IBPP1/443-1010/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 października 2014 r. (data złożenia w tut. organie 10 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2014 r. w tut. organie został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości składającej się z działki nr 618 częściowo zabudowanej budynkiem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi, która jest położona w G. przy ulicy R., gdzie Wnioskodawca zamieszkuje wraz z małżonką, oraz z działki nr 456 o pow. 5211 m² zlokalizowanej również w G. przy ulicy G.

Opisane wyżej nieruchomości zostały nadane ojcu Wnioskodawcy w dniu 9 marca 1947 r. Aktem Nadania (...) przez Powiatową Komisję Osadnictwa Rolnego na podstawie art. 25, 33, 36 dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze....

W dniu 26 sierpnia 1970 r. na mocy postanowienia Sądu Powiatowego Wnioskodawca stał się właścicielem wszystkich nieruchomości po ojcu (poprzez zniesienie współwłasności - spadku z matki oraz rodzeństwa).

Reasumując, powyższe nieruchomości nie zostały nabyte w celu ich dalszej zyskownej odsprzedaży lecz od 1947 r. stanowiły składnik majątku osobistego rodziny Wnioskodawcy.

Przez całe swe dorosłe życie, aż do przejścia na emeryturę w 1989 r. Wnioskodawca pracował zawodowo (fizycznie) w kilku gliwickich zakładach przemysłowych, a dodatkowo wraz z małżonką uprawiał przedmiotowa nieruchomość (nr 456) wyłącznie do celów rolnych. Płody rolne uzyskiwane z przedmiotowej działki nie były przedmiotem sprzedaży zarobkowej a wyłącznie na własne potrzeby. Nieruchomość ta (nr 456) nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, czy też innej działalności zarobkowej. Jednak z upływem lat a tym samym braku sił i pogarszającego się zdrowia, uprawa tej działki (nr 456) zaczęła sprawiać małżonkom coraz więcej problemów. Od około 15 lat działki tej zupełnie nie uprawiają. Po pewnym czasie na ww. działkę zaczęły być zwożone i wysypywane przez nieznane osoby różnego rodzaju śmieci i nieczystości, które to Wnioskodawca wraz z małżonką musieli utylizować (wywozić na wysypisko odpadów) na własny koszt. Ponadto aby cały teren wyglądał na zadbany Wnioskodawca ponosił koszty koszenia rosnącej trawy.

W związku z powyższymi faktami w 2012 r. Wnioskodawca postanowił podzielić działkę nr 456 i wynajął geodetę uprawnionego. W wyniku podziału zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta z dnia 30 lipca 2012 r. powstały działki 456/1 (925 m²), 456/2 (972 m²), 456/3 (774 m²), 456/4 (775 m²), 456/5 (808 m²), 456/6 (815 m²), oraz 456/7 (142 m²).

Działki 456/1-456/6 są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą, natomiast działka 456/7 jako droga dojazdowa do działek 456/3-456/6.

Zmiana planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru zlokalizowanego we fragmencie dzielnicy G. gdzie znajdują się m.in. przedmiotowe działki 456/1-456/7 (przed podziałem 456) miała miejsce w 2005 r. na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 22 grudnia 2005 r. Zmiana ta nastąpiła bez jakiegokolwiek udziału i zaangażowania Wnioskodawcy.

Zarówno przed jak i po dokonanym podziale działki Wnioskodawca nie występował do żadnych urzędów i instytucji o doprowadzenie do ww. działek jakichkolwiek mediów, ani też o poprawę stanu technicznego ulicy G., przy której te opisane działki są zlokalizowane.

Podział działki 456 miał na celu sukcesywną sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę aby poprawić (Wnioskodawcy i jego małżonki) sytuację materialną, wykonywać potrzebne remonty zamieszkiwanego budynku mieszkalnego (budynek sprzed II wojny światowej) oraz dla poprawy zdrowia małżonków (wizyty u lekarzy specjalistów, badania, rehabilitacja, lekarstwa). Ponadto Wnioskodawca zamierza wspierać finansowo swojego jedynego syna, który planuje w nieodległej przyszłości rozpocząć budowę domu mieszkalnego na jednej z wydzielonych działek, którą Wnioskodawca przekaże synowi w formie darowizny. W dniu 27 lutego 2014 r. Wnioskodawca sprzedał działkę 456/3 o powierzchni 774 m² oraz udział wynoszący #188; we własności działki 456/7 będącej drogą dojazdową.

