IBPBII/2/415-82/09/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 28 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 25 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 13 lutego 2009 r. Znak: IBPB II/2/415-82/09/JG wezwano wnioskodawczynię do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 25 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 17 marca 2006 r. wspólnie z mężem, z którym była we wspólności majątkowej zakupiła mieszkanie spółdzielcze własnościowe za kwotę 45.786,00 zł Na zakup tego mieszkania małżonkowie zaciągnęli kredyt hipoteczno-mieszkaniowy w wysokości 55.000,00 zł. Pozostała część kredytu została przeznaczona na remont tego mieszkania. Termin spłaty kredytu przypadł na 2026 r. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż wraz z mężem w dniu 31 sierpnia 2007 r. podpisała akt notarialny wyłączający ich wspólność majątkową ustanawiając tym samym rozdzielność majątkową. W wyniku podziału majątku przedmiotowe mieszkanie przypadło w całości wnioskodawczyni. Z aktu notarialnego wynika, że wnioskodawczyni zobowiązała się przejąć w całości ww. kredyt i spłacić go. Koszty niniejszej umowy również w całości poniosła wnioskodawczyni. Zgodnie z aktem notarialnym wartość przedmiotowego mieszkania wynosiła 110.00,00 zł. Wnioskodawczyni wskazała, że w skład majątku dorobkowego małżonków oprócz wspomnianego wyżej mieszkania wchodziło drugie mieszkanie o wartości 92.000,00 zł i garaż o wartości 12.000 zł oraz sprzęt o wartości 5.000 zł. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż drugie mieszkanie oraz garaż małżonkowie otrzymali od jej rodziców w drodze umowy darowizny. Łączna wartość dorobku majątkowego małżonków stanowiła kwotę 219.000 zł, w tym 104.000 zł - jak podkreśliła wnioskodawczyni to dorobek jej rodziców, lecz darowany wnioskodawczyni i jej mężowi. W wyniku podziału majątku dorobkowego mąż wnioskodawczyni otrzymał sprzęt o wartości 5.000 zł, kwotę 10.000 zł oraz został zwolniony z kredytu w wysokości 55.000 zł, który wspólnie został przez małżonków zaciągnięty na zakup przedmiotowego mieszkania. Wnioskodawczyni otrzymała dwa mieszkania i garaż o łącznej wartości 214.000,00 zł. Ponadto wnioskodawczyni zaznaczyła, iż przed podziałem majątku jej rodzice wnieśli sprawę o cofnięcie darowizny z uwagi na rażącą niewdzięczność jej męża (zięcia), jednak podział majątku zakończył tę sprawę, gdyż dorobek rodziców przypadł wnioskodawczyni. Oprócz mieszkań i garażu jakie otrzymała spłaciła męża kwotą 10.000 zł i spłaciła sama kredyt mieszkaniowy. W dniu 8 maja 2008 r. wnioskodawczyni spłaciła kredyt, gdyż chciała sprzedać to mieszkanie i kupić mniejsze.

W dniu 20 listopada 2008 r. wnioskodawczyni sprzedała przedmiotowe mieszkanie za cenę 100 000,00 zł i jak podkreśliła nigdy w tym mieszkaniu nie była zameldowana a więc nie mogła skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej. Pieniądze jakie otrzymała ze sprzedaży mieszkania przeznaczyła na zakup mniejszego mieszkania za kwotę 70 000,00 zł a resztę środków przeznaczyła na budowę domu. Wnioskodawczyni ponadto wskazała, iż z informacji uzyskanej w organie podatkowym wynika, że od połowy kwoty tj. 50 000,00 zł winna zapłacić 10% podatek lub złożyć oświadczenie że pieniądze ze sprzedaży mieszkania przeznaczy na cele mieszkaniowe np. zakup innej nieruchomości co też uczyniła, natomiast od drugiej połowy kwoty tj. 50 000,00 zł winna zapłacić 19% podatek, gdyż tę połowę mieszkania nabyła w wyniku podziału majątku w 2007 r. a od 2007 r. obowiązują inne przepisy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktycznie wnioskodawczyni musi zapłacić 19% podatek dochodowy od połowy kwoty, jaką otrzymała ze sprzedaży mieszkania.

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia stanowią udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych poczynione w czasie ich posiadania. Tym samym uważa, że spłacony przez nią kredyt mieszkaniowy jest nakładem poczynionym w czasie posiadania nieruchomości, gdyż chcąc sprzedać tę nieruchomość musiała najpierw spłacić kredyt, który był wpisany w księgę wieczystą. Po podziale majątku mieszkanie przypadło jej, aczkolwiek było ono obciążone kredytem mieszkaniowym. Dodatkowo wskazała, iż do wspólnego majątku dorobkowego weszło drugie mieszkanie i garaż o łącznej wartości 104.00,00 zł. Był to jednak dorobek życia jej rodziców a darowizna którą uczynili była przez nich nieprzemyślana, gdyż ich zamiarem miało być obdarowanie tylko jej, jednak darując jej darowali również jej mężowi. Sprawa o cofnięcie darowizny miała bardzo przekonywujące argumenty jednak szybszy podział majątku spowodował jej zakończenie. Być może wcześniejsze cofnięcie darowizny zmniejszyłoby wspólny dorobek ich małżeństwa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)- c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, które nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przypadku sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment jego nabycia i podstawa nabycia.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.), od 1 stycznia 2007 r., zostały zmienione zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na treść przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy zmieniającej, do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. Oznacza to zarazem, iż nowe zasady opodatkowania mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni w dniu 17 marca 2006 r. wspólnie z mężem na zasadzie wspólności majątkowej zakupiła spółdzielcze własnościowe mieszkanie za kwotę 45.786,00 zł Na zakup tego mieszkania został zaciągnięty wspólnie przez małżonków kredyt hipoteczno-mieszkaniowy w wysokości 55.000,00 zł. Następnie małżonkowie w dniu 31 sierpnia 2008 r. podpisali akt notarialny wyłączający ich wspólność majątkową ustanawiając tym samym rozdzielność majątkową. Zgodnie z aktem notarialnym wartość przedmiotowego mieszkania wynosiła 110.00,00 zł. Oprócz ww. mieszkania w skład majątku dorobkowego małżonków wchodziło drugie mieszkanie o wartości 92.000,00 zł i garaż o wartości 12.000 zł - obie te nieruchomości zostały w drodze umowy darowizny darowane przez rodziców wnioskodawczyni na jej rzecz, a także sprzęt o wartości 5.000 zł Łączna wartość majątku dorobkowego małżonków stanowiła kwotę 219.000 zł W wyniku podziału majątku dorobkowego mąż wnioskodawczyni otrzymał sprzęt o wartości 5.000 zł, kwotę 10.000 zł oraz zwolnienie z obowiązku spłaty kredytu, zaś oba mieszkania i garaż o łącznej wartości 214.000,00 zł przypadły na rzecz wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni w dniu 20 listopada 2008 r. sprzedała za cenę 100 000,00 zł mieszkanie nabyte uprzednio w 2006 r. wspólnie z mężem, a które to następnie było przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków a nadto podkreśliła, że nigdy w tym mieszkaniu nie była zameldowana a więc nie mogła skorzystać z ulgi meldunkowej. Wątpliwość wnioskodawczyni natomiast budzi kwestia czy musi zapłacić 19% podatek od połowy kwoty jaką uzyskała ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania.

Problematyka małżeńskich ustrojów majątkowych została uregulowana w Dziale III ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 i § 2 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku - art. 35 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. O zaliczeniu do majątku wspólnego przedmiotu majątkowego nabytego przez jednego małżonka przesądza zatem istnienie stosunku wspólności majątkowej małżeńskiej. O zaliczeniu prawa do majątku wspólnego decyduje moment jego nabycia przypadający na czas trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny sprawy wyjaśnić należy, że zgodnie z przepisem art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Oznacza to, że w przedstawionym stanie faktycznym dokonana przez rodziców wnioskodawczyni umowa darowizny, na mocy której rodzice wnioskodawczyni darowali jej i jej mężowi mieszkanie o wartości 92.000,00 zł i garaż o wartości 12.000 zł w trakcie trwania związku małżeńskiego bezspornie wskazuje na fakt, że ww. nieruchomości od dnia zawarcia umowy darowizny stanowiły majątek wspólny wnioskodawczyni i jej męża. Umowa darowizny została zawarta przed podziałem majątku dorobkowego i bez względu na późniejsze zamiary darczyńców, nie ulega wątpliwości, że aż do dnia ustania wspólności majątkowej i podziału majątku dorobkowego nieruchomości te stanowiły majątek wspólny małżonków, do którego oboje małżonkowie mieli równe udziały. Nieruchomości rodzice wnioskodawczyni przekazali obojgu małżonkom i w związku z czym wnioskodawczyni i jej mąż mieli prawo do równych udziałów. Darowizna, co istotne, nie została odwołana, wic obie nieruchomości podlegały podziałowi w ramach umowy o podziale majątku dorobkowego małżonków.

Stosownie do art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Wspólność małżeńską, która jest współwłasnością łączną cechuje bezudziałowy charakter. Jednakże w chwili ustania wspólności majątkowej, wspólność bezudziałowa ulega przekształceniu i każdy z małżonków otrzymuje udział w majątku wspólnym wynoszący #189;. Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy mając na względzie ujęty we wniosku stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, że podział majątku dorobkowego małżonków dokonany na podstawie aktu notarialnego z dnia 31 sierpnia 2007 r. nie był ekwiwalentny. Wartość bowiem całego majątku dorobkowego małżonków stanowiła kwotę 219.000 zł Mąż wnioskodawczyni w naturze otrzymał sprzęt o wartości 5.000 zł oraz spłatę w kwocie 10.000 zł, zaś wnioskodawczyni otrzymała oba mieszkania i garaż o łącznej wartości 214.000,00 zł. przy czym obowiązek spłaty kredytu zaciągniętego wspólnie z byłym mężem na zakup pierwszego mieszkania przejęła na siebie i w dniu 8 maja 2008 r. dokonała jego spłaty.

Tak więc w przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawczyni prawo własności do przedmiotowego mieszkania, które następnie sprzedała w dniu 20 listopada 2008 r. nabyła w następujący sposób:

* 17 marca 2006 r. w części odpowiadającej jej udziałowi w majątku wspólnym, gdyż przedmiotowe mieszkanie zostało nabyte w trakcie trwania związku małżeńskiego,

* 31 sierpnia 2007 r. tj. w dniu podziału majątku dorobkowego małżeńskiego nabyła pozostałą #189; część należącą pierwotnie do męża. Tym samym wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem zbywanego mieszkania. Oznacza to jednak, że nabyta w 2007 r. część mieszkania przekraczała udział wnioskodawczyni w majątku wspólnym.

Z uwagi na to, że nabycie prawa do przedmiotowego mieszkania nastąpiło odpowiednio w części w 2006 r. oraz w 2007 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki wnioskodawczyni nabyła. Wnioskodawczyni sprzedaży przedmiotowego mieszkania dokonała w dniu 20 listopada 2008 r. czyli przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpowiednie nabycie udziałów w tym mieszkaniu. Skoro zatem nabycie #189; mieszkania nastąpiło w 2006 r. na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej a #189; mieszkania została nabyta w 2007 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków to tym samym przychód w kwocie 100.000,00 zł uzyskany ze sprzedaży tego mieszkania będzie podlegał rozliczeniu po połowie tj. w kwocie odpowiadającej 50.000 zł na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., a druga połowa przychodu odpowiadająca kwocie 50.000 zł na zasadach określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

I tak w świetle art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru (PIT-23).

Jednakże z powyższego obowiązku, zgodnie z art. 28 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieni zostali podatnicy, którzy w tym samym terminie złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu przed 1 stycznia 2007 r. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

* na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu powyższego zwolnienia jest wyłącznie przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele i w terminach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niewątpliwe celami mieszkaniowymi, na które może zostać przeznaczony przychód ze sprzedaży nieruchomości jest zarówno nabycie lokalu mieszkalnego jak i budowa własnego budynku mieszkalnego. Wobec tego w przedstawionym stanie faktycznych połowa uzyskanego przez wnioskodawczynię przychodu ze sprzedaży mieszkania przeznaczona na wyżej wymienione cele będzie podlegała zwolnieniu z podatku dochodowego.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia. Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. W przypadku odpłatnego zbycia podstawę obliczenia podatku stanowi różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Przychód tak obliczony można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku.

Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wnioskodawczyni zajmując własne stanowisko w sprawie uważa, iż spłacony kredyt mieszkaniowy jest nakładem poczynionym w czasie posiadania nieruchomości, gdyż chcąc sprzedać mieszkanie musiała najpierw spłacić kredyt wpisany w księgę wieczystą.

Należy jednak zauważyć, że przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia mogą być udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych udokumentowane fakturami VAT. Przepis ten formułuje katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków. Spłata kredytu wbrew twierdzeniu wnioskodawczyni w żadnej mierze nie jest nakładem poczynionym w czasie posiadania nieruchomości, zwiększającym wartość tej nieruchomości i udokumentowanym fakturą VAT. Skoro zaś nie jest nakładem, to brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do zaliczenia kredytu do kosztów uzyskania przychodu.

W tym miejscu należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że art. 22 ust. 6c ustawy pozwala zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu udokumentowane koszty nabycia. Jakkolwiek w przedmiotowej sprawie bezspornym jest fakt, że podział majątku dorobkowego nie był ekwiwalentny w naturze, gdyż na wyłączną własność wnioskodawczyni przeszły nieruchomości warte 214 000 zł natomiast na własność męża sprzęt o wartości 5 000 zł, to nie można pominąć okoliczności, że nabycie udziału w nieruchomościach należącego pierwotnie do męża odbyło się odpłatnie. Wnioskodawczyni dokonała bowiem spłaty w wysokości 10 000 zł na rzecz męża oraz przejęła na siebie obowiązek spłaty całego zadłużenia jednego z mieszkań. Oznacza to, że kosztem nabycia należącego do męża udziału w wysokości #189; w majątku dorobkowym małżeńskim, na który składały się dwa lokale mieszkalne i garaż jest wartość spłaty dokonanej na rzecz męża.

W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, za koszt uzyskania przychodu można uznać kwotę 10.000 zł w gotówce oraz spłacony kredyt. W przypadku kredytu należy jednak zauważyć, że charakteru spłaty nie będzie miała wartość całego kredytu, bowiem małżonkowie zaciągnęli kredyt razem i solidarnie byli zobowiązani do jego spłaty. Skoro tak, to obowiązek spłaty kredytu ciążył na wnioskodawczyni w takim samym stopniu jak na jej mężu. Do kosztów nabycia udziału w majątku wspólnym wnioskodawczyni może zatem zaliczyć wyłącznie połowę wartości spłaconego kredytu. Zauważyć również należy, że ta wartość spłaty dokonanej na rzecz męża dotyczy całego jego udziału w majątku dorobkowym małżonków. Fakt, że jedno z mieszkań wraz z garażem podarowali małżonkom rodzice wnioskodawczyni absolutnie nie daje żadnych podstaw prawnych, aby to mieszkanie i garaż wyłączyć z podziału majątku dorobkowego. Obie nieruchomości weszły bowiem do majątku wspólnego małżonków i bezwzględnie równe udziały w nich przysługiwały zarówno wnioskodawczyni jak i jej mężowi. Zatem wnioskodawczyni przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości może pomniejszyć o dokonaną spłatę na rzecz męża w proporcji odpowiadającej udziałowi jaki przysługiwał mężowi w zbytej przez wnioskodawczynię nieruchomości.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Jednakże z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni w zbytym mieszkaniu nie była zameldowana, co oznacza, iż wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Reasumując, wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, iż uzyskany w dniu 20 listopada 2008 r. przychód ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania w kwocie 100 000,00 zł podlega opodatkowaniu, z tym, że połowa przychodu tj. kwota 50.000 zł podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadzie art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., chyba że wystąpią warunki do zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. ustawy i wówczas ta część przychodu będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania. Natomiast pozostała część przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania tj. 50.000 zł podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. Zatem przychód ze sprzedaży mieszkania będzie stanowiła wartość połowy przychodu ze zbytej nieruchomości czyli kwota 50.000 zł, natomiast dochodem będzie różnica pomiędzy kwotą tego przychodu a kosztami jego uzyskania określonymi w art. 22 ust. 6c.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawczyni należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem. Wobec tego niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.