IBPBII/2/415-740/11/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 24 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia akcji - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia akcji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Otrzymał kredyt konsumpcyjny, który w całości przeznaczył na zakup akcji spółek w celu ich odsprzedania z zyskiem. Akcje zostały kupione przez wnioskodawcę i od zakupu został zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy poniesione koszty kredytu bankowego (zapłacone odsetki i prowizje bankowe) wnioskodawca może uznać za koszty uzyskania przychodów i wykazać w deklaracji rozliczeniowej dodając je do kwoty, po której zostały zakupione akcje.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38b nie musi być to kredyt otrzymany na zakup akcji, lecz wystarczy, że zostanie przeznaczony na zakup akcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Natomiast w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy wskazano, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 11 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.). Pod pojęciem tym mieszczą się m.in. akcje.

Na podstawie art. 30b ust. 1 ww. ustawy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Definicja dochodu zawarta jest w art. 30b ust. 2 ww. ustawy. Zgodnie z pkt 1 ww. przepisu dochodem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

W przypadku odpłatnego zbycia akcji nabytych w zamian za gotówkę, do ustalenia kosztów uzyskania przychodów zastosowanie będzie miał art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 38 powyższej ustawy nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten literalnie wskazuje, ze w razie odpłatnego zbycia akcji kosztem uzyskania przychodów mogą być wydatki na nabycie akcji.

Jednocześnie w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodu zapłaconych odsetek i prowizji od kredytu, za który nabyto papiery wartościowe, udziały lub pochodne instrumenty finansowe, przypadających proporcjonalnie na tę część kredytu, która nie została wydatkowana na nabycie tych papierów wartościowych, udziałów lub pochodnych instrumentów finansowych.

Z powyższych przepisów bezsprzecznie wynika, iż w przypadku uzyskania przychodu, o którym mowa m.in. w art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy, czyli z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, kosztem uzyskania przychodu nie będzie cały koszt prowizji i odsetek od kredytu, za który nabyto zbywane papiery wartościowe, lecz jedynie w proporcji, w jakiej kredyt został faktycznie wydatkowany na ich nabycie.

Zgodnie z art. 23 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 1 pkt 38b stosuje się wyłącznie przy określaniu dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 1 oraz art. 30b ust. 2 pkt 1-4.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38b ustawy ma zastosowanie przy ustalaniu dochodu:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawca otrzymał kredyt konsumpcyjny, który został w całości przeznaczony na zakup akcji. Akcje te mają zostać odsprzedane z zyskiem. Wątpliwości wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia kosztów kredytu bankowego w postaci zapłaconych odsetek i prowizji bankowych do kosztów uzyskania przychodu.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, że przychód jaki wnioskodawca uzyska ze sprzedaży papierów wartościowych, opodatkowany na podstawie art. 30b ww. ustawy, może być pomniejszony jedynie o koszty wymienione w tym artykule, czyli koszty ustalone na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy, związane z nabyciem zbywanych papierów wartościowych. Do kosztów uzyskania przychodów wnioskodawca może zaliczyć koszty związane z zaciągniętym kredytem na nabycie papierów wartościowych, jako koszty poniesione na nabycie papierów wartościowych. Należy mieć na uwadze art. 23 ust. 1 pkt 38b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszt uzyskania przychodu zapłaconych odsetek i prowizji od kredytu, za który nabyto papiery wartościowe, udziały lub pochodne instrumenty finansowe, przypadających proporcjonalnie na tę część kredytu, która nie została wydatkowana na nabycie tych papierów wartościowych, udziałów lub pochodnych instrumentów finansowych. Z powyższego wynika zatem, że ustawodawca nie wprowadził wymogu, aby kredyt był zaciągnięty na nabycie papierów wartościowych, lecz aby na to nabycie był wydatkowany. To oznacza, że jeśli nawet z umowy kredytowej nie będzie wynikał cel jego zaciągnięcia, ale podatnik udowodni, że za środki pochodzące z tego kredytu nabył papiery wartościowe, to odsetki i prowizje jakie zapłacił będą mogły być uznane za koszt uzyskania przychodu. Jeśli wnioskodawca wykaże zatem, że za kredyt konsumpcyjny w całości nabył akcje, to prowizję i odsetki poniesione przez wnioskodawcę będą w całości stanowiły dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Stanowisko wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.