IBPBII/2/415-641/13/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 14 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu ze sprzedaży nieruchomości:

* w części dotyczącej działki nr 106/1 - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej działki nr 106/2 - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-641/13/AK wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 8 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy darowizny oraz ustanowienia służebności osobistej z dnia 2 czerwca 2008 r. wnioskodawca wszedł w posiadanie nieruchomości - działki nr 106 obszaru 0,2101 ha. Działka nr 106 obszaru 0,2101 ha podzieliła się na działkę nr 106/1 obszaru 0,1101 ha i działkę nr 106/2 obszaru 0,1000 ha. Wnioskodawca otrzymał decyzję burmistrza miasta z dnia 17 lutego 2011 r. zatwierdzającą podział powyższej działki. W dniu 19 września 2012 r. wnioskodawca dokonał zbycia powyższej nieruchomości aktem notarialnym za kwotę 100 000 zł. Wnioskodawca zbył działkę nr 106/1 obszaru 0,1101 ha, na której znajdowały się zgliszcza spalonego budynku mieszkalnego, ale mimo wszystko zamieszkałego przez niego. Również w tym samym akcie zbył działkę nr 106/2 obszaru 0,1000 ha zabudowaną budynkiem w stanie surowym zamkniętym, w chwili przeniesienia nie nadającym się do zamieszkania. W budynku, który uległ zniszczeniu wskutek pożaru wnioskodawca był zameldowany od urodzenia do dnia złożenia wniosku. W terminie do złożenia zeznania podatkowego złożył oświadczenie o korzystaniu z ulgi meldunkowej. Do 30 kwietnia 2013 r. złożył również zeznanie o wysokości uzyskanego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2012 (PIT-36) nie naliczając podatku dochodowego od osób fizycznych z dochodu ze zbycia nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku wskazane zostało, że budynek mieszkalny nie uległ całkowitemu zniszczeniu wskutek pożaru. Pozostały pomieszczenia mieszkalne, które były w złym stanie technicznym. Nie były prowadzone oględziny, ekspertyzy stwierdzające, że zamieszkanie w owych zgliszczach jest dopuszczalne.

Po działaniu ognia budynek w całości ogólnie był w złym stanie technicznym, ale z braku innego budynku, lokalu mieszkalnego wnioskodawca zmuszony był mimo wszystko w pomieszczeniach mieszkać. Budynek w dniu sprzedaży był w stanie technicznym takim samym jak zaraz po pożarze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany ze zbycia nieruchomości jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, z powodu zameldowania w budynku, który uległ częściowemu spaleniu nie opodatkowuje on w zeznaniu za 2012 r. uzyskanego dochodu ze zbycia nieruchomości. Korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2008 r. wnioskodawca na podstawie umowy darowizny oraz ustanowienia służebności osobistej wszedł w posiadanie nieruchomości - działki nr 106 obszaru 0,2101 ha. Działka ta podzielona została na działkę nr 106/1 obszaru 0,1101 ha i działkę nr 106/2 obszaru 0,1000 ha. W dniu 19 września 2012 r. wnioskodawca dokonał zbycia obu ww. działek.

Z uwagi na fakt, iż sprzedaż obu nieruchomości, tj. zarówno działki nr 106/1 jak i nr 106/2 nastąpiła w 2012 r., czyli przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np. prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości czy koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia zmniejszają przychód.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Oznacza to zatem, że każdy roczny okres zameldowania na pobyt stały uprawnia do zwolnienia.

Zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Jednakże na mocy przepisu art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składa się w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy.

Oznacza to, że w odniesieniu do osób, które uzyskały w 2012 r. przychody z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. termin do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia został przedłużony do dnia 30 kwietnia 2013 r.

Wymóg złożenia w terminie oświadczenia jest obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* zameldowania na pobyt stały w zbywanym budynku mieszkalnym przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia w określonym terminie od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości.

Aby określić zakres zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przy interpretacji tego przepisu uwzględnić obok wykładni językowej także wykładnię systemową i funkcjonalną. Porównanie treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i b) ww. ustawy i art. 21 ust. 1 pkt 126 tej ustawy wyraźnie wskazuje, że zwolnienie uregulowane w ostatnim z powołanych przepisów odnosi się do przychodów ze źródła określonego w pierwszym z nich. Dowodem na powyższe jest odczytanie art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy w kontekście art. 21 ust. 21 tej ustawy. W art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wskazał, że zwolnienie ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od daty dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie we właściwym urzędzie skarbowym o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Tym sposobem "zbycie budynku mieszkalnego", o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy koresponduje z pojęciem "nieruchomości" z art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji pojęcie "budynek mieszkalny" z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy i pojęcie "nieruchomość" z art. 21 ust. 21 ustawy zostały użyte przez ustawodawcę niejako zamiennie, co prowadzi do odczytania regulacji z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako dotyczącej zbycia budynku mieszkalnego wraz z gruntem, gdyż oba te elementy stanowią nieruchomość w myśl przepisów Kodeksu cywilnego. Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego budynki co do zasady są częścią składową gruntu i jako takie nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 Kodeksu cywilnego). To oznacza, że skoro nie są odrębnymi nieruchomościami, nie mogą być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym zostały wzniesione. Stąd pod pojęciem "zbycie budynku mieszkalnego" rozumiana być powinna sprzedaż domu i gruntu, na którym dom ten jest posadowiony. Jest to rezultat użycia przy regulacji zwolnienia w art. 21 ust. 21 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia "nieruchomość" bez nadawania mu w ustawie podatkowej innego niż cywilistyczne znaczenie. Nie czyniąc tego ustawodawca nie ograniczył zakresu ulgi, dlatego należy przyjąć, że obejmuje ona przychód z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, ale także gruntu, na którym budynek został posadowiony.

Ponadto wskazać należy, iż powyższą wykładnię potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FPS 3/11, w której stwierdzono, że ulga meldunkowa przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w stanie prawnym obowiązującym do końca 2008 r., obejmowała swoim zakresem nie tylko przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, ale także gruntu, na którym budynek ten został posadowiony.

Z wniosku wynika, że przedmiotem umowy sprzedaży w 2012 r. były dwie nieruchomości powstałe z podziału jednej nieruchomości. Wnioskodawca zbył działkę nr 106/1 obszaru 0,1101 ha, na której znajdowały się zgliszcza spalonego budynku mieszkalnego, ale mimo wszystko zamieszkałego przez niego oraz w tym samym akcie zbył działkę nr 106/2 obszaru 0,1000 ha zabudowaną budynkiem w stanie surowym zamkniętym, w chwili przeniesienia własności nie nadającym się do zamieszkania. W budynku, który uległ zniszczeniu wskutek pożaru wnioskodawca był zameldowany od urodzenia do dnia złożenia wniosku. W terminie do złożenia zeznania podatkowego złożył oświadczenie o korzystaniu z ulgi meldunkowej.

W przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma zatem fakt, że wnioskodawca dokonał sprzedaży dwóch działek, z których każda była zabudowana budynkiem. Działka nr 106/1 zabudowana była budynkiem, w którym wnioskodawca był zameldowany od urodzenia do dnia złożenia wniosku, natomiast działka nr 106/2 zabudowana była budynkiem w stanie surowym zamkniętym, w chwili przeniesienia własności nie nadającym się do zamieszkania.

Oznacza to, że aby przychód ze sprzedaży działki nr 106/1 oraz działki nr 106/2 mógł korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wnioskodawca musiałby spełnić każdy z warunków zwolnienia w odniesieniu do każdej z nieruchomości, tj. zarówno działki nr 106/1 jak również działki nr 106/2.

Wnioskodawca nie może z faktu zameldowania na pobyt stały przez okres dłuższy niż 12 miesięcy w budynku znajdującym się na działce, która następie podlegała podziałowi, i z której powstały dwie odrębne działki mogące być - każda z nich - przedmiotem obrotu, wywodzić prawa do zwolnienia z opodatkowania również przychodu ze sprzedaży drugiej z działek (powstałej z podziału), na której znajduje się budynek, w którym wnioskodawca przed datą zbycia nigdy nie był zameldowany na pobyt stały. Powyższego nie zmienia fakt, że sprzedaży obu działek wnioskodawca dokonał w jednym akcie notarialnym. Z chwilą zatwierdzenia podziału były to bowiem dwie odrębne nieruchomości. Podobnie jak dla zastosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma znaczenia, że działka nr 106/2 powstała z podziału działki nr 106. Z chwilą zatwierdzenia podziału działka nr 106 przestała istnieć a w jej miejsce pojawiły się dwie nowe działki, każda zabudowana budynkiem. Wnioskodawca sprzedawał więc dwie nieruchomości i w stosunku do każdej z nich winien spełnić warunki zwolnienia.

Wobec powyższego, jeżeli wskazany przez wnioskodawcę w stanie faktycznym okres zameldowania w budynku mieszkalnym znajdującym się na działce nr 106/1, przekraczający 12 miesięcy był zameldowaniem na pobyt stały, to skoro wnioskodawca w terminie do dnia 30 kwietnia 2013 r. złożył w urzędzie skarbowym wymagane oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nr 106/1 będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Wnioskodawca twierdzi jednak, że również przychód ze sprzedaży nieruchomości nr 106/2 obszaru 0,1000 ha zabudowanej budynkiem w stanie surowym zamkniętym, w chwili przeniesienia własności nie nadającym się do zamieszkania, korzysta z ww. zwolnienia.

Na gruncie polskiego systemu prawa, a w szczególności prawa podatkowego, można mówić o zasadzie pierwszeństwa wykładni językowej. Posługując się jedną z reguł tej wykładni należy stwierdzić, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy ma zastosowanie tylko i wyłącznie do przychodów uzyskiwanych z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, w którym podatnik był zameldowany przez okres co najmniej 12 miesięcy na pobyt stały, wraz z gruntem związanym z tym budynkiem. Ze spalonym budynkiem związany jest tymczasem grunt oznaczony nr 106/1. Grunt oznaczony nr 106/2 związany jest z budynkiem w stanie surowym zamkniętym, w którym wnioskodawca zameldowany nie był.

Jeżeli zatem przedmiotem sprzedaży są dwie działki, każda zabudowana budynkiem mieszkalnym, to w każdym z budynków wnioskodawca winien być zameldowany na pobyt stały aby przychód ze sprzedaży obu działek mógł korzystać ze zwolnienia.

W sprzedanym budynku, który znajdował się na działce 106/2, która to działka powstała po podziale, wnioskodawca nigdy nie był zameldowany na pobyt stały. Aby skorzystać z ulgi meldunkowej z tytułu sprzedaży nieruchomości nr 106/2 zabudowanej budynkiem w stanie surowym zamkniętym wnioskodawca powinien być zameldowany na pobyt stały w budynku będącym przedmiotem sprzedaży. Skoro jednak w budynku tym wnioskodawca nigdy zameldowany nie był ponieważ nie było takiej możliwości, gdyż był to budynek charakteryzujący się brakiem możliwości użytkowania do celów mieszkaniowych czyli brakiem możliwości zamieszkania w nim, to nie przysługuje wnioskodawcy prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku mieszkalnego wraz z gruntem, na którym posadowiony został ten budynek - tj. działki nr 106/2. Okoliczność, że sprzedaż obu działek nastąpiła w tym samym akcie notarialnym nie zmienia faktu, że sprzedano dwie działki a nie jedną, a każda z nich była związana z innym budynkiem mieszkalnym. Podobnie bez znaczenia jest fakt, że cenę sprzedaży ustalono jedną kwotą. Kwota ta obejmowała bowiem cenę obu sprzedawanych działek i powinna odpowiadać wartości rynkowej obu.

Reasumując, przychód uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży:

* nieruchomości nr 106/1 zabudowanej budynkiem mieszkalnym, skoro wnioskodawca był w tym budynku zameldowany na pobyt stały od urodzenia oraz złożył w ustawowym terminie oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia, będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* nieruchomości nr 106/2 zabudowanej budynkiem w stanie surowym zamkniętym, w chwili przeniesienia własności nie nadającym się do zamieszkania, podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro cena sprzedaży została określona łączną kwotą, to wnioskodawca powinien z niej wyodrębnić tę część przychodu, która nie korzysta ze zwolnienia kierując się wartością rynkową każdej z działek. Ustawa nie uzależnia prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania ani od ilości zawartych umów sprzedaży, ani od sposobu określania ceny. W niniejszej sprawie opodatkowaniu podlegał przychód ze sprzedaży przypadający na działkę nr 106/2.

Tym samym stanowiska wnioskodawcy, że cały dochód ze sprzedaży nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania nie można było w całości uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.