IBPBII/2/415-675/10/MMa/

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 28 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2 lipca 1991 r. zmarł ojciec wnioskodawczyni, po którym w drodze spadku nabyła nieruchomości: #189; części działki nr 76/1, #189; części działki nr 183 oraz #189; części działki nr 268/1 o łącznej wartości 78.075 zł.

W dniu 30 marca 1997 r. zmarła matka wnioskodawczyni, po której w drodze spadku wnioskodawczyni otrzymała: 5/8 części działki nr 76/1, 5/8 części działki nr 183 oraz 5/8 części działki nr 268/1 o łącznej wartości 97.593 zł według wyceny urzędu skarbowego oraz 104.811,34 zł według wyceny rzeczoznawcy.

W dniu 13 listopada 2007 r. wszyscy spadkobiercy podpisali ugodę, w wyniku której nabyty spadek uległ zmianie. Wnioskodawczyni nabyła ostatecznie #189; części nieruchomości nr 268/1 o powierzchni 12.766 m² oraz #189; części nieruchomości nr 76/1 o powierzchni 6628 m². Łączna wartość spadku ostatecznie wyniosła 86.550 zł.

W dniu 18 grudnia 2009 r. wnioskodawczyni sprzedała otrzymaną w drodze spadku po zmarłych rodzicach nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż części nieruchomości nabytej w drodze spadku podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawczyni, sprzedaż tej nieruchomości jest zwolniona z podatku dochodowego. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. zwolnione są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w całości - jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku, darowizny. Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego). W związku z faktem, że ojciec wnioskodawczyni zmarł w 1991 r., a matka wnioskodawczyni zmarła w 1997 r. spadek w całości został nabyty w 1997 r. Natomiast w wyniku podpisania ugody w sądzie w 2007 r. wnioskodawczyni nie nabyła więcej spadku, lecz przeciwnie jego wartość zmalała.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, tylko wówczas jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z ich sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie, dla oceny skutków prawnopodatkowych sprzedaży nieruchomości istotne jest zatem ustalenie daty i sposobu jej nabycia.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Wnioskodawczyni w przedstawionym stanie faktycznym wskazała, że w dniu 2 lipca 1991 r. w spadku po ojcu nabyła #189; części działki nr 76/1, #189; części działki nr 183 oraz #189; części działki nr 268/1. Dnia 13 listopada 1997 r. w spadku po matce nabyła 5/8 części działki nr 76/1, 5/8 części działki nr 183 oraz 5/8 części działki nr 268/1. Następnie 13 listopada 2007 r. w wyniku podpisania ugody sądowej dokonano działu spadku. Wnioskodawczyni stała się ostatecznie właścicielką #189; części nieruchomości nr 268/1 oraz #189; części nieruchomości nr 76/1. Wnioskodawczyni wskazała również, że wartość otrzymanej w wyniku ugody sądowej nieruchomości była mniejsza od wartości nieruchomości, których nabycia dokonano drogą spadku. Dnia 18 grudnia 2009 r. wnioskodawczyni sprzedała otrzymane spadkiem nieruchomości.

Stosownie do powyższego nabycie w spadku nieruchomości przez wnioskodawczynię nastąpiło w dwóch datach, tj. w dniu 2 lipca 1991 r. w spadku po ojcu wnioskodawczyni nabyła udział w wielkości jaką potwierdził sąd w postanowieniu o nabyciu spadku oraz dnia 30 marca 1997 r. w spadku po matce wnioskodawczyni nabyła udział w wielkości jaką również potwierdził sąd w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku. W wyniku ugody o dział spadku zawartej w dniu 13 listopada 2007 r. wnioskodawczyni nabyła #189; części nieruchomości nr 268/1 oraz #189; części nieruchomości nr 76/1.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Dział spadku nie jest tożsamy z nabyciem w drodze spadku. Dział spadku polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jeżeli zatem udział w nieruchomości nabytej w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zatem o ile w istocie wartość udziału nabytego przez wnioskodawczynię w spadku po ojcu w wielkości jaką potwierdził sąd w postanowieniu o nabyciu spadku oraz w spadku po matce wielkości jaką również potwierdził sąd w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku nie przekroczyła wartości udziału w nieruchomości, który wnioskodawczyni otrzymała w dziale spadku, w takim przypadku nie można mówić o nabyciu udziału w nieruchomości w dziale spadku. Nabyciem udziału w nieruchomości jest nabycie udziału w drodze spadku. Oznacza to, że w dacie zawarcia ugody sądowej wnioskodawczyni nie dokonała nabycia, ponieważ wartość otrzymanych w jej wyniku udziałów w nieruchomości nie przekroczyła wartości udziałów nabytych w spadku po rodzicach - takiego rodzaju informację wnioskodawczyni zawarła bowiem we wniosku o interpretację.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowych udziałów w nieruchomości w dniu 18 grudnia 2009 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, a tym samym przychód uzyskany z tej sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu, gdyż sprzedaż ta nastąpiła po upływie 5 lat od daty nabycia.

Reasumując, stanowisko wnioskodawczyni, iż przychód uzyskany ze sprzedaży w 2009 r. nieruchomości nabytych w drodze spadku w 1991 r. oraz w 1997 r. będzie podlegał zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d należało uznać za nieprawidłowe. Sprzedaż ta nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż została dokonana po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie, przy założeniu, że w wyniku działu spadku wnioskodawczyni istotnie nie nabyła majątku większej wartości niż nabyła w spadku.

Końcowo nadmienić należy, że organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wniosku. Tego stanu faktycznego nie można już modyfikować w toku dalszego postępowania, nie może być on również dopowiadany dołączonymi we wniosku dokumentami. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu stanu faktycznego sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeśli stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.