IBPBII/2/415-73/11/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu - 14 stycznia 2011 r., uzupełnionym w dniach 4 marca 2011 r. i 6 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości gruntowej w części dotyczącej:

* udziału nabytego w drodze umowy darowizny w dniu 10 lutego 2004 r. - jest prawidłowe,

* udziału nabytego w drodze umowy zniesienia współwłasności w dniu 2 marca 2004 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2011 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi, pismami z dnia 23 lutego 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-73/11/NG oraz z dnia 23 marca 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-73/11/NG wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 4 marca 2011 r. oraz 6 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 10 lutego 2004 r. umową darowizny nabyła wraz z mężem po połowie działkę budowlaną. Zgodnie z treścią umowy darowizny oboje darczyńcy darują wnioskodawczyni oraz jej mężowi po połowie każdemu z nich, swoje udziały wynoszące po #189; części w działce.

Następnie w dniu 2 marca 2004 r. umową darowizny i zniesienia współwłasności swój udział w części nieruchomości mąż darował na rzecz wnioskodawczyni. Przedmiotową darowiznę wnioskodawczyni przyjęła pozostając z mężem w rozdzielności majątkowej. Zgodnie z treścią umowy mąż wnioskodawczyni oraz wnioskodawczyni dokonują zniesienia współwłasności nieruchomości w wyniku czego wnioskodawczyni nabywa ją na własność.

W dniu 19 maja 2006 r. wnioskodawczyni sprzedała działkę pod budowę w kwocie 24 000 zł W dniu 30 grudnia 2005 r. wnioskodawczyni wraz z mężem zaciągnęła kredyt mieszkaniowy w wysokości 35 000 zł. Jednakże właścicielem mieszkania jest tylko mąż wnioskodawczyni. Małżonkowie posiadają rozdzielność majątkową.

Wnioskodawczyni część pieniędzy ze sprzedaży działki (13 000 zł) wpłaciła na cele mieszkaniowe, - na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania, które jest własnością męża wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Dlaczego wnioskodawczyni ma płacić podatek dochodowy, jeżeli część kwoty ze sprzedaży działki (13 000 zł) przeznaczyła na cele mieszkaniowe.

Zdaniem wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku z tytułu sprzedaży działki, ponieważ pieniądze otrzymane z jej sprzedaży przeznaczyła na cele mieszkaniowe, tj. na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez nią i jej męża.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie - dla określenia właściwej podstawy normującej zasady opodatkowania przychodu, uzyskanego ze sprzedaży działki budowlanej - istotne znaczenie ma ustalenie daty i sposobu nabycia zbywanej nieruchomości.

Wnioskodawczyni w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazała, że przedmiotową działkę nabyła w udziale wynoszącym #189; w drodze umowy darowizny w dniu 10 lutego 2004 r. Zgodnie z treścią umowy darowizny, teściowie wnioskodawczyni darowali wnioskodawczyni i jej mężowi swoje udziały w nieruchomości wynoszące po #189;. Wnioskodawczyni wskazała także, że w dniu 2 marca 2004 r. umową darowizny i zniesienia współwłasności mąż wnioskodawczyni darował jej swój udział w nieruchomości. Zgodnie z treścią przedmiotowej umowy, którą przytacza, wnioskodawczyni i jej mąż dokonali zniesienia współwłasności nieruchomości, w wyniku czego wnioskodawczyni nabywa nieruchomość na własność.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z kolei zauważyć należy, że zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, którego istotą jest wyjście ze współwłasności. Jeżeli w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, to zniesienie współwłasności bezwzględnie traktowane być musi w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Podkreślenia wymaga, że strony mogą znieść współwłasność odpłatnie lub nieodpłatnie. Nieodpłatność w takim samym stopniu jak odpłatność może być elementem zniesienia współwłasności. Nie każda zatem umowa znoszącą współwłasność musi być umową odpłatną, przy czym nieodpłatność nie czyni z tej umowy umowy darowizny.

Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 2 marca 2004 r. umową darowizny i zniesienia współwłasności w nieruchomości mąż wnioskodawczyni darował jej swój udział w nieruchomości. Jednakże z przytoczonej przez wnioskodawczynię treści przedmiotowej umowy wynika, że przedmiotem ww. umowy z dnia 2 marca 2004 r. nie jest darowizna, lecz nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości. Wnioskodawczyni wskazała bowiem, że zgodnie z treścią umowy: "wnioskodawczyni i mąż wnioskodawczyni dokonują zniesienia współwłasności nieruchomości w wyniku czego wnioskodawczyni nabywa ją na własność."

Należy w tym miejscu podkreślić, że stosownie do art. 65 § 2 Kodeksu cywilnego w umowach należy badać jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, a nie jej nazwa. Zamiar stron i cel umowy ustala się badając treść umowy.

Cechą charakterystyczną umowy znoszącej współwłasność jest bądź to fizyczny podział rzeczy wspólnej, bądź przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, a tym samym nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowiła przedmiot współwłasności. Essentialia negotii umowy zniesienia współwłasności jest wyjście ze współwłasności a nie nieodpłatność. Samo nazwanie przez notariusza umowy umową darowizny nie czyni jeszcze z tej umowy darowizny, gdyż z treści umowy jasno wynika, że strony zniosły współwłasność.

Należy tutaj zauważyć, że jeżeli przedmiotem umowy zawartej pomiędzy wnioskodawczynią i jej mężem w dniu 2 marca 2004 r. miałaby być darowizna udziału w nieruchomości, to bezprzedmiotowym byłoby zniesienie współwłasności, albowiem w wyniku zawarcia umowy darowizny wnioskodawczyni stałaby się jedynym właścicielem nieruchomości - co oznacza, że zniesienie współwłasności nieruchomości byłoby bezprzedmiotowe, gdyż nie byłoby drugiego współwłaściciela, z którym można byłoby znieść współwłasność. Skoro zaś z treści umowy wynika, że małżonkowie dokonali między sobą zniesienia współwłasności, to oczywistym jest, że nie mogli dokonać jednocześnie darowizny. Tytuł umowy przeczy zatem jej treści. O istocie umowy świadczy zaś nie jej tytuł a treść.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przedmiotową działkę wnioskodawczyni nabyła w dwóch datach na dwa różne sposoby:

* w udziale wynoszącym #189; w nieruchomości w dniu 10 lutego 2004 r. w drodze darowizny,

* w udziale wynoszącym #189; w nieruchomości w dniu 2 marca 2004 r. w drodze zniesienia współwłasności nieruchomości.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia przez wnioskodawczynię udziałów w nieruchomości gruntowej do daty sprzedaży nie upłynęło 5 lat, to sprzedaż nieruchomości w 2006 r. stanowi przychód ze źródła, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla ustalenia skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowej nieruchomości należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) - w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Powyższe oznacza, że połowa kwoty, którą wnioskodawczyni uzyskała z tytułu sprzedaży przedmiotowej działki nie podlega opodatkowaniu, albowiem wynoszący #189; udział w działce wnioskodawczyni nabyła w 2004 r. w drodze zawarcia umowy darowizny. Zatem do tej części przychodu z tytułu sprzedaży działki, która dotyczy udziału w nieruchomości nabytego w drodze umowy darowizny zastosowanie znajdzie zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast odnośnie opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki, który dotyczy wynoszącego #189; udziału nabytego w 2004 r. w wyniku zawarcia umowy zniesienia współwłasności nieruchomości przedmiotowe zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ww. ustawy nie znajdzie zastosowania, albowiem nabycie tego udziału w nieruchomości - jak wskazał organ wyżej - nastąpiło w drodze zawarcia umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności a nie na podstawie umowy darowizny.

I tak zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. - podatek od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10 % uzyskanego przychodu.

Natomiast w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Jednakże w myśl ust. 2a tegoż artykułu powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej transakcji złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2005 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a:

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego

z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a)-e) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., jest fakt wydatkowania przychodu ze sprzedaży w terminie i na cele wskazane w ustawie.

Przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie tylko pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 21 ust. 2a ww. ustawy, który stanowi, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b ww. ustawy (ulga odsetkowa).

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 16 ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie.

Okolicznością decydującą o zastosowaniu powyższego zwolnienia jest więc m.in. przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele i w terminach określonych w tym przepisie. Enumeratywne wyliczenie wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy.

Z powyższego wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wyłącznie wydatkowanie otrzymanych środków pieniężnych na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy, to jest m.in. na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Zwolnienie od podatku przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy, może mieć zastosowanie, tylko na zasadach i po spełnieniu warunków przewidzianych tym przepisem. Użyte przez ustawodawcę określenie "na spłatę kredytu lub pożyczki" należy rozumieć w sposób dosłowny. Chodzi w tym przypadku o wywiązanie się przez kredytobiorcę z długu względem banku w sposób określony w umowie kredytowej. Poza tym, dyspozycja tego przepisu określa jednoznacznie wydatki na spłatę jakiego kredytu (tj. na jakie cele udzielonego) warunkują skorzystanie ze zwolnienia przedmiotowego. Podatnicy mają prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w tym przepisie w każdym przypadku wydatkowania, w przewidzianym ustawą terminie, przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na spłatę kredytu zaciągniętego na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy. Jednocześnie katalog zawierający cele wymieniony w tym przepisie ma charakter zamknięty. Zwolnienie dotyczy więc przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), a wydatkowanych na spłatę kredytu czy pożyczki zaciągniętych m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie związanym z tym lokalem czy też nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, a także na remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Z powyższego wynika, że zwolnienie nie dotyczy spłaty jakiegokolwiek kredytu, lecz wyłącznie kredytu, który służy własnym celom mieszkaniowym podatnika - nabyciu przez niego lokalu bądź remoncie albo modernizacji lokalu, którego jest właścicielem (współwłaścicielem).

W złożonym wniosku wskazano, że ze sprzedaży działki nabytej częściowo w drodze zawarcia umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności wnioskodawczyni uzyskała przychód w wysokości 24 000 zł i część kwoty (w wysokości 13 000 zł) uzyskanej ze sprzedaży przeznaczyła na spłatę kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego w 2005 r. przez wnioskodawczynię i jej męża na zakup lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni wskazała także, że przedmiotowe mieszkanie sfinansowane kredytem zaciągniętym przez wnioskodawczynię i jej małżonka zostało zakupione tylko przez jej męża, a między wnioskodawczynią i jej małżonkiem istnieje ustrój rozdzielności majątkowej.

Wskazać tutaj należy, iż stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1994 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Powyższe oznacza, że nabycie mieszkania, na które wnioskodawczyni wraz z mężem zaciągnęła kredyt mieszkaniowy nastąpiło do majątku odrębnego męża wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zaciągnęła zatem kredyt na mieszkanie, którego nie jest właścicielką ani współwłaścicielką.

Mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy prawa oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że odnośnie możliwości zaliczenia przez wnioskodawczynię spłaty kredytu do wydatków na własne cele mieszkaniowe zauważyć należy, iż cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. Sam fakt spłaty kredytu mieszkaniowego nie wystarcza do skorzystania ze zwolnienia. Kredyt ma służyć własnym celom mieszkaniowym podatnika - nabyciu przez niego lokalu lub remoncie albo modernizacji własnego lokalu. Kredyt nie ma zatem służyć cudzym celom, ale własnym. Tymczasem kredyt zaciągnięty przez wnioskodawczynię i jej męża nie służył własnym celom mieszkaniowym wnioskodawczyni, bo mieszkanie nie było jej własnością ani współwłasnością.

W przedmiotowej sprawie to mąż wnioskodawczyni dokonał zakupu lokalu mieszkalnego do swojego majątku odrębnego. Zatem nie można dowodzić, że w przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni spłaciła kredyt mieszkaniowy, który został przez nią wydatkowany na zakup lokalu mieszkaniowego, a tym samym został wydatkowany na cele mieszkaniowe wnioskodawczyni. Podkreślić należy że przedstawionym stanie faktycznym, mimo że kredyt został zaciągnięty przez wnioskodawczynię i jej męża na zakup lokalu mieszkalnego, to zakupu dokonał tylko mąż wnioskodawczyni do swojego majątku odrębnego. Zatem zaspokojone zostały cele mieszkaniowe małżonka wnioskodawczyni a nie cele mieszkaniowe wnioskodawczyni, skoro mieszkanie wchodzi w skład majątku odrębnego małżonka wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie ma praw do tego mieszkania. Powyższe oznacza że nie został spełniony warunek zawarty w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ww. ustawy, albowiem nabycia lokalu mieszkalnego dokonała osoba trzecia (mąż wnioskodawczyni) a nie wnioskodawczyni. Warunek ten jest warunkiem niezbędnym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, który został przeznaczony na spłatę kredytu mieszkalnego.

Organ podatkowy informuje, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy

o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Reasumując stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży przedmiotowej działki w części dotyczącej udziału nabytego w drodze darowizny w dniu 10 lutego 2004 r. z uwagi na zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że w przedmiotowym zakresie stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe - choć z innych przyczyn niż wskazuje wnioskodawczyni.

Natomiast odnośnie zwolnienia z opodatkowania tej części przychodu, który wnioskodawczyni uzyskała ze sprzedaży nieruchomości odpowiadającego udziałowi nabytemu w 2004 r. w drodze zniesienia współwłasności stwierdzić należy, że przedmiotowy przychód podlega opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przychód ten nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem został przeznaczony spłatę kredytu, który nie realizuje własnego celu mieszkaniowego wnioskodawczyni, gdyż został przeznaczony na zakup mieszkania przez męża wnioskodawczyni do jego majątku odrębnego. Tym samym stanowisko wnioskodawczyni w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi mieszkaniowej przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki, przypadającego na udział nabyty w drodze zniesienia współwłasności należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.