W dniu 29 maja 2014 r. Wnioskodawca sprzedał kolejną działkę 456/5 o powierzchni 808 m² oraz udział wynoszący #188; we własności działki 456/7 będącej drogą dojazdową.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, ze działki już sprzedane nie były przed sprzedażą zabudowane. Ponadto pozostałe działki, które Wnioskodawca zamierza w przyszłości sprzedać również nie są zabudowane. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie zamierza ich zabudowywać.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy od sprzedanych działek 456/3 i udziału #188; we własności działki 456/7 oraz działki 456/5 i udziału #188; we własności działki 456/7 należy odprowadzić podatek od towarów i usług VAT.

Czy w przyszłości jeśli uda się znaleźć nabywców i sprzedać kolejne działki (456/1, 456/2, 456/4, 456/6) oraz udziały we własności działki 456/7 Wnioskodawca będzie zobligowany odprowadzić podatek od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, działka nr 456 (przed dokonanym podziałem geodezyjnym) jest w rękach rodziny Wnioskodawca od 1947 r., tj. już od ponad 67 lat.

Działki tej nie nabyto za pieniądze lecz ojciec Wnioskodawcy otrzymał ją Aktem Nadania z dnia 9 marca 1947 r. za mienie pozostawione na... (obecnie Ukraina). Zarówno ojciec Wnioskodawcy jak i Wnioskodawca nigdy nie ponosili żadnych kosztów aby zwiększyć atrakcyjność przedmiotowej działki. Jedynie miał miejsce podział geodezyjny działki 456 na mniejsze aby łatwiej było znaleźć potencjalnych nabywców. Według Wnioskodawcy, sukcesywną sprzedaż tych podzielonych działek 456/1-456/7 należy uznać za czynność nie mieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy o VAT. Sprzedaż ma charakter jednorazowy i nie ma charakteru zarobkowego ani częstotliwego. Wnioskodawca nie jest i nie był nigdy płatnikiem VAT. Nie posiada żadnych innych działek, które mógłby w przyszłości dzielić i sprzedawać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości tj. działki nr 618 częściowo zabudowanej budynkiem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi, gdzie Wnioskodawca zamieszkuje wraz z małżonką, oraz z działki nr 456. Nieruchomości te zostały nadane ojcu Wnioskodawcy w dniu 9 marca 1947 r. Aktem Nadania przez Powiatową Komisję Osadnictwa Rolnego na podstawie art. 25, 33, 36 dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze.... Powyższe nieruchomości nie zostały nabyte w celu ich dalszej zyskownej odsprzedaży lecz od 1947 r. stanowiły składnik majątku osobistego rodziny Wnioskodawcy.

W dniu 26 sierpnia 1970 r. na mocy postanowienia Sądu Powiatowego Wnioskodawca stał się właścicielem wszystkich nieruchomości po ojcu (poprzez zniesienie współwłasności - spadku z matki oraz rodzeństwa). Aż do przejścia na emeryturę w 1989 r. Wnioskodawca pracował zawodowo (fizycznie) w kilku zakładach przemysłowych, a dodatkowo wraz z małżonką uprawiał przedmiotową nieruchomość (nr 456) wyłącznie do celów rolnych. Płody rolne uzyskiwane z tej działki nie były przedmiotem sprzedaży zarobkowej lecz przeznaczane były wyłącznie na własne potrzeby. Nieruchomość ta (nr 456) nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, czy też innej działalności zarobkowej. Jednak z upływem lat a tym samym braku sił i pogarszającego się zdrowia małżonków, od około 15 lat działka ta nie jest uprawiana. Na ww. działkę zaczęły być zwożone przez nieznane osoby śmieci i nieczystości, które to Wnioskodawca wraz z małżonką musieli na własny koszt wywozić na wysypisko odpadów, a żeby cały teren wyglądał na zadbany Wnioskodawca ponosił koszty koszenia rosnącej trawy.

