IBPBII/2/415-939/11/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-939/11/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 16 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 21 października 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-939/11/JG wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 10 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przeprowadził w formie aktu notarialnego czynności w zakresie umowy działu spadku oraz zniesienia współwłasności. W akcie notarialnym z dnia 17 lutego 2010 r. wyszczególniono też wszystkie tytuły prawne. Umowa działu spadku oraz zniesienia współwłasności została dokonana w dniu 17 lutego 2010 r. W wyniku tej umowy dokonano podziału majątku spadkowego, dokonując ostatecznego podziału majątku w ten sposób, że ostatecznie wnioskodawca otrzymał określoną procentowo w postanowieniu Sądu część spadku w formie oddzielnych nieruchomości, a drugi uczestnik umowy otrzymał również to, co było mu należne w wyniku działu spadku. Przy czym do majątku wnioskodawcy weszły także te nieruchomości, które otrzymał uprzednio w formie darowizny. W związku z powyższym przedmiotem działu spadku oraz zniesienia współwłasności były prawa majątkowe z 1979 r. 1984 r. i 1989 r. oraz nieruchomości przekazane w drodze umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1995 r. Od dokonania tych czynności wnioskodawca znajdował się w posiadaniu i był użytkownikiem przedmiotowych nieruchomości. Stan prawny nieruchomości wynikający z wpisu w księgach wieczystych do chwili sporządzania aktu notarialnego w sprawie umowy działu spadku oraz zniesienia współwłasności nie uległ zmianie i był zgodny z rzeczywistym stanem prawnym.

Wnioskodawca oraz druga osoba (brat) byli współwłaścicielami tych nieruchomości w części, jak wspomniano powyżej w następstwie dziedziczenia po ojcu i matce, a w pozostałym zakresie w następstwie nabycia pod innym tytułem tj. umowa przekazania gospodarstwa rolnego oraz umowa darowizny z datami wspomnianymi powyżej. Umowa przekazania gospodarstwa rolnego oraz darowizny były w następującej formie, przede wszystkim w 1/8 na podstawie aktu własności ziemi z 1979 r., postanowieniem sądu rejonowego w zakresie stwierdzenia praw do spadku z 1984 r., z 1989 r. na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego oraz na podstawie umowy darowizny od niepełnosprawnej siostry w sprawie o zezwolenie na dokonanie czynności prawnej co zostało zatwierdzone przez sąd w 1995 r.

W rezultacie jak podkreślił wnioskodawca znalazł się w posiadaniu tych nieruchomości pod tytułami wspomnianymi powyżej od tych dat, a dopiero w 2010 r. nastąpiło zniesienie współwłasności oraz umowa działu spadku. Tym samym wnioskodawca jak podkreśla był w posiadaniu tych nieruchomości przez znacząco dłuższy okres niż 5 lat.

W wyniku zniesienia współwłasności wynikającej z udziałów przysługujących wnioskodawcy nabył on na podstawie tego aktu notarialnego własność nieruchomości, przy czym był już w posiadaniu tych nieruchomości i użytkował je od dat wspomnianych powyżej. W związku z tym stwierdzenie przez notariusza faktu nabycia nieruchomości jest tylko stwierdzeniem stanu faktycznego i stwierdzeniem, iż nastąpił dział spadku oraz zniesienie współwłasności. Wnioskodawca w wyniku zniesienia współwłasności oraz działu spadku nie nabył niczego ponad swój udział w spadku, w darowiźnie oraz przekazaniu gospodarstwa rolnego. W dniu 17 lutego 2010 r. na podstawie aktu notarialnego wnioskodawca dokonał przeniesienia własności części posiadanej nieruchomości na rzecz osoby trzeciej. W związku z tym mieliśmy do czynienia ze sprzedażą oraz ustanowieniem służebności gruntowej nieruchomości, które wnioskodawca już uprzednio posiadał, jak wspomniano powyżej, natomiast w stosunku, do których nastąpiło właśnie zniesienie współwłasności oraz umowa działu spadku.

Nieruchomość, którą na podstawie aktu notarialnego z 17 lutego 2010 r. wnioskodawca sprzedał jak podkreślił stanowiła część tej nieruchomości, której był już w posiadaniu, a w stosunku do której nastąpiło zniesienie współwłasności. Innymi słowy wnioskodawca sprzedał część tej nieruchomości, którą posiadał na podstawie tytułów prawnych wymienionych poprzednio, a w stosunku do której nastąpiło zniesienie współwłasności tegoż samego dnia co umowa sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca uszczegółowił zaistniały stan faktyczny poprzez jednoznaczne wskazanie, iż ojciec zmarł 3 listopada 1980 r. matka zmarła 4 stycznia 1997 r., przy czym nie nastąpiło dziedziczenie ponieważ miało miejsce przekazanie gospodarstwa rolnego w dniu 6 listopada 1989 r. (umowa przekazania gospodarstwa rolnego). W skład masy spadkowej pozostałej po zmarłym ojcu wchodził wyłącznie udział we współwłasności nieruchomości. Po matce było przekazane gospodarstwo rolne. Wnioskodawca nabył 1/8 część nieruchomości po ojcu (1/8 z 70.175,00 zł tj. 8.771,87 zł). Pozostały jedyny spadkobierca, nabył majątek o wartości 29.825 zł. Siostra zmarła 28 października 2000 r., przy czym nie nastąpiło dziedziczenie w następstwie umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1995 r.

Zgodnie z postanowieniami umowy działu spadku oraz zniesienia współwłasności z dnia 17 lutego 2010 r. dla nieruchomości składającej się z działki numer 373/18 o pow. 0,5469 ha prawo własności wpisane jest na:

* rzecz wnioskodawcy w 1/8 części - na podstawie Aktu Własności Ziemi z dnia 30 czerwca 1979 r. oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 9 kwietnia 1984 r. w sprawie o stwierdzenie praw do spadku; w 5/8 częściach - na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 6 listopada 1989 r.; w 1/8 części - na podstawie umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1995 r. oraz postanowienia sądu z dnia 29 czerwca 1995 r.,

* na rzecz drugiego spadkobiercy w 1/8 części - na podstawie Aktu Własności Ziemi z dnia 30 czerwca 1979 r. oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 9 kwietnia 1984 r. w sprawie o stwierdzenie praw do spadku.

Zgodnie z postanowieniami umowy działu spadku oraz zniesienia współwłasności z dnia 17 lutego 2010 r. dla nieruchomości składającej się z działki numer 373/12 o pow. 0,1193 ha, prawo własności wpisane jest na rzecz:

* wnioskodawcy w 1/8 części - na podstawie postanowienia Sądu z dnia 17 maja 1988 r., Aktu Własności Ziemi z dnia 30 czerwca 1979 r. oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 9 kwietnia 1984 r. w sprawie o stwierdzenie praw do spadku; w 5/8 częściach - na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 6 listopada 1989 r. w 1/8/ części - na podstawie umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1995 r. oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 29 czerwca 1995 r.

* na rzecz drugiego spadkobiercy - w 1/8 części na podstawie postanowienia Sądu z dnia 17 maja 1988 r., Aktu Własności Ziemi z dnia 30 czerwca 1979 r. oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 9 kwietnia 1984 r. w sprawie o stwierdzenie praw do spadku.

W uzupełnieniu wniosku ponadto wnioskodawca wskazał, że wartość masy spadkowej będącej przedmiotem umowy z dnia 17 lutego 2010 r. o dział spadku i zniesienia współwłasności wynosiła 100 000,00 zł (podana wartość odpowiadała wartości rynkowej, albowiem budynek kwalifikował się do kapitalnego remontu), przy czym do wielkości masy spadkowej należy zaliczyć 1/8 tej kwoty, ponieważ wnioskodawca pozostałe części już posiadał i był ich właścicielem.

W wyniku działu spadku oraz zniesienia współwłasności wnioskodawca nabył majątek o wartości 70.175,00 zł (ale spadek dotyczył 1/8 przedmiotowej nieruchomości). Pozostały spadkobierca nabył w wyniku działu spadku oraz zniesienia współwłasności majątek o wartości 29.825,00 zł.

Na podstawie umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1995 r. wnioskodawca nabył prawo własności: w 1/8/ części nieruchomości składającej się z działki nr 373/18 o pow. 0,5469 ha, w 1/8 części nieruchomości składającej się z działki nr 373/12 o pow. 0,1193 ha.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych transakcja w zakresie sprzedaży nieruchomości oraz ustanowienia służebności gruntowej w sytuacji, gdy osoba sprzedająca tę nieruchomość tego samego dnia, przed aktem notarialnym dokonującym sprzedaży, dokonała zniesienia współwłasności oraz działu spadku, której przedmiotem była również nieruchomość będąca przedmiotem umowy kupna sprzedaży przy uwzględnieniu faktu, że osoba sprzedająca tę nieruchomość była już w posiadaniu tej nieruchomości przez okres znacznie przekraczający 5 lat.

Zdaniem wnioskodawcy, biorąc pod uwagę art. 19 i art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy uwzględnieniu stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku w nawiązaniu do powołanych aktów notarialnych z zakresu umowy sprzedaży oraz ustanowienia służebności gruntowej nieruchomości, która była przedmiotem działu spadku oraz zniesienia współwłasności z dnia 17 lutego 2010 r., nie nastąpiła konieczność uznania, iż ta nieruchomość stanowi podstawę wyliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa bowiem, że ponieważ nie nabył niczego ponad swój udział zawarty w spadku, darowiźnie oraz dziedziczeniu gospodarstwa rolnego, w związku z tym nie ma podstawy do wyliczenia podatku dochodowego, ponieważ nieruchomość, użytkował i posiadał przez okres znacznie przekraczający 5 lat. A biorąc pod uwagę daty nabycia tej nieruchomości nie jest istotny moment dokonania działu spadku oraz zniesienia współwłasności, ale moment w którym wnioskodawca stał się użytkownikiem i współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości w wyniku darowizny, spadku oraz umowy przekazania gospodarstwa rolnego. W tym stanie rzeczy wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany do zapłaty jakiegokolwiek podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ okoliczności sprawy, charakter oraz interpretacja przepisów na to nie wskazują. Wnioskodawca bowiem był w posiadaniu i użytkował przedmiotowe nieruchomości, a umowa notarialna z zakresu zniesienia współwłasności tylko dokonywała podziału fizycznego tego czego wnioskodawca był właścicielem poprzednio tyle, że w częściach ułamkowych. Określenie więc ostateczne własności należnej wnioskodawcy bez faktycznej jej zmiany nie stanowi podstawy do stwierdzenia, że dopiero w formie aktu notarialnego dotyczącego zniesienia współwłasności wnioskodawca nabył przedmiotowe nieruchomości. Wnioskodawca był bowiem współwłaścicielem przedmiotowych nieruchomości i w wyniku dokonanego aktu notarialnego nie nabył niczego ponad to co już poprzednio posiadał. W tym stanie rzeczy dokonanie sprzedaży nieruchomości nie stanowi zdaniem wnioskodawcy podstawy do wyliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 201 0 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii ewentualnego opodatkowania podatkiem dochodowym ma moment i podstawa jej nabycia przez wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwila śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staję się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sadu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci każdego ze spadkodawców, wtedy bowiem następuje nabycie spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Jeżeli spadek dziedziczy kilku spadkobierców, każdy z nich, z chwilą otwarcia spadku, nabywa ułamkowo oznaczony udział spadkowy (odpowiednie udziały w przedmiotach należących do spadku), a nie poszczególne przedmioty wchodzące do spadku. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Natomiast odnosząc się instytucji zniesienia współwłasności, należy wskazać, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegająca na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy). W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan majątku osobistego.

Z kolei przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z analizy stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, iż ojciec wnioskodawcy zmarł 3 listopada 1980 r. matka zmarła 4 stycznia 1997 r., W skład masy spadkowej pozostałej po zmarłym ojcu wchodził wyłącznie udział we współwłasności nieruchomości składającej się z działki o nr 373/18 i 373/12. Wnioskodawca nabył 1/8 część nieruchomości po ojcu (1/8 z 70.175,00 zł tj. 8.771,87 zł). Pozostały jedyny spadkobierca, nabył majątek o wartości 29.825 zł. Po zmarłej matce nie nastąpiło dziedziczenie, gdyż miało miejsce przekazanie gospodarstwa rolnego w dniu 6 listopada 1989 r.

Siostra zmarła 28 października 2000 r., przy czym nie nastąpiło dziedziczenie w następstwie umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1995 r.

Wnioskodawca wskazał, że do działki 373/18 i 373/12 przysługiwało mu prawo:

* w 1/8 na podstawie Aktu Własności Ziemi z 30 czerwca 1979 r., oraz postanowienia sądu z dnia 9 kwietnia 1984 rr. o stwierdzeniu praw do spadku a w przypadku działki Nr 373/12 również na podstawie postanowienia sądu z dnia 17 maja 1988 r.,

* w 5/8 na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 6 listopada 1989 r.,

* w 1/8 na podstawie umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1975 r.

Tym samym wnioskodawcy przysługiwało prawo własności ww. działek w 7/8 części. Pozostałe części obu działek (1/8) przysługiwały bratu wnioskodawcy.

Jak wnioskodawca wskazał, przedmiotem umowy z dnia 17 lutego 2010 r. o dział spadku oraz zniesienia współwłasności były prawa majątkowe z 1979 r., z 1984 r. i 1989 r., oraz nieruchomości przekazane w drodze umowy darowizny z dnia 18 sierpnia 1995 r. Wnioskodawca zaznaczył, iż w następstwie dokonanej umowy o dział spadku oraz zniesienia współwłasności dokonano podziału majątku spadkowego, dokonując ostatecznego podziału majątku w ten sposób, że ostatecznie wnioskodawca otrzymał określoną procentowo część spadku w formie oddzielnych nieruchomości.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego we wniosku stwierdzić należy, że wnioskodawca był współwłaścicielem nieruchomości (tj. obu działek o nr 373/18 i 373/12), które nabył w różnym czasie i na podstawie określonych zdarzeń prawnych, czyli na podstawie aktu własności ziemi (1979 r.), na podstawie spadku (1980 r. data śmierci spadkodawcy - ojca wnioskodawcy a nie 1984 r., kiedy wydano postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku), na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego (1989 r.), na podstawie umowy darowizny (1995 r.) i w wypadku działki 373/12 na podstawie postanowienia sądu z 17 maja 1988 r. Przedmiotem umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności jakie miało miejsce w dniu 17 lutego 2010 r. jak wynika z wniosku były prawa majątkowe nabyte w ww. datach.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że wartość będąca przedmiotem umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności wynosiła 100.000 zł, przy czym do wielkości masy spadkowej należy zaliczyć 1/8 tej kwoty i że w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności nabył majątek o wartości 70.175 zł a brat wnioskodawcy o wartości 29.825 zł. Wnioskodawca wskazał, również że dział spadku i zniesienie współwłasności tylko dokonywało podziału fizycznego tego czego wnioskodawca był właścicielem poprzednio tyle, że w częściach ułamkowych.

Wobec tego jeśli istotnie jak wnioskodawca twierdzi umowa z dnia 17 lutego 2010 r. o dział spadku i zniesienie współwłasności dokonywała jedynie podziału fizycznego, tego co poprzednio wnioskodawca posiadał tyle, że w częściach ułamkowych i wartość otrzymanego majątku wynosi 70.175 zł ze 100 000 zł, a uprzednio wnioskodawcy przysługiwał w tych 100 000 zł 7/8 części i Wnioskodawca nie nabył niczego ponad swój udział jaki nabył uprzednio w spadku, w darowiźnie oraz przekazaniu gospodarstwa rolnego wówczas dokonana czynność zawarcia umowy o dział spadku oraz zniesienie współwłasności nie będzie utożsamiana z nabyciem. Stąd też pięcioletni okres, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło pierwotne nabycie poszczególnych udziałów we współwłasności nieruchomości przed dokonanym zniesieniem współwłasności tj. od końca 1979 r., 1980 r. 1989 r. i 1995 r. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży części przedmiotowej nieruchomości uzyskany w 2010 r. nie będzie stanowił źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, Tym samym dokonana sprzedaż części nieruchomości nie będzie stanowiła podstawy do wyliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl