IBPBII/2/415-709/13/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 5 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia akcji akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia akcji akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej.

We wskazanym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca jest aktualnie komplementariuszem spółki komandytowo-akcyjnej (dalej "SKA"), posiadającym jednocześnie status akcjonariusza SKA Nie jest wykluczone, że w najbliższym czasie wnioskodawca utraci status komplementariusza SKA z jednoczesnym zachowaniem statusu akcjonariusza.

W skład majątku SKA wchodzą m.in. nieruchomości oraz inne składniki majątkowe (np. pojazdy) oraz środki pieniężne.

Prawdopodobnym jest, że w przyszłości część lub całość akcji w SKA posiadanych przez wnioskodawcę zostanie umorzona w jednym z trybów przewidzianych w Kodeksie spółek handlowych.

Prawdopodobnym jest również, że w związku z umorzeniem akcji wnioskodawcy w SKA, wnioskodawca otrzyma od SKA (w całości lub w części) np. nieruchomości lub/i inne składniki majątkowe (np. pojazdy) lub/i środki pieniężne. Powyższe składniki majątku zostaną przekazane wnioskodawcy stosownie do określonego w statucie SKA udziału wnioskodawcy w zysku SKA lub udziału na wypadek wystąpienia ze spółki.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez wnioskodawcę od SKA z tytułu umarzanych akcji SKA np. nieruchomości i/lub innych składników majątkowych (np. pojazdów) i/lub środków pieniężnych będzie powodowało powstanie po stronie wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, w uwarunkowaniach przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie przez wnioskodawcę od SKA z tytułu umarzanych akcji SKA np. nieruchomości i/lub innych składników majątkowych (np. pojazdów) i/lub środków pieniężnych nie będzie powodowało powstania po stronie wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadniając powyższe stanowisko wnioskodawca w pierwszej kolejności wskazuje, że zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Zgodnie natomiast z treścią art. 125 k.s.h.: "Spółką komandytowo akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem". Na podstawie treści art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h.: "W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się w pozostałych sprawach - odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia." Jak wynika z zacytowanych przepisów, w zakresie regulacji kapitału zakładowego i akcji (a tym samym ich umarzania) w SKA stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej.

Stosownie do treści art. 359 § 1 k.s.h.: "Akcje mogą być umorzone w przypadku, gdy statut tak stanowi. Akcja może być umorzona albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Umorzenie dobrowolne nie może być dokonane częściej niż raz w roku obrotowym. Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa statut."

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej - w myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy - przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy). Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych m.in. w związku z wystąpieniem wspólnika z takiej spółki. Jednakże z treści art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ww. ustawy wynika, iż do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych m.in. w związku z wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Co zaś się tyczy środków pieniężnych otrzymywanych od SKA tytułem umorzenia, zdaniem wnioskodawcy, zastosowanie winien znaleźć przepis art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się: "środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce". W kontekście powołanego przepisu o bezprzychodowym otrzymaniu przez wnioskodawcę środków pieniężnych tytułem umorzonych akcji przesądza fakt, że wnioskodawca otrzyma te środki w stosunku stosownym do określonego w statucie SKA udziału wnioskodawcy w zysku SKA lub udziału na wypadek wystąpienia ze spółki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Spółka komandytowo-akcyjna, zaliczana jest do osobowych spółek handlowych, których ustrój i zasady funkcjonowania określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030). Zgodnie z art. 125 Kodeksu, spółka komandytowo-akcyjna ma na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Stosownie do art. 126 § 1 Kodeksu, w sprawach nieuregulowanych, do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

Zgodnie z art. 149 § 1 Kodeksu spółek handlowych wypowiedzenie umowy spółki przez komplementariusza i jego wystąpienie ze spółki jest dopuszczalne, jeżeli statut tak stanowi. Przepisy dotyczące spółki jawnej stosuje się odpowiednio. W myśl natomiast art. 149 § 2 k.s.h. akcjonariuszowi nie przysługuje prawo wypowiedzenia umowy spółki.

Powyższe oznacza, że akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie może - jak pozostali wspólnicy spółek osobowych - wystąpić ze spółki komandytowo-akcyjnej, a jeśli nie jest zainteresowany dalszym pozostawaniem wspólnikiem tej spółki ma możliwości zbycia akcji tej spółki. W ten oto sposób dokonuje się rozwiązanie więzi łączącej akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną. Akcje te może zbywać, w tym zbywać w celu ich umorzenia - przez spółkę, może także otrzymywać wynagrodzenie z tytułu umorzenia - przymusowego lub automatycznego.

Z odwołania zawartego w art. 126 § 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych wynika, że do umorzenia akcji spółki komandytowo-akcyjnej należy odpowiednio zastosować przepisy art. 359 oraz art. 360 Kodeksu spółek handlowych dotyczące umorzenia akcji w spółce akcyjnej. Przepisy te stanowią, że akcje mogą zostać umorzone w jeden z trzech sposobów, tj.:

* za zgodą akcjonariusza w drodze nabycia akcji przez spółkę - tzw. umorzenie dobrowolne;

* bez zgody akcjonariusza - tzw. umorzenie przymusowe;

* w razie ziszczenia się określonego zdarzenia - tzw. umorzenie warunkowe (automatyczne).

Zgodnie z art. 359 § 2 Kodeksu umorzenie wymaga uchwały walnego zgromadzenia, określającej w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umarzane akcje bądź uzasadnienie umorzenia bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na akcję aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między akcjonariuszy.

Z kolei odnośnie do umorzenia automatycznego zauważyć należy, że umowa spółki może stanowić, że akcja ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały przez walne zgromadzenie. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym (art. 359 § 6 k.s.h.).

Podsumowując zauważyć należy, że zarówno umorzenie przymusowe jak i umorzenie automatyczne odbywają się bez zgody akcjonariusza, którego dotyczą, dlatego umorzenie automatyczne należy traktować jako podtyp umorzenia przymusowego.

Umorzenie akcji odbywa się za wynagrodzeniem wypłacanym co do zasady w formie pieniężnej, aczkolwiek może mieć również formę niepieniężną w postaci składników majątku spółki komandytowo-akcyjnej. Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego akcji dochodzi najpierw do zbycia tychże akcji przez akcjonariusza, a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Przymusowe umorzenie akcji, odwrotnie niż umorzenie dobrowolne, nie następuje niejako w dwóch etapach działań. Nie dochodzi bowiem w tym przypadku najpierw do odpłatnego zbycia akcji przez akcjonariusza, a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) zauważyć należy, że art. 10 ust. 1 tej ustawy rozróżnia poszczególne źródła przychodów. Źródłem takim są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy).

Odnosząc się do skutków podatkowych występujących w przypadku umorzenia przymusowego lub automatycznego akcji spółki komandytowo-akcyjnej stwierdzić należy, że wnioskodawca uzyska przychód, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z praw majątkowych. Prawa udziałowe wynikające z przysługiwania akcji oraz związane z akcją obowiązki sytuują bowiem wyraźnie akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej jako beneficjenta określonych praw majątkowych inkorporowanych w akcjach (uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II FPS 1/11).

W myśl art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mimo że posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia. Wobec tego zasadnym jest przyjąć, że prawo majątkowe to najogólniej rzecz biorąc prawo podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego. Jest to uprawnienie określonego podmiotu, które związane jest z jego majątkiem.

Wyliczenie w przepisie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu, nie ma charakteru wyczerpującego, o czym świadczy przede wszystkim posłużenie się przez ustawodawcę terminem "w szczególności". Mogą więc być do niego zaliczone również inne prawa majątkowe, niż wymienione w powyższym przepisie.

Skoro zatem katalog przychodów z praw majątkowych ma charakter otwarty, to uprawnionym jest zaliczenie do niego także innych praw majątkowych, literalnie nie wymienionych w tym przepisie i na tej podstawie do przychodów z praw majątkowych należy zaliczyć przychody uzyskane z umorzenia przymusowego lub automatycznego akcji spółki komandytowo-akcyjnej.

Zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przychód z praw majątkowych powstaje zatem w momencie jego otrzymania lub postawienia do dyspozycji.

Odnosząc się z kolei do dobrowolnego umorzenia akcji spółki komandytowo-akcyjnej zauważyć należy, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby faktycznie nie zostały otrzymane przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

W zakresie definicji papierów wartościowych przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsyłają do przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a tej ustawy, akcje są zaliczane do papierów wartościowych. Należy przy tym zauważyć, że ww. ustawa o obrocie instrumentami finansowymi nie różnicuje akcji na te emitowane w spółkach akcyjnych i te emitowane w spółkach komandytowo-akcyjnych. Podobnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posługują się w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a pojęciem "papiery wartościowe" nie ograniczając go tym samym jedynie do akcji w spółkach mających osobowość prawną.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji dobrowolnego umorzenia akcji spółki komandytowo-akcyjnej następuje zbycie tychże akcji na rzecz spółki, konsekwencją czego jest zaliczenie uzyskanego wynagrodzenia do przychodów z kapitałów pieniężnych, określonego w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że w przypadku dobrowolnego umorzenia akcji spółki komandytowo-akcyjnej za wynagrodzeniem wnioskodawca uzyska dochód, który będzie opodatkowany zgodnie z brzmieniem art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazany przepis stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie do treści art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Podsumowując stwierdzić należy, że żadne z możliwych do przeprowadzenia umorzeń akcji nie będzie stanowiło wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną, o którym mowa w przywołanych przez wnioskodawcę przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wystąpieniem tym nie będzie ani umorzenie przymusowe lub automatyczne, ani umorzenie dobrowolne akcji. Wynika to z faktu, że akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie może, jak pozostali wspólnicy spółek osobowych, wystąpić ze spółki komandytowo-akcyjnej. Jeśli nie jest zainteresowany dalszym pozostawaniem wspólnikiem tej spółki ma możliwości zbycia akcji tej spółki. W ten oto sposób dokonuje się rozwiązanie więzi łączącej akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną. Innymi słowy, wnioskodawca powinien uwzględnić szczególny status akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej i szczególny sposób jego opodatkowania. Skoro dla określenia sposobu opodatkowania akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej z działalności gospodarczej utrwalona obecnie linia orzecznicza nakazuje odwoływać się do sposobu opodatkowania akcjonariusza w spółce akcyjnej, to ów zbliżony status podatników należy rozpatrywać konsekwentnie do końca a nie wybiórczo. Umorzenie akcji spółki komandytowo-akcyjnej w jeden z trzech możliwych sposobów ma zatem charakter zbliżony do umorzenia akcji w spółce akcyjnej. Umorzenie akcji spółki akcyjnej nie jest wystąpieniem akcjonariusza ze spółki akcyjnej i tak samo nie będzie nim umorzenie akcji spółki komandytowo-akcyjnej.

Opisane przez wnioskodawcę zdarzenia wywołują następujące skutki podatkowe:

* umorzenie przymusowe lub automatyczne akcji spółki komandytowo-akcyjnej skutkuje powstaniem przychodu z praw majątkowych w myśl art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* umorzenie dobrowolne akcji spółki komandytowo-akcyjnej skutkuje powstaniem przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy.

W świetle powyższej regulacji stanowisko wnioskodawcy, że otrzymanie przez wnioskodawcę od SKA z tytułu umarzanych akcji SKA np. nieruchomości lub innych składników majątkowych (np. pojazdów), lub środków pieniężnych nie będzie powodowało powstania po stronie wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, uznać należało za nieprawidłowe.

Dodatkowo zauważyć należy, że wnioskodawca powołuje przepisy nie mające związku z jego zapytaniem lub nie mające zastosowania do akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej. I tak powołane zostały przepisy odnoszące się do odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w zw. z wystąpieniem wspólnika ze spółki, gdy tymczasem odpłatne zbycie składników majątku w ogóle nie było przedmiotem zapytania. Natomiast przepis art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, kiedy nie opodatkowuje się środków pieniężnych przekazanych wspólnikom spółki tylko dlatego, aby nie doszło do powtórnego opodatkowania tych samych środków. Z uwagi bowiem na transparentność spółek osobowych, ich wspólnicy rozliczają przychody i koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej na bieżąco a nie jak akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej - dopiero w momencie otrzymania dywidendy. Opodatkowują zatem dochód z działalności gospodarczej, choć pieniądze mogą pozostawać na rachunku spółki osobowej i mogą ich sobie nie wypłacać. W momencie wypłaty tych środków przy okazji wystąpienia ze spółki doszłoby zatem do ich powtórnego opodatkowania. Taka sytuacja nie grozi jednak akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, gdyż przychód z działalności gospodarczej rozlicza on na innych zasadach niż komplementariusz i opodatkowuje dopiero w momencie otrzymania dywidendy. Stąd regulacja art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w żadnym wypadku nie ma do niego zastosowania, skoro nie istnieje możliwość aby po raz drugi przy umorzeniu akcji akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej opodatkowano środki pieniężne, które ten akcjonariusz wcześniej opodatkowywał jako dochód z działalności gospodarczej w sposób właściwy dla komplementariusza.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.