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w spadku po zmarłych rodzicach. W wyniku tego stała się wraz z trójką rodzeństwa współwłaścicielem gospodarstwa rolnego. W dniu 27 czerwca 2003 r. uchwałą Rady Gminy zatwierdzono plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przedmiotowe grunty zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową z usługami towarzyszącymi. W dniu 25 listopada 2003 r. przedmiotowy grunt został podzielony na 7 działek i 1 drogę dojazdową.

W roku 2005 i 2006 sprzedano po jednej działce. W każdej z nich Wnioskodawczyni miała po #188; udziału.

W dniu 15 lutego 2007 r. sprzedana została trzecia z siedmiu działek, w której Wnioskodawczyni miała #188; udziału.

Rejestracja podatnika VAT czynnego (VAT-5) nastąpiła dnia 22 marca 2006 r.

Wnioskodawczyni złożyła deklarację VAT-7 w dniu 12 marca 2007 r. i 15 stycznia 2008 r.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż sprzedaż udziałów w przedmiotowych działkach, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży udziałów w trzech działkach. Udział w gruncie nabyty został wprawdzie w formie spadku po zmarłych rodzicach, jednak został on podzielony na 7 działek i drogę dojazdową. Dostawa udziałów w przedmiotowych działkach jest realizowana z zamiarem ich powtarzania i wskazuje na nadanie jej zorganizowanego charakteru.

Ponadto zauważyć należy, iż jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni dokonała rejestracji jako podatnika VAT czynnego i w związku ze sprzedażą udziałów w działkach złożyła deklaracje VAT-7. Okoliczność ta potwierdza, że Wnioskodawczyni zamierza dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, przedmiotowe działki, w których Wnioskodawczyni posiada udziały przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową wraz z usługami towarzyszącymi.

W świetle cytowanych wyżej przepisów wskazać należy, iż dostawa przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z cytowanego wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Reasumując, stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowych udziałów w działkach należy uznać za działalność gospodarczą, bowiem mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.