IBPBII/2/415-911/14/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 października 2014 r. (data otrzymania 20 października 2014 r.), uzupełnionym 31 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 18 grudnia 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-911/14/MMa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 31 grudnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 29 lipca 2010 r. oraz 15 października 2010 r. Wnioskodawca zawarł wraz z ówczesnym małżonkiem umowy kredytu na zakup lokalu mieszkalnego i wykończenie lokalu mieszkalnego. W dniu 11 marca 2013 r. małżonkowie ustanowili notarialnie rozdzielność majątkową i dokonali podziału majątku wspólnego w ten sposób, że lokal mieszkalny, na który zostały zaciągnięte ww. kredyty został przyznany byłemu małżonkowi, równocześnie były małżonek został zobowiązany do spłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty 19.500,00 zł oraz do przejęcia długu Wnioskodawcy z tytułu ww. kredytów. W dniu 7 października 2013 r. małżonkowie uzyskali rozwód potwierdzony prawomocnym wyrokiem sądu. W dniu 30 kwietnia 2014 r. został podpisany aneks do każdej z ww. umów kredytowych, na mocy których Wnioskodawca został zwolniony przez bank z długu, a jego były małżonek wyraził zgodę na zwolnienie Wnioskodawcy z długu i przejął całość zobowiązań z tytułu udzielonych kredytów wraz z odsetkami, opłatami i prowizjami.

Wnioskodawca wskazał, że lokal mieszkalny został nabyty 29 lipca 2010 r. za kwotę 228.000,00 zł a dodatkowo na wykończenie lokalu został zaciągnięty kredyt na kwotę 43.542,00 zł. Wartość nieruchomości według aktu notarialnego z 11 marca 2013 r. wynosiła 330.000,00 zł. Wartość kredytów na dzień zwolnienia Wnioskodawcy z długu przez bank tj. na 30 kwietnia 2014 r. wynosiła:

* kredyt z 29 lipca 2010 r. - kwota pozostała do spłaty 217.209,00 zł,

* kredyt z 15 października 2010 r. - kwota pozostała do spłaty 41.816,85 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zwolnienia z długu przez bank oraz należnej mu kwoty 19.500,00 zł z tytułu podziału majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie musiał uregulować podatku, gdyż przepis art. 2 ust. 1 pkt 5 stanowi, że przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów uzyskanych w wyniku podziału majątku wspólnego. W przypadku Wnioskodawcy przychodem jest spłata (19.500,00 zł) oraz zwolnienie z długu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast - w myśl art. 501 Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Podsumowując, ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wraz z ówczesnym małżonkiem Wnioskodawca w 2010 r. zakupił lokal mieszkalny, który do 11 marca 2013 r. stanowił przedmiot współwłasności. W wyniku podziału majątku wspólnego w ww. dacie lokal mieszkalny o wartości 330.000,00 zł przypadł na własność małżonka Wnioskodawcy natomiast Wnioskodawca otrzymał spłatę w wysokości 19.500,00 zł i został zwolniony ze spłaty zobowiązań kredytowych zaciągniętych przez małżonków w trakcie trwania małżeństwa. W tym celu 30 kwietnia 2014 r. został podpisany aneks do umów kredytowych, na mocy którego Wnioskodawca został zwolniony przez bank z długu.

Wobec powyższych wyjaśnień stwierdzić należy, że zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku spłaty kredytów (zwolnienie z długu przez bank) oraz otrzymanie od małżonka spłaty, nie będą skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie o jakim mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są to przychody Wnioskodawcy z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.