W związku z powyższymi faktami w 2012 r. Wnioskodawca postanowił podzielić działkę nr 456. W wyniku podziału zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta z dnia 30 lipca 2012 r. powstały działki 456/1, 456/2, 456/3, 456/4, 456/5, 456/6 oraz 456/7.

Działki 456/1-456/6 są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą, natomiast działka 456/7 jako droga dojazdowa do działek 456/3-456/6.

Zmiana planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru gdzie znajdują się przedmiotowe działki 456/1-456/7 miała miejsce w 2005 r. na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 22 grudnia 2005 r. Zmiana ta nastąpiła bez jakiegokolwiek udziału i zaangażowania Wnioskodawcy.

Zarówno przed jak i po dokonanym podziale działki Wnioskodawca nie występował do żadnych urzędów i instytucji o doprowadzenie do ww. działek jakichkolwiek mediów, ani też o poprawę stanu technicznego ulicy, przy której działki są zlokalizowane.

Podział działki 456 miał na celu sukcesywną sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę aby poprawić (Wnioskodawcy i jego małżonki) sytuację materialną, wykonywać potrzebne remonty zamieszkiwanego budynku mieszkalnego (budynek sprzed II wojny światowej) oraz dla poprawy zdrowia małżonków (wizyty u lekarzy specjalistów, badania, rehabilitacja, lekarstwa). Ponadto Wnioskodawca zamierza wspierać finansowo swojego jedynego syna, który planuje w nieodległej przyszłości rozpocząć budowę domu mieszkalnego na jednej z wydzielonych działek.

W dniu 27 lutego 2014 r. Wnioskodawca sprzedał działkę 456/3 oraz udział wynoszący #188; we własności działki 456/7 będącej drogą dojazdową.

W dniu 29 maja 2014 r. Wnioskodawca sprzedał kolejną działkę 456/5 oraz udział wynoszący #188; we własności działki 456/7 będącej drogą dojazdową.

Działki już sprzedane nie były przed sprzedażą zabudowane. Ponadto pozostałe działki, które Wnioskodawca zamierza w przyszłości sprzedać również nie są zabudowane i na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie zamierza ich zabudowywać.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania podatkiem VAT dokonanej sprzedaży niezabudowanych działek 456/3 i 456/5 oraz udziałów we własności działki 456/7, a także planowanej sprzedaży niezabudowanych działek 456/1, 456/2, 456/4, 456/6 oraz udziałów we własności działki 456/7.

Ponieważ dokonana i planowana w przedmiotowej sprawie sprzedaż dotyczy nieruchomości, należy wziąć pod uwagę treść orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących tej tematyki.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wymienione we wniosku czynności wykonane przez Wnioskodawcę wskazują, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Nic nie wskazuje na zaangażowanie środków ze strony Wnioskodawcy, które mogłyby kwalifikować jego działania jako zbliżone do podejmowanych przez podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie wynika aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął i nie podejmie bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wskazany przez Wnioskodawcę podział otrzymanej w spadku nieruchomości na mniejsze działki, był jedyną czynnością wymienioną w powołanym wyżej wyroku TSUE, która nie może świadczyć o tym, że w sprawie mamy do czynienia z ciągiem okoliczności, o których mowa w tym wyroku.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży niezabudowanych działek nr 456/3 i 456/5 oraz udziałów we własności działki 456/7, nie działał w charakterze podatnika, a także dokonując planowanej sprzedaży niezabudowanych działek 456/1, 456/2, 456/4, 456/6 oraz udziałów we własności działki 456/7 nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła/nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. działek stanowiła/będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Zatem zbywane działki stanowiły/będą stanowiły majątek prywatny Wnioskodawcy. Skutkiem powyższego dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż niezabudowanych działek nr 456/3 i 456/5 oraz udziałów we własności działki 456/7, a także planowana sprzedaż niezabudowanych działek 456/1, 456/2, 456/4, 456/6 oraz udziałów we własności działki 456/7, o których mowa we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.