IBPBII/2/415-900/14/MW - Skutki podatkowe wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-900/14/MW Skutki podatkowe wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 października 2014 r. (data otrzymania 13 października 2014 r.), uzupełnionym 12 i 19 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej:

* w części dotyczącej ustalenia wysokości kwoty środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej do wydatkowania na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej możliwości uznania za wydatki na remont domu lub lokalu mieszkalnego wydatków poniesionych na zakup i wymianę paneli podłogowych, zakup i wymianę drzwi wewnętrznych wraz z ościeżnicami, zakup i wymianę wanny wraz z obudową, zakup armatury łazienkowej, zakup i wymianę kafelek w łazience, zakup farb malarskich - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej możliwości uznania za wydatki na remont domu lub lokalu mieszkalnego wydatków poniesionych na zakup i zabudowę na stałe szafy wnękowej w przedpokoju oraz zakup i wymianę płyty w kuchence gazowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 3 grudnia 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-900/14/MW, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 12 i 19 grudnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 23 października 1999 r. zawarta została z bankiem umowa o kredyt kontraktowy na okres 3 lat, tj. do 22 października 2002 r. W dniu 9 września 2002 r. zawarto pierwszy aneks na dalszy okres oszczędzania do 22 października 2005 r., następny do 22 października 2008 r., następny do 22 października 2010 r., następny do 22 października 2012 r., następny do 22 października 2014 r. W sumie od października 2002 r. do końca października 2012 r. zawarto pięć aneksów przedłużających okres oszczędzania, który zakończył się w październiku 2014 r.

W okresie od października 1999 r. do końca grudnia 2006 r. Wnioskodawca korzystał z odliczenia od podatku dochodowego. Natomiast od stycznia 2007 r. do końca okresu oszczędzania, tj. do października 2014 r. Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia od podatku dochodowego.

W dniu 31 marca 2008 r., w związku z nieprawidłową interpretacją przepisów dotyczących kontynuowania odliczeń z tytułu oszczędzania w kasie mieszkaniowej, Wnioskodawca złożył korektę PIT-37 za lata 2002, 2003, 2004, 2005 i 2006. Termin systematycznego gromadzenia oszczędności w umowie o kredyt kontraktowy w pierwotnej umowie określony był do 23 października 2002 r. Aneksy na lata następne podpisywane były po 31 grudnia 2001 r. co nie uprawniało Wnioskodawcy do odliczeń. Z chwilą gdy Wnioskodawca został poinformowany przez bank o tym, że nie przysługuje mu ww. ulga niezwłocznie złożył korektę i zwrócił niesłuszne odliczenia. W dniu 31 marca 2008 r. do kasy urzędu skarbowego wpłacona została należność główna wraz z odsetkami. Postanowieniem z 30 kwietnia 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego zaliczył wpłatę na poczet zaległości podatkowych.

W związku z powyższymi okolicznościami, faktyczny okres odliczania od podatku wystąpił w okresie trwania umowy podstawowej zawartej na okres od 23 października 1999 r. do 23 października 2002 r.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. Czy zakończenie oszczędzania w kasie mieszkaniowej skutkuje obowiązkiem wydatkowania, zgodnie z celami systematycznego oszczędzania, wszystkich oszczędności zgromadzonych w banku prowadzącym kasę mieszkaniową w okresie 1999-2014 czy tylko tej części, która była objęta ulgą podatkową, tj. w okresie obowiązywania umowy pierwotnej czyli w okresie 1999-2002.

2. Czy celem wydatkowania może być przeprowadzenie remontu oraz czy zaplanowane zakupy opisane poniżej mieszczą się w zakresie przepisów o remoncie, tj. zakup i wymiana paneli podłogowych, zakup i wymiana drzwi wewnętrznych wraz z ościeżnicami, zakup i wymiana wanny wraz z obudową, zakup armatury łazienkowej, zakup i wymiana kafelek w łazience, zakup farb malarskich, zakup i zabudowa na stałe szafy wnękowej w przedpokoju, zakup i wymiana płyty w kuchence gazowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że oszczędności gromadzone w kasie mieszkaniowej winny być wydatkowane zgodnie z celami systematycznego oszczędzania czyli na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Dlatego też Wnioskodawca uważa, że cel ten spełni. Na ww. cel Wnioskodawca chce przeznaczyć środki zgromadzone w okresie obowiązywania umowy zawartej na okres od 23 października 1999 r. do 22 października 2002 r., z okresu kiedy dokonywane były odliczenia od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2001 r. - podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik systematycznie gromadził oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

W świetle art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) - podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, i przed dniem 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczenia od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Stosownie do treści art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2001 r. - jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej, a następnie:

1.

wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład,

2.

w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku mieszkalnego na użytkowy,

3.

po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu,

4.

wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę,

5.

przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych,

- do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Wykładnia literalna tego przepisu wskazuje, że w sytuacji gdy wycofane oszczędności z kasy mieszkaniowej, po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania, zostaną wydatkowane przez podatnika na cele mieszkaniowe w tym samym roku podatkowym co ich wycofanie, podatnik nie jest obowiązany "zwrócić" ulgi podatkowej w zeznaniu podatkowym i nie musi doliczać do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności kwot poprzednio odliczonych z tego tytułu.

Katalog wydatków, dotyczących celów mieszkaniowych, na które podatnik może przeznaczyć wycofane z kasy mieszkaniowej oszczędności precyzuje ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 255).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy - przez zawarcie umowy o kredyt kontraktowy osoba fizyczna zobowiązuje się do systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej przez czas oznaczony, a bank prowadzący kasę mieszkaniową - do przechowywania oszczędności i udzielenia po upływie tego okresu, z zastrzeżeniem art. 12 i 13, długoterminowego kredytu na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy - celami mieszkaniowymi są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy:

1.

nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość,

2.

uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej albo prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego,

3.

remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania,

4.

spłata kredytu bankowego zaciągniętego na cele wymienione w pkt 1-3,

5.

nabycie działki budowlanej lub jej części pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny kredytobiorcy.

Zgodnie z art. 14 pkt 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw - posiadacz rachunku, przed udzieleniem kredytu, może w każdym czasie rozwiązać umowę, żądając wypłacenia zgromadzonych oszczędności i należnych odsetek, z tym że:

1.

jeżeli rozwiązanie umowy nastąpi przed upływem umownego terminu oszczędzania, kasa mieszkaniowa jest zobowiązana wypłacić oszczędności i odsetki w wysokości określonej w umowie, w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia zgłoszenia żądania.

2.

jeżeli rozwiązanie umowy nastąpi po nabyciu uprawnień do otrzymania kredytu, kasa mieszkaniowa wypłaca oszczędności i odsetki naliczone za cały okres oszczędzania w wysokości 50% stosowanego przez bank prowadzący kasę mieszkaniową oprocentowania rocznego depozytu, w terminie określonym w umowie, a gdy nie jest określony - w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia zgłoszenia żądania.

Mając zatem na uwadze brzmienie powyższego przepisu jak również brzmienie cytowanego powyżej art. 27a ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że wycofanie oszczędności przez posiadacza rachunku następuje z chwilą wystąpienia do banku z żądaniem wypłacenia zgromadzonych oszczędności. Samo przekazanie na konto tych oszczędności jest czynnością materialno-techniczną, której termin dokonania nie ma znaczenia dla oceny skutków prawnych wycofania oszczędności przez posiadacza rachunku.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca w 2014 r. złożył dyspozycję wycofania oszczędności jakie zgromadził na rachunku kasy mieszkaniowej, to aby nie utracić prawa do ulgi, zobowiązany był do końca 2014 r. przeznaczyć wycofane środki na jeden z celów mieszkaniowych wymienionych enumeratywnie w art. 8 ust. 2 ww. ustawy, w tym m.in. na remont domu albo lokalu mieszkalnego. Środkami jakie Wnioskodawca winien przeznaczyć na jeden z celów mieszkaniowych wymienionych w ustawie są te środki, które były gromadzone na rachunku do upływu terminu systematycznego gromadzenia oszczędności wynikającego z pierwotnej umowy o kredyt kontraktowy (zawartej na okres od 23 października 1999 r. do 22 października 2002 r.) i które były odliczane przez Wnioskodawcę w ramach ulgi podatkowej za lata 1999-2002. Wypłata pozostałej części oszczędności jaką Wnioskodawca systematycznie gromadził na rachunku kasy mieszkaniowej, z uwagi na brak dokonywania od tej części odliczeń w ramach omawianej ulgi, nie będzie zagrożona rygorem doliczenia uprzednio odliczonych w ramach ulgi kwot.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do kwestii rodzaju wydatków mieszczących się w ramach definicji remontu wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia "remont", nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego pojęcia. Wymienione pojęcie rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji.

I tak w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) - poprzez "remont" należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za "remont" uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Odnosząc powyższe ustalenia na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że do wydatków na remont domu lub lokalu mieszkalnego Wnioskodawca może zaliczyć zakup i wymianę paneli podłogowych, zakup i wymianę drzwi wewnętrznych wraz z ościeżnicami, zakup i wymianę wanny wraz z obudową, zakup armatury łazienkowej, zakup i wymianę kafelek w łazience, zakup farb malarskich.

Natomiast pod pojęciem remontu nie mieszczą się wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup i zabudowę na stałe szafy wnękowej w przedpokoju oraz zakup i wymianę płyty w kuchence gazowej ponieważ wydatki te stanowią wydatki na zakup wyposażenia i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowymi.

Powyższe stanowisko popierają również sądy administracyjne. W podobnych sprawach gdzie przedmiotem sporu było wykonanie zabudowy stałej podlegającej na wyposażeniu mieszkania w komplet mebli, w tym w szafy wnękowe, wykonanych na zamówienie orzekano, że taki wydatek nie jest wydatkiem związanym z remontem lokalu (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt: II FSK 639/05 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Go 3/13). Co prawda wyroki te nie dotyczą bezpośrednio kwestii wydatkowania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej, lecz wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na remont lokalu mieszkalnego, jednakże wnioski z nich płynące, tj. brak możliwości uznania za wydatki na remont wydatków poniesionych na zakup i montaż szaf wnękowych oraz zakup sprzętu AGD, pozostają aktualne na gruncie rozpatrywanej sprawy.

Z tej przyczyny stanowiska Wnioskodawcy w ww. zakresie nie można było w całości uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl