IBPBII/2/415-850/13/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-850/13/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 22 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* wystąpienia po stronie Spółki obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z wypłatą środków za nabyte udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - jest nieprawidłowe,

* wskazania w sporządzonej informacji PIT-8C wartości kosztów uzyskania przychodów ze zbycia udziałów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wystąpienia po stronie Spółki obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z wypłatą środków za nabyte udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wskazania w sporządzonej informacji PIT-8C wartości kosztów uzyskania przychodów ze zbycia udziałów.

We wskazanym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy zawartej w dniu 31 grudnia 2011 r. umowy aportu wspólnicy - B.J. i W.J. wnieśli do spółki z o.o. będącej wnioskodawcą wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (przedsiębiorstwa z wyjątkiem niektórych jego składników majątkowych) w zamian za objęte udziały. W wyniku nabycia tego wkładu Spółka podjęła kontynuację prowadzonej dotychczas przez B.J. działalności gospodarczej w zakresie handlu hurtowego materiałami elektrycznymi. Z posiadanej przez zarząd Spółki wiedzy wnikało, że B.J. zajmując się handlem hurtowym materiałami elektrycznymi, celem zapewnienia sobie odpowiedniej pozycji na rynku, posiadała udziały w E. sp. z o.o. - spółce utworzonej przez przedsiębiorców zajmujących się handlem materiałami elektrycznymi. Zadaniem tej spółki było zasadniczo negocjowanie z kontrahentami warunków dostaw towarów, bowiem zgrupowanie interesu kilku hurtowników materiałów elektrycznych powodowało, że E. sp. z o.o. była w stanie wynegocjować dla swoich wspólników lepsze warunki zakupu materiałów, niż którykolwiek z hurtowników samodzielnie.

Udziały nie weszły w skład nabytego przez Spółkę przedsiębiorstwa, bowiem na ich zbycie B.J. nie uzyskała zgody pozostałych wspólników E. sp. z o.o. Mając jednak na uwadze, że udziały te stały się jej zbędne, a nabywająca przedsiębiorstwo Spółka z o.o. była zainteresowana współpracą z E. sp. z o.o. i posiadaniem tych udziałów, podjęte zostały starania, aby uzyskać zgodę wspólników tej spółki na zbycie udziałów. Ostatecznie też zgoda taka została uzyskana i w dniu 17 października 2012 r. B.J. zbyła posiadane w E. sp. z o.o. udziały na rzecz Spółki. Zgodnie też z zawartą w tym przedmiocie umową Spółka wypłacił B.J. uzgodnioną za udziały cenę. Z wypłaconych środków nie została pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych. Spółka nie posiada też oficjalnej informacji, za jaką cenę B.J. objęła (nabyła) zbyte na mocy zawartej umowy udziały w E. sp. z o.o. Ponadto z przekazanych przez B.J. informacji wynikało, że osiągnięte z tytułu sprzedaży udziałów dochody kwalifikuje ona do dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynikało to z faktu, że udziały te były ujęte w jej księgach rachunkowych prowadzonych na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej, transakcja zbycia tych udziałów również została ujęta w tych księgach, a nadto posiadanie udziałów i ich zbycie było ściśle związane z tą działalnością.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

Czy wobec dokonanej wypłaty środków za nabyte w E. sp. z o.o. udziały na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy w przypadku konieczności sporządzenia takiej informacji Spółka powinna w niej podać wartość kosztów uzyskania przychodów, jakie B.J. powinna zidentyfikować wobec uzyskania dochodu ze zbycia udziałów w E. sp. z o.o., w sytuacji, gdy Spółka nie posiada oficjalnej informacji, za jaką cenę B.J. objęła (nabyła) te udziały.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sporządzone według ustalonego wzoru. Treść przytoczonego przepisu nie pozostawia zatem żadnych wątpliwości, że wskazaną w nim informację sporządza się jedynie w przypadku osiągnięcia przez podatnika dochodów wskazanych w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tymczasem z ustalonego stanu faktycznego wynika, że w poczet tych dochodów nie kwalifikują się dochody osiągnięte przez B.J. Zbycie przez B.J. udziałów w E. sp. z o.o. nastąpiło w związku z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą, w przypadku zaś osiągnięcia dochodów z tego tytułu obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie istnieje.

Odnosząc się z kolei do kwestii wskazania kosztów uzyskania przychodów, jakie powinna zidentyfikować B.J. wobec zbycia udziałów w E. sp. z o.o., zważyć trzeba, że obowiązek taki może zostać jedynie zrealizowany w sytuacji, gdy podmiot wystawiający informację zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada oficjalne, wiarygodne informacje, co do wysokości takich kosztów. W przypadku zaś braku takich informacji nie ma podstaw do wskazania przedmiotowych kosztów w sporządzanej informacji. Stąd też w sytuacji, gdyby wbrew wyżej przedstawionemu stanowisku na Spółce ciążył obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Spółka ta wobec braku dostatecznej wiedzy nie ma obowiązku w sporządzanej informacji wykazywania kosztów uzyskiwania przychodów, jakie B.J. powinna zidentyfikować wobec dokonanego zbycia udziałów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a.

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b.

polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie to obejmuje m.in. kapitały pieniężne zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółce z o.o. ustawodawca wprost kwalifikuje do źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne i na mocy wyłączenia, o którym mowa w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy przychody te nie mogą zostać zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tezę tę potwierdza orzecznictwo sądowe m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów z dnia 26 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FSP 10/09. Wniosek taki wypływa również z interpretacji przepisu art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 30b ust. 4 ww. ustawy.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Przy czym przepisu tego nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej - art. 30b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przywołanej regulacji wynika zatem jednoznacznie, że co do zasady odpłatne zbycie udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz odpłatne zbycie papierów wartościowych nie mogą być rozliczane w ramach działalności gospodarczej podatnika, lecz powinny być kwalifikowane jako kapitały pieniężne, zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy. Jedyny wyjątek dotyczy odpłatnego zbycia papierów wartościowych - jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej podatnika jest obrót papierami wartościowymi, to ich odpłatne zbycie będzie stanowiło przychód z działalności gospodarczej a nie z kapitałów pieniężnych. Wyjątek, o którym mowa w art. 30b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma jednak zastosowania do udziałów w spółkach mających osobowość prawną, gdyż udziały w spółkach mających osobowość prawna nie zostały w tym przepisie wymienione. O tym zaś, że udziały w spółkach mających osobowość prawną nie są papierami wartościowymi mówi wprost art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), do którego odsyła art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego w żadnym wypadku odpłatne zbycie udziałów w spółce kapitałowej nie może zostać zaliczone do źródła przychodów z działalności gospodarczej. Nie ma przy tym znaczenia w jakim zakresie podatnik prowadzi działalność gospodarczą, za jakie środki nabył udziały ani nawet to czy ich zakup został ujęty w księgach rachunkowych przedsiębiorstwa. Dlatego też podatnikowi z mocy samego prawa nie przysługuje uprawnienie do zakwalifikowania dochodu ze sprzedaży udziałów do dochodów z działalności gospodarczej i rozliczenia ich w PIT-36L.

Skoro tak, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów stanowi dla podatnika przychód z kapitałów pieniężnych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochodów z odpłatnego zbycia udziałów, zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy). W tym samym terminie dokonuje się też wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2).

Przy czym zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2012 r. Spółka nabyła od osoby fizycznej udziały w spółce z o.o. Za nabyte udziały Spółka zapłaciła zbywcy uzgodnioną cenę bez pobierania zaliczki na podatek dochodowy. Spółka znaczyła, że nie posiada informacji za jaka cenę zbywca objął (nabył) udziały. Zbywca poinformował, że osiągnięte z tytułu sprzedaży udziałów dochody kwalifikuje do dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny sprawy oraz przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży udziałów w spółce z o.o. na rzecz Spółki dla podatnika zbywającego te udziały stanowił przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To z kolei oznacza, że na Spółce ciążył obowiązek wynikający z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegający na sporządzeniu według ustalonego wzoru imiennej informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ww. ustawy. Z powyższego obowiązku nie zwalniała Spółki okoliczność posiadania informacji od zbywcy udziałów, że osiągnięty przez niego przychód został zakwalifikowany do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej jak również fakt nie posiadania informacji o wysokości kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez zbywcę na nabycie (objęcie) zbywanych udziałów. Odpłatne zbycie udziałów w spółce mającej osobowość prawną nigdy nie może być kwalifikowane do przychodów z działalności gospodarczej, a wynika to z mocy samych przepisów prawa. Oświadczenie zbywcy niczego w tym zakresie modyfikować nie mogło, bo było sprzeczne z treścią powszechnie obowiązujących przepisów co wykazał na wstępie Organ. Skoro przepisy dopuszczają kwalifikowanie przychodu z odpłatnego zbycia udziałów wyłącznie do źródła kapitały pieniężne, to bez względu na odmienne stanowisko zbywającego udziały wypłacający należność podmiot, o którym mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien wystawić PIT-8C. Dlatego też stanowisko Spółki w zakresie obowiązku sporządzenia informacji, o której mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii wskazania kosztów uzyskania przychodów, jakie powinna zidentyfikować osoba fizyczna wobec zbycia przez nią udziałów na rzecz Spółki w sytuacji, gdy Spółka nie posiada wiarygodnych informacji, co do wysokości takich kosztów stwierdzić należy, że w takim przypadku Spółka wykazuje jedynie kwotę przychodu i dochodu równego przychodowi. Obowiązek wskazania faktycznych kosztów uzyskania przychodów związanych z uzyskanym przychodem ze zbycia udziałów obciąża podatnika. Podatnik składając zeznanie PIT-38 winien zweryfikować i uzupełnić dane zawarte w informacji w szczególności w kwestii poniesionych i właściwie udokumentowanych kosztów uzyskania przychodów. Podatek od dochodów kapitałowych ustalany jest bowiem przez podatnika w drodze samoobliczenia. Wypłacający przychód nie pobiera podatku ani zaliczki na podatek. W tym przypadku obowiązek Spółki wobec braku dostatecznej wiedzy co do wysokości kosztów uzyskania przychodów jakie podatnik winien zidentyfikować wobec dokonanego zbycia udziałów ograniczał się jedynie do sporządzenia stosownej informacji rocznej - PIT-8C z wykazaniem przychodu (dochodu). W tym zakresie stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl