IBPBII/2/415-92/14/MZa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-92/14/MZa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2014 r. (data otrzymania 30 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2013 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem rozpoczął budowę zespołu 18 garaży. Dwa z nich Wnioskodawca planował zostawić dla siebie a pozostałe 16 sztuk - sprzedać. Jednakże ceny na rynku spadły i obecnie Wnioskodawca ze swoim małżonkiem zastanawia się czy nie byłoby korzystniej poczekać ze sprzedażą i w tym czasie wynająć owe garaże.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy aby wynajmować garaże konieczne będzie założenie działalności gospodarczej, czy wystarczy, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem będą odprowadzać podatek od wynajmu jako osoby prywatne.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie musiał zakładać działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przepis art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód.

I tak zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w 2013 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem rozpoczął budowę zespołu 18 garaży, z czego dwa z nich planował zostawić dla siebie natomiast pozostałe 16 sztuk zamierzał sprzedać. Jednakże w związku z mało korzystną sytuacją na rynku Wnioskodawca rozważa wynajem garaży. Pytanie brzmi czy przy wynajmowaniu ww. garaży konieczne będzie założenie działalności gospodarczej, czy też wystarczy, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem będzie odprowadzać podatek od wynajmu jako osoby prywatne.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem - za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1.

jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

2.

wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalny najem przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań oraz ich rozmiar,

3.

prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji, czy nie, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności.

Dlatego też nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć przychód z wynajmowanych nieruchomości do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

W niniejszej sprawie, w ocenie Organu, są podstawy do twierdzenia, że opisany najem będzie spełniał przesłanki, o których mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że Wnioskodawca w momencie przystąpienia do inwestycji podjął decyzję o jej rozmiarze, decydując się na budowę zespołu 18 garaży. Świadczy to o tym, że od początku wiadomym było, że inwestycja nie będzie realizowana tylko i wyłącznie na prywatne, osobiste potrzeby Wnioskodawcy, ale będzie przewidziana dla innych podmiotów. W efekcie logicznym zdaje się, że Wnioskodawca decydując się na taki krok, ponosząc koszty budowy, planował czerpać korzyści z tej inwestycji. Wynika to zresztą z samego wniosku o interpretację, w którym Wnioskodawca pyta o skutki najmu aż 16 sztuk. Nie ma więc wątpliwości, że Wnioskodawca ma na celu osiąganie dochodu z przedsięwzięcia o znacznych rozmiarach. Fakt, że Wnioskodawca zdecydował się na budowę tego typu zespołu garaży, przy własnym zaangażowaniu finansowym, świadczy o tym, że plany Wnioskodawcy dotyczące najpierw sprzedaży a potem najmu garaży będą miały charakter długofalowy, nikt bowiem racjonalnie gospodarujący nie decyduje się na inwestycję takich rozmiarów, a więc na budowę 18 garaży (z czego 2 garaże Wnioskodawca przewidział do własnego użytkowania) tylko po to, aby je wybudować bez chęci wykorzystywania w sposób zorganizowany, w celu zarobkowym. Sam Wnioskodawca przyznaje to zresztą pisząc, że jego zamiarem była sprzedaż 16 garaży, ale powstrzymał go przed tym spadek cen. Od samego zatem początku działaniom Wnioskodawcy towarzyszył zatem zamiar zarobkowania, który wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Zamiar taki nadal będzie mu towarzyszył kiedy planuje najem tych garaży z powodu mało korzystnej sytuacji na rynku zanim dokona ich sprzedaży. Nie budzi więc wątpliwości Organu, że Wnioskodawcy będzie towarzyszył zamiar zorganizowanego i ciągłego uzyskiwania dochodu z tej inwestycji, który po pewnym czasie na pewno zwróciłby Wnioskodawcy poniesione koszty. Wnioskodawca bynajmniej nie musi przy tym wynajmować wszystkich garaży, aby powyższe wnioski zachowały aktualność.

Powyższe okoliczności powodują, że Organ jednoznacznie stwierdza, że planowany najem będzie spełniał przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej wymienione w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A skoro przesłanki takie zostałyby przez Wnioskodawcę jako osobę prywatną spełnione, to opodatkowanie przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% będzie niemożliwe. A to oznacza, że Wnioskodawca od momentu uzyskania przychodów z wynajmu garaży (nawet kilku spośród pozostałych 16 sztuk) będzie mieć obowiązek założenia działalności gospodarczej i opodatkowania ich jako przychody z działalności gospodarczej, której definicja została zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl