IBPBII/2/415-78/11/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 20 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni do dnia 18 września 2008 r. wraz z byłym mężem posiadała spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Po przeprowadzonej sprawie rozwodowej, postanowieniem z dnia 18 września 2008 r. Sąd Rejonowy ustalił, iż przedmiotem podziału majątku wspólnego jest spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego pozostające w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej wraz z wkładem mieszkaniowym. Dodatkowo Sąd postanowił o dokonaniu podziału majątku wspólnego w ten sposób, iż prawo do ww. lokalu mieszkalnego wraz z wkładem mieszkaniowym przypada wnioskodawczyni i zarządził od niej spłatę w wysokości 121.335 zł na rzecz byłego męża.

Aktem notarialnym z dnia 23 marca 2010 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa - działając przez swych przedstawicieli - ustanowiła odrębną własność przedmiotowego lokalu mieszkalnego na rzecz wnioskodawczyni.

W dniu 11 października 2010 r. wnioskodawczyni sprzedała ww. mieszkanie swojemu synowi za kwotę 150.123 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) orzeczona przez Sąd spłata na rzecz byłego męża w wysokości 121.335 zł stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zdaniem wnioskodawczyni, stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Wobec powyższego, przychodem ze sprzedaży mieszkania będzie cena określona w umowie sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, do których zaliczyć można m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny lokalu mieszkalnego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną oraz opłatę sądową.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy kosztami uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) z zastrzeżeniem art. 22 ust. 6d stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W związku z powyższym wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości według przedstawionego stanu faktycznego kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego męża, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kwota spłaty na rzecz byłego męża w wysokości 121.335 zł może stanowić koszt nabycia zbywanego lokalu mieszkalnego, o którą wnioskodawczyni może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w wyniku sądowego podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni w dniu 18 września 2008 r. otrzymała na wyłączną własność spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem mieszkaniowym z obowiązkiem spłaty na rzecz byłego męża w kwocie 121.335 zł W dniu 23 marca 2010 r. wnioskodawczyni uzyskała od Spółdzielni Mieszkaniowej odrębną własność lokalu mieszkalnego. Lokal ten sprzedała w dniu 11 października 2010 r. za kwotę 150,123 zł.

Z powyższego wynika, iż nabycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpiło w dniu 23 marca 2010 r., w związku z powyższym dla oceny skutków prawnopodatkowych dokonanej sprzedaży tego lokalu zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Natomiast z art. 30e ust. 2 ww. ustawy wynika, iż podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do kosztów tych zaliczyć można np. opłatę notarialną, opłatę skarbową, koszty pośrednika zajmującego się obrotem nieruchomości, koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż dokonana spłata na rzecz byłego męża nie stanowi dla wnioskodawczyni przychodu ani kosztu jego uzyskania. Wnioskodawczyni nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wydatków związanych ze spłatą na rzecz byłego męża wkładu mieszkaniowego.

Nabycie własności lokalu mieszkalnego nastąpiło bowiem nie w drodze podziału majątku dorobkowego, ale w drodze przeniesienia przez Spółdzielnię Mieszkaniową własności na rzecz osoby, której przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. To oznacza, że spłata na rzecz męża nie nastąpiła w celu nabycia od niego udziału w lokalu, gdyż udziału w lokalu mąż nie miał. Mąż miał jedynie prawo do udziału we wkładzie mieszkaniowym. Lokal nabyła dopiero wnioskodawczyni samodzielnie. W takiej sytuacji za koszty nabycia lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać nie tylko koszty poniesione w związku z przeniesieniem własności lokalu mieszkalnego, ale również wkład mieszkaniowy wniesiony w celu uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, w całości.

Uwzględniając powyższe, do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczyć należy wkład mieszkaniowy wniesiony w celu uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, który po podziale majątku wspólnego małżonków przypadł w całości wnioskodawczyni.

Natomiast spłata dokonana przez wnioskodawczynię na rzecz byłego męża jest wydatkiem wnioskodawczyni dokonanym z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólnoty majątkowej. Nie stanowi natomiast wydatku na nabycie przedmiotowego lokalu.

Jak wynika z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania. W związku z powyższym tylko te wydatki, które miały wpływ na powiększenie wartości w okresie posiadania lokalu, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia.

Spłata dokonana przez wnioskodawczynię na rzecz byłego męża z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków nie ma nic wspólnego z ceną nabycia lokalu mieszkalnego ani tym bardziej nie jest nakładem na nieruchomość dokumentowanym fakturą VAT i zwiększającym wartość tej nieruchomości.

Reasumując należy stwierdzić, że kwoty zapłaconej byłemu mężowi tytułem spłaty wkładu mieszkaniowego w związku z podziałem majątku wspólnego nie można potraktować jako kosztu uzyskania przychodu dla ustalenia podstawy opodatkowania od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Kosztem tym będzie natomiast wartość wkładu mieszkaniowego.

Mając na uwadze powyższe stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.