IBPBII/2/415-889/09/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 19 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania odszkodowania, renty wyrównawczej, skapitalizowanej, miesięcznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania odszkodowania, renty wyrównawczej, skapitalizowanej, miesięcznej.

W związku z brakami formalnymi wniosku pismem z dnia 13 października 2009 r. Znak: IBPBII/2/415-889/09/CJS wezwano wnioskodawczynię do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 19 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni uległa wypadkowi przy pracy w dniu 4 grudnia 1998 r. Z tego tytułu jest uprawniona do otrzymywania renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 28 sierpnia 1999 r. do nadal.

W Sądzie Okręgowym toczy się postępowanie przeciwko pracodawcy wnioskodawczyni o dalsze świadczenia, tzn. o rentę wyrównawczą i jej wyrównanie za okres od dnia 28 sierpnia 1999 r. do nadal, rentę wyrównawczą, skapitalizowaną, miesięczną - odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy odszkodowanie w postaci renty wyrównawczej, skapitalizowanej, miesięcznej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli tak, to jak ma być wyliczona wartość świadczenia i kto płaci podatek.

Zdaniem wnioskodawczyni, nie powinna ona płacić podatku dochodowego od osób fizycznych. Na poparcie własnego stanowiska powołuje art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że odszkodowania lub zadośćuczynienia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz informację jaką uzyskała w organie skarbowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3c ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Podstawą prawną do dochodzenia odszkodowań, o których mowa wyżej jest przepis art. 444 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Z treści powyższego przepisu wynika, iż poszkodowany, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni otrzymuje rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz dochodzi przed sądem okręgowym prawa o dalsze świadczenia w postaci renty wyrównawczej, skapitalizowanej i miesięcznej z uwagi na brak zdolności do wykonywania pracy.

Uwzględniając więc opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż renty wyrównawcze przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód jaki wnioskodawczyni uzyska w postaci renty wyrównawczej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Charakteru odszkodowawczego renty nie zmienia fakt jej skapitalizowania i comiesięcznej wypłaty. Tak więc wypłacona wnioskodawczyni skapitalizowana renta przyznana na podstawie przepisów prawa cywilnego korzysta w całości ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w ww. przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że renty wyrównawcze mają charakter odszkodowawczy, w związku z czym korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że choć w przedstawionym stanie faktycznym istotnie nie powstanie u wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu wypłacanej co miesiąc skapitalizowanej renty wyrównawczej, to z innych powodów niż wskazała wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni bowiem stoi na stanowisku, że otrzymana renta wyrównawcza nosi znamiona odszkodowania ewentualnie zadośćuczynienia i jako taka podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy. Mając na uwadze treść ww. artykułu, stwierdzić należy, iż zwolnieniem tym objęte są kwoty otrzymanego odszkodowania pod warunkiem, że wysokość lub zasady ustalania odszkodowania określone są w przepisach odrębnych ustaw lub przepisach wykonawczych. Drugim koniecznym warunkiem jest nie wymienienie przez ustawodawcę określonego odszkodowania w treści unormowanej lit. a)-g) przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy. Tak więc zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy innego rodzaju odszkodowań niż te, które zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy.

Tymczasem z opisu stanu faktycznego jasno wynika, że odszkodowanie w postaci skapitalizowanej, miesięcznej renty wyrównawczej, wynika wprost z przepisu art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego i będzie wypłacane na skutek utraty przez wnioskodawczynię zdolności do wykonywania pracy. Z tej przyczyny stanowiska wnioskodawczyni nie można było uznać za prawidłowe, bowiem wypłacona renta wyrównawcza nie mieści się w zakresie przytoczonego przez nią art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.