IBPBII/2/415-964/11/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu do Organu 24 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 26 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2011 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 19 października 2011 r. Znak: IBPB II/2/415-964/11/MW wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 26 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1997 r. wnioskodawca otrzymał wraz z żoną darowiznę od swojej matki stanowiącą udział w działce wynoszący 1/4, od której to darowizny został odprowadzony podatek. W ten sposób wnioskodawca wraz z żoną stał się współwłaścicielem z Panem K., któremu przypadał udział w działce w wysokości 3/4.

W 2007 r. po fizycznym podziale działki na części odpowiadające udziałom 1/4 i 3/4 zniesiono współwłasność z Panem K. bez jakichkolwiek korzyści finansowych, każdy otrzymał swoje części działki.

Wnioskodawca wraz z żoną chce obecnie sprzedać ww. działkę.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, iż w dniu zniesienia współwłasności wartość rynkowa całej działki wynosiła 500.000 zł, natomiast wartość działki otrzymanej stanowiąca 1/4 części wynosiła 125.000 zł. Wartość działki otrzymanej wspólnie z małżonką w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada wartości udziału przed zniesieniem współwłasności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca będzie zwolniony z podatku dochodowego.

Zdaniem wnioskodawcy, nie powinien płacić podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości będzie moment i forma prawna pierwotnego nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 1997 r. wnioskodawca otrzymał wraz z żoną darowiznę od swojej matki stanowiącą udział w działce wynoszący 1/4. W ten sposób wnioskodawca wraz z żoną stał się współwłaścicielem z Panem K., któremu przypadał udział w działce w wysokości 3/4. W 2007 r. po fizycznym podziale działki na części odpowiadające udziałom 1/4 i 3/4 zniesiono współwłasność z Panem K. bez jakichkolwiek korzyści finansowych. Wnioskodawca wskazał, że w dniu zniesienia współwłasności wartość rynkowa całej działki wynosiła 500.000 zł, natomiast wartość działki otrzymanej stanowiąca 1/4 części wynosiła 125.000 zł. Wartość działki otrzymanej wspólnie z małżonką w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada wartości udziału przed zniesieniem współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po zniesieniu współwłasności.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazuje wnioskodawca w dniu zniesienia współwłasności wartość rynkowa całej działki wynosiła 500.000 zł, natomiast wartość działki otrzymanej stanowiąca 1/4 części wynosiła 125.000 zł. Wartość działki otrzymanej wspólnie z małżonką w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada wartości udziału przed zniesieniem współwłasności.

Jeżeli zatem w istocie wartość nieruchomości otrzymanej w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada wartości udziału nabytego w darowiźnie w 1997 r., to w dacie zniesienia współwłasności w 2007 r. nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 1997 r., co oznacza, iż pięcioletni termin, określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 2002 r. Tym samym sprzedaż działki po tej dacie nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest ani obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.