IBPBII/2/415-880/14/MZM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 26 maja 2014 r. (data otrzymania 3 października 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 23 maja 2000 r. Wnioskodawca wraz z T.K. nabył nieruchomość rolną stanowiącą działkę o powierzchni 0,36 ha w częściach równych, na prawach wspólności majątkowej - T.K. ze swoim małżonkiem k.k. oraz Wnioskodawca z małżonkiem.

Z dniem 25 listopada 2010 r. w wyniku podziału części majątku wspólnego pomiędzy T.K. a k.k. właścicielami opisywanej nieruchomości stali się k.k. w #189; części oraz Wnioskodawca wraz z małżonkiem w ustawowej wspólności w #189; części.

W dniu 8 kwietnia 2014 r. aktem notarialnym została zniesiona współwłasność w ten sposób, że:

* Wnioskodawca wraz małżonkiem nabyli działkę o powierzchni 0,18 ha,

* k.k. nabyła działkę o powierzchni 0,18 ha.

Zniesienie współwłasności zostało dokonane bez żadnych spłat lub dopłat wzajemnych co zostało potwierdzone zapisem w akcie notarialnym.

Działka zarówno przed podziałem jak i po dokonaniu podziału nie była uzbrojona i nie posiadała dojazdu (brak udziału w drodze) a wartość nieruchomości na dzień zniesienia współwłasności (tekst jedn.: 8 kwietnia 2014 r.) wynosiła:

* wartość całej nieruchomości o powierzchni 0,36 ha - 64.000,00 zł,

* wartość działki o powierzchni 0,18 ha należąca do Wnioskodawcy i jego małżonka - 32.000,00 zł,

* wartość działki o powierzchni 0,18 ha należąca do k.k. - 32.000,00 zł.

W dniu 29 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem sprzedał nieruchomość niezabudowaną o obszarze 0,18 ha.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego po sprzedaży ww. działki.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na fakt, że od nabycia nieruchomości minęło 5 lat - zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) - do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Dla ustalenia czy ww. przepisy mają zastosowanie w opisanej sprawie i czy sprzedaż nieruchomości będzie źródłem przychodów istotne jest określenie daty nabycia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "nabycia" zatem należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego - współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Tym samym można też uznać, że prawo do całej rzeczy każdy ze współwłaścicieli nabywa w momencie nabycia udziału w prawie własności. Każdy ze współwłaścicieli ma bowiem jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego - zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Stąd, gdy udział danej osoby nie ulega powiększeniu, nie może być traktowany w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (w tym przypadku nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego.

W przedstawionym stanie faktycznym nabycie nieruchomości na zasadzie współwłasności nastąpiło w 2000 r. Samo zaś zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości na części, odpowiadające wielkościom udziałów nabytych w 2000 r., nie przysporzyło Wnioskodawcy zysku (przysporzenia majątkowego), skutkując jedynie zmianą charakteru własności. Wobec powyższego wyjaśnienia za datę nabycia przez Wnioskodawcę wskazanej nieruchomości należy uznać datę pierwotnego nabycia udziału w prawie własności tj. 2000 r., zatem pięcioletni okres określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 2005 r.

Reasumując należy stwierdzić, że przychód ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2000 r. w drodze kupna na zasadzie współwłasności nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Na poparcie własnego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 lipca 2008 r. Znak: IPPB1/415-600/08-4/IF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem nabył w 2000 r. udział #189; w nieruchomości będącej również współwłasnością innego małżeństwa. W 2010 r. w wyniku podziału nieruchomości jej właścicielami w udziale #189; stali się k.k. oraz Wnioskodawca ze swoim małżonkiem. Natomiast w 2014 r. miało miejsce zniesienie współwłasności omawianej nieruchomości (bez spłat i dopłat), w wyniku którego działkę o powierzchni 0,18 ha i wartości 32.000,00 zł nabył Wnioskodawca wraz z małżonkiem podczas gdy druga działka o powierzchni 0,18 ha i wartości 32.000,00 zł stała się własnością k.k.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu - każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Z art. 211 Kodeksu cywilnego wynika natomiast, że zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej.

W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży - które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności wartość udziału danej osoby ulega powiększeniu, to zniesienie współwłasności traktowane jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych wartości udziałów przed i po zniesieniu współwłasności.

Z wniosku wynika, że wartość rynkowa całej nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności wynosiła 64.000,00 zł - czyli wartość udziału #189; należącego do Wnioskodawcy i jego małżonka wynosiła 32.000,00 zł.

W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca wraz z małżonkiem otrzymał działkę o wartości 32.000,00 zł.

Zatem w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca otrzymał nieruchomość o wartości równej wartości jego udziału we współwłasności. Skoro więc w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości wartość udziału Wnioskodawcy w nieruchomości nie uległa powiększeniu, to nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

Podsumowując, skoro wartość przyznanej Wnioskodawcy i jego małżonkowi w wyniku zniesienia współwłasności działki o powierzchni 0,18 ha odpowiada wartości udziału #189; w nieruchomości, którą Wnioskodawca nabył wraz z małżonkiem oraz inną parą małżeńską w 2000 r., to za datę nabycia tej działki należy uznać 2000 r. Wnioskodawca otrzymał bowiem nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale nie przekroczyła wartości udziału jaki pierwotnie mu przysługiwał w całej nieruchomości. Oznacza to, że pięcioletni termin określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy upłynął z końcem 2005 r. W tej też sytuacji na Wnioskodawcy nie będzie ciążyć obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę i jego małżonka ze sprzedaży w 2014 r. nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 0,18 ha, ponieważ jej sprzedaż w stosunku do Wnioskodawcy w ogóle nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.