IBPBII/2/415-751/14/MZM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-751/14/MZM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 13 sierpnia 2014 r. (data otrzymania 19 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym 17 września 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości, z której uprzednio zostali wywłaszczeni spadkodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości, z której uprzednio zostali wywłaszczeni spadkodawcy.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 11 września 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-751/14/MZM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 17 września 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 17 listopada 1988 r. Urząd Miejski wydał decyzję o wywłaszczeniu i odszkodowaniu, dotyczącą nieruchomości oznaczonej jako działki nr 22/4, 22/5, 22/6. W chwili wywłaszczenia ww. działka była przedmiotem współwłasności wymienionych poniżej osób:

1. J. P. w 11/60 części

2. K. N. w 11/60 części,

3. I. P. w 11/60 części,

4. K. M. w 11/60 części,

5. J. R. w 11/60 części,

6. M. P. w 5/60 części.

Wnioskodawca wskazał, że spośród wyżej wymienionych osób nie żyją:

1. I. P. (zmarła 22 kwietnia 1993 r.), po której dziedziczą:

* K. M. w 12500/76166 części,

* J. R. w 12500/76166 części,

* B. W. w 51166/76166 części.

2. J. P. (zmarł 21 marca 1994 r.), po którym dziedziczą:

* K. M. w 1/3 części,

* J. R. w 1/3 części,

* Wnioskodawca w 1/3 części.

3. K. N. (zmarła 25 lipca 1990 r.), po której dziedziczy:

* Wnioskodawca.

Ponieważ cel na jaki została wywłaszczona nieruchomość do dnia dzisiejszego nie został zrealizowany, poprzedni właściciele i ich spadkobiercy wystąpili do Urzędu Miasta z wnioskiem o zwrot omawianej nieruchomości. W dniu 28 marca 2014 r. Starostwo orzekło o zwrocie 22 kwietnia 2014 r. ww. nieruchomości. Decyzja o zwrocie stała się ostateczna. Zwrot nastąpił na rzecz następujących osób:

1. B. W. 844.239/6.854.940 części,

2. Wnioskodawca 1.675.652/6.854.940 części,

3. M. P. 571.245/6.854.940 części,

4. K. M. 1.881.902/6.854.940 części,

5. J. R. 1.881.902/6.854.940 części.

W dniu 5 czerwca 2014 r. właściciele dokonali aktem notarialnym zbycia nieruchomości.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Czy w zaistniałej sytuacji należny jest podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości.

2. Od kiedy należy liczyć termin powstania obowiązku podatkowego (z chwilą otwarcia spadku czy z chwilą otrzymania decyzji o zwrocie nieruchomości).

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od sprzedaży nieruchomości w zaistniałej sytuacji nie powinien być należny. Miasto decyzją wywłaszczeniową pozbawiło współwłaścicieli oraz spadkobierców (w tym również Wnioskodawcę) własności nieruchomości, którą otrzymali w spadku. Przez 25 lat nie zrealizowano celu na jaki nieruchomość została wywłaszczona. Decyzją administracyjną o zwrocie nieruchomości utracona własność została przywrócona spadkobiercom. Wszyscy współwłaściciele opłacili zwaloryzowane należności tytułem zwrotu nieruchomości.

Wnioskodawca uważa, że termin, od którego należy liczyć powstanie obowiązku podatkowego powinien biec od chwili otwarcia spadku, ponieważ przed otrzymaniem decyzji wywłaszczeniowej wszyscy byli współwłaścicielami omawianej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest ustalenie daty nabycia tej nieruchomości (udziału w nieruchomości).

W niniejszej sprawie istotna jest więc kwestia ustalenia czy zwrot nieruchomości (udziału w nieruchomości) stanowi jej nabycie w myśl przywołanego uprzednio art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.) - poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości poprzedniemu właścicielowi lub następcy prawnemu poprzedniego właściciela. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w omawianej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Tym samym w niniejszej sprawie datą nabycia przez Wnioskodawcę udziału 11/60 w zwróconej nieruchomości składającej się z działek o nr 22/4, 22/5 i 22/6 nie jest data jej zwrotu (22 kwietnia 2014 r.), lecz data nabycia spadku po K. N. (25 lipca 1990 r.). Analogicznie jest również w przypadku nabycia udziału 1/3 w udziale 11/60, gdzie datą nabycia przez Wnioskodawcę tego udziału w nieruchomości nie jest 2014 r., w którym Starostwo zwróciło poprzednim właścicielom i ich spadkobiercom nieruchomość, lecz jest 1994 r., kiedy to Wnioskodawca nabył ten udział w spadku po zmarłym spadkodawcy J. P.

Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy (spadkodawców). Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotna dla podatku dochodowego jest zatem data stwierdzająca dzień otwarcia spadku czyli data śmierci spadkodawcy (spadkodawców).

Tym samym należy wyjaśnić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży udziału 11/60 oraz udziału 1/3 w udziale 11/60 w nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów jedynie wówczas, gdy odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W niniejszej sprawie od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia przez Wnioskodawcę któregokolwiek z wymienionych powyżej udziałów w uprzednio wywłaszczonej nieruchomości (a więc od końca 1990 r. i 1994 r.) upłynęło ponad 5 lat, a więc przychód powstały ze zbycia przez Wnioskodawcę tych udziałów nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl