IBPBII/2/415-791/10/MW - Dopłata nie stanowi kosztu uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 października 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-791/10/MW Dopłata nie stanowi kosztu uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu do Organu 2 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2005 r. wnioskodawca objął w zamian za wkład pieniężny 16.000,00 zł 20 udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Każdy z udziałów miał wartość nominalną 800,00 zł. Na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników wspólnicy zostali zobowiązani do wniesienia dopłat zwrotnych do spółki z uwagi na trudną sytuację finansową spółki. Łączna wartość dopłat wniesiona przez wnioskodawcę wyniosła 4.800,00 zł co stanowi 240,00 zł na jeden udział.

W 2009 r. wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia wszystkich posiadanych udziałów w opisywanej spółce. Do momentu zbycia udziałów spółka nie zwróciła wspólnikom dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalając dochód z odpłatnego zbycia udziałów wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nominalną wartość zbywanych udziałów, czy też koszty uzyskania przychodu powinny stanowić sumę nominalnej wartości udziałów i wniesionych przez niego dopłat do spółki, które nie zostały mu przez spółkę zwrócone.

Zdaniem wnioskodawcy, przy ustalaniu dochodu ze zbycia udziałów jako koszt uzyskania przychodu powinien przyjąć sumę wartości nominalnej udziałów i wniesionych dopłat.

Ponieważ z chwilą zbycia udziałów wnioskodawca przestał być wspólnikiem (udziałowcem) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przestało mu z tą chwilą przysługiwać prawo do otrzymania wniesionych do spółki dopłat, co wynika z art. 179 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Uprawnienie to przeszło na nowego wspólnika, który nabył od wnioskodawcy udziały. Realny koszt jaki wnioskodawca musiał ponieść aby uzyskać oznaczoną w umowie sprzedaży cenę za udziały to suma wydatków na objęcie udziałów po ich wartości nominalnej oraz dopłat. Wyłączenie z katalogu kosztów uzyskania przychodu niezwróconych dopłat doprowadziłoby do podwójnego opodatkowania kwot odpowiadających dopłatom, gdyż są one wnoszone z dochodu po opodatkowaniu i po raz drugi byłyby opodatkowane przy zbyciu udziałów.

Artykuł 23 ust. 1 pkt 38 stanowi, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji). Ustawodawca posługuje się ogólnym pojęciem wydatków oraz nie ogranicza ich do wartości nominalnej udziałów, co wskazuje, że wolą ustawodawcy nie było ograniczenie kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów do ich wartości nominalnej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, iż jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia m.in. udziałów w spółkach kapitałowych zostały określone w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Natomiast art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy stanowi, iż dochodem z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Z powyższego wynika, iż dopiero z chwilą sprzedaży (odpłatnego zbycia) udziałów lub akcji ustala się wszystkie koszty, które warunkują ich nabycie. Kosztami uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością będą poniesione przez podatnika udokumentowane wydatki z tytułu nabycia (objęcia) udziałów, nie będą nimi natomiast wydatki poniesione z tytułu funkcjonowania spółki jako podmiotu gospodarczego.

Stosownie do art. 163 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga się m.in. wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki. Niezależnie od wniesienia wkładów na objęcie udziałów wspólnicy mogą zostać zobowiązani do wnoszenia dopłat, o których mowa w art. 177-179 Kodeksu spółek handlowych. Stanowią one m.in., iż umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. Wysokość i terminy dopłat oznaczone są w miarę potrzeby uchwałą wspólników. Dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.

Dopłaty stanowią więc część majątku spółki, jednakże nie powiększają wartości udziałów wspólników w kapitale zakładowym spółki, co oznacza, że ich wniesienie do spółki nie doprowadza do podwyższenia jej kapitału zakładowego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż wniesiona przez wnioskodawcę jako wspólnika, dopłata do spółki nie stanowi wydatku na objęcie (nabycie) udziałów, bowiem udziały funkcjonują niezależnie od dopłaty, a jedynie wielkość tej dopłaty ustalana jest w proporcji do już posiadanych przez wspólnika udziałów. Zatem dopłata nie stanowi kosztu uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy uznać należało zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl