IBPBII/2/415-96/08/JT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-96/08/JT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia osobom fizycznym bonifikaty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2008 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia osobom fizycznym bonifikaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Urząd Miasta jako wnioskodawca będący jednostką budżetową samorządu terytorialnego prowadzi gospodarkę nieruchomościami stanowiącymi własność Miasta i Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.)

Na podstawie przepisów ww. ustawy Rada Miasta podjęła uchwałę w sprawie określenia kierunków polityki Miasta w zakresie gospodarowania nieruchomościami; zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata.

Zgodnie z przepisami wykonawczymi do uchwały Rady Miasta oraz przepisami art. 68 ustawy o gospodarce nieruchomościami, udzielane są za zgodą odpowiednio wojewody, albo rady lub sejmiku, bonifikaty od ceny sprzedaży ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3 ww. ustawy (tj. poprzez operat szacunkowy) oraz od pierwszej opłaty i opłat rocznych przy oddaniu nieruchomości w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej, jeśli nieruchomość jest sprzedawana na nw. cele:

* mieszkaniowe jako lokale mieszkalne od 40% - 80%

* na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz celów publicznych do 50%

* osobom fizycznym i prawnym, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą lub sportowo-turystyczną do 50%

* na cele związane z działalnością zarobkową do 50%

* poprzedniemu właścicielowi lub jego następcy prawnemu, jeżeli nieruchomość została od niego przejęta przed 5 grudnia 1990 r. - do 50%

* jako sprzedaż udziałów w gruncie pod wcześniej sprzedanym lokalem - do 99%.

W przypadku sprzedaży nieruchomości lub oddania jej w użytkowanie wieczyste z osobą fizyczną zawierany jest akt notarialny, w którym określana jest cena sprzedaży lub ustanowienia prawa użytkowania wieczystego zastosowaniem procentowej wartości bonifikaty oraz zastrzeżeniem że w przypadku zbycia lokalu lub prawa użytkowania wieczystego lub jego wykorzystania na cele inne niż cel nabycia, przed upływem pięciu lub dziesięciu lat od dnia nabycia właściciel zobowiązany jest do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wartość bonifikaty udzielonej osobie fizycznej przy zakupie nieruchomości lub oddania gruntu w użytkowanie wieczyste w oparciu o cytowane powyżej przepisy prawne, uchwałę Rady Miasta i przepisy wykonawcze do ww. uchwały i czy Urząd Miasta winien wystawiać PIT-8C osobom fizycznym korzystającym z ww. bonifikaty - na podstawie art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, udzielone bonifikaty osobom fizycznym nabywającym od Miasta nieruchomości lub prawo wieczystego użytkowania na podstawie cytowanych wyżej przepisów nie są przychodem do opodatkowania dla tych osób określonym w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec powyższego Urząd Miasta nie jest zobowiązany do wystawiania tym osobom PIT-8C.

Jednocześnie wnioskodawca wskazuje, że analogiczna sytuacja ma miejsce w placówkach sieci handlowych, które nie wystawiają osobom fizycznym dokonującym zakupu z bonifikatą lub opustem - informacji PIT-8C.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu, został określony w art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a pkt 9 tego artykułu stanowi, że źródłami przychodów są również inne źródła, które nie zostały wymienione w tym artykule.

Z kolei przepis art. 11 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wnioskodawca, zgodnie z przepisami wykonawczymi do uchwały Rady Miasta oraz przepisami art. 68 ustawy o gospodarce nieruchomościami, udziela za zgodą odpowiednio wojewody, albo rady lub sejmiku, bonifikaty od ceny sprzedaży ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3 ww. ustawy (tj. poprzez operat szacunkowy) w wysokości 40%-80% wartości nieruchomości.

W przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 1997 r. Nr 115, poz. 741 z późn. zm.) właściwy organ, zgodnie z art. 68 ust. 1. tej ustawy może udzielić za zgodą, odpowiednio wojewody albo rady lub sejmiku, bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana:

1.

pod budownictwo mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych celów publicznych,

2.

osobom fizycznym i osobom prawnym, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą lub sportowo-turystyczną, na cele nie związane z działalnością zarobkową,

3.

organizacjom zrzeszającym działkowców z przeznaczeniem na pracownicze ogrody działkowe,

4.

poprzedniemu właścicielowi lub jego spadkobiercy, jeżeli nieruchomość została od niego przejęta przed dniem 5 grudnia 1990 r.,

5.

na rzecz Skarbu Państwa albo na rzecz jednostki samorządu terytorialnego,

6.

kościołom i związkom wyznaniowym, mającym uregulowane stosunki z państwem, na cele działalności sakralnej,

7.

jako lokal mieszkalny,

8.

w wyniku uwzględnienia roszczeń, o których mowa w art. 209a ust. 1 i ust. 2.

Właściwy organ może również żądać zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji, jeżeli nabywca nieruchomości przed upływem 10 lat, licząc od dnia jej nabycia, zbył lub wykorzystał nieruchomość na inne cele niż wymienione w ust. 1 pkt 1-3 lub przed upływem 5 lat na inne cele niż wymienione w ust. 1 pkt 7. Nie dotyczy to zbycia na rzecz osoby bliskiej (art. 68 ust. 2 tej ustawy).

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena sprzedaży ulega zmniejszeniu, u nabywcy następuje przysporzenie majątku stanowiące różnicę pomiędzy wartością towaru, a faktycznie zapłaconą ceną.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Należy jednak zaznaczyć, że nie w każdym przypadku przysporzenie to będzie rodziło skutek podatkowy. Jeśli bowiem bonifikaty udzielane będą ściśle na zasadach określonych w ustawie a krąg osób uprawnionych do zakupów z bonifikatą będzie nieograniczony, udzielenie bonifikaty będzie podatkowo obojętne.

Jeżeli zatem prawo beneficjentów nie będzie ograniczone do konkretnych osób lub grup osób indywidualnie oznaczonych i bonifikata na takich samych zasadach przyznana będzie wszystkim potencjalnym nabywcom (najemcom), to korzystanie z tej bonifikaty należy uznać za neutralne podatkowo.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż kwota bonifikat (nie tylko przy wykupie nieruchomości) udzielonych przez Miasto, na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami nie stanowi dla beneficjentów bonifikat przychodu podlegającego opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli oferta zakupu z bonifikatą będzie nieograniczona tzn. jeżeli prawo beneficjentów nie będzie ograniczone do konkretnych osób lub grup osób i bonifikata na takich samych zasadach przyznana będzie wszystkim potencjalnym nabywcom. Bonifikata stanowiłaby przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko wówczas, gdyby oferta zakupu z bonifikatą skierowana była do konkretnych osób lub wybranych grup osób spośród najemców.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl