IBPBII/2/415-64/09/JSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 21 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na wątpliwości, co do zakresu wniosku, pismem z dnia 27 lutego 2009 r., znak: IBPB II/2/415-64/09/JSz, wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia.

Wobec braku odpowiedzi, zgodnie z pouczeniem zawartym w wezwaniu organ podatkowy uznał, że zapytanie wnioskodawcy dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Po śmierci ojca, wnioskodawca postanowieniem sadu rejonowego z dnia 24 listopada 2000 r. nabył po nim spadek w całości. W skład spadku wchodziło spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Natomiast w dniu 11 września 2001 r. wnioskodawca uzyskał spółdzielcze lokatorskie prawo do ww. lokalu i stał się jego głównym najemcą.

W dniu 10 października 2007 r. został spisany akt notarialny, zgodnie z którym na podstawie przepisów o własności lokali oraz ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych została ustanowiona odrębna własność ww. lokalu mieszkalnego i przeniesiona została ona na rzecz wnioskodawcy i jego żony. W dniu 6 września 2003 r. wnioskodawca zawarł związek małżeński, w którym do chwili obecnej pozostaje i w którym niezmiennie obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej.

Natomiast w dniu 5 lutego 2008 r., zgodnie z aktem notarialnym dotyczącym sprzedaży wnioskodawca, dokonał zbycia ww. lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca oświadcza, że ww. lokalu był zameldowany na pobyt stały od momentu przydziału przedmiotowego mieszkania ojcu wnioskodawcy, to jest od 1980 r. do 2008 r., kiedy to dokonał wymeldowania w związku z załatwieniem spraw mających na celu sprzedaż tego mieszkania.

Wnioskodawca nadmienia także, że jego żona nigdy nie była zameldowana w przedmiotowym mieszkaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tzw. "ulga meldunkowa" ma zastosowanie do opisanej sytuacji.

Wnioskodawca uważa, że w pełni może skorzystać z tzw. "ulgi meldunkowej" i nie powinien być zobowiązany do zapłaty podatku od zysku ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania, gdyż jak wynika z opisanej sytuacji okres jego zameldowania w tym lokalu jest dłuższy niż 12 miesięcy. Zgodnie zaś z interpretacją Ministerstwa Finansów do 12 miesięcznego okresu zameldowania podatnika na pobyt stały wlicza się okres zameldowania przed 1 stycznia 2007 r., jak i przed datą nabycia nieruchomości lub prawa.

Fakt braku zameldowania żony wnioskodawcy w przedmiotowym mieszkaniu, także nie wpłynął na możliwość skorzystania z "ulgi meldunkowej".

Tak wiec wnioskodawca spełnia warunki konieczne do skorzystania w pełni z "ulgi meldunkowej"

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Oznacza to, że nowe zasady opodatkowania mają zastosowanie wyłącznie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r., czyli mają zastosowanie w niniejszej sprawie.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

prawie - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, jednym z warunków skorzystania z ulgi meldunkowej jest wymóg związany ze stałym zameldowaniem w zbywanym mieszkaniu. Okoliczność faktycznego zamieszkiwania w tymże lokalu pozostaje bez znaczenia dla skorzystania z ulgi.

Określony w ustawie dwunastomiesięczny okres zameldowania odnosi się do daty zbycia nieruchomości. Żaden przepis prawa nie uzależnia też obowiązku zameldowania od posiadania tytułu własności do lokalu. Nie jest więc konieczne, by wnioskodawca był właścicielem nieruchomości przez cały ww. wymagany okres. Istotny jest tu tylko sam fakt zameldowania na pobyt stały w danym lokalu, natomiast istniejące stosunki własnościowe przypadające na okres ww. 12 miesięcy pozostają bez wpływu na możliwość skorzystania ze zwolnienia.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

W odniesieniu do osób, które uzyskały tego rodzaju przychody w 2008 r., termin do złożenia tego oświadczenia został przedłużony do 30 kwietnia 2009 r., co wynika z postanowień § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz. U. Nr 59, poz. 361).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedmiotowe zwolnienie uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia: w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2008 r. najpóźniej do 30 kwietnia 2009 r.

Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia przypadającej na niego części przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

Ze stanu opisanego w złożonym wniosku wynika, iż w 10 października 2007 r. został spisany akt notarialny, zgodnie z którym na podstawie przepisów o własności lokali oraz ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych została ustanowiona odrębna własność ww. lokalu mieszkalnego na rzecz wnioskodawcy i jego żony. W lokalu tym od 1980 r. do 2008 r. wnioskodawca był zameldowany na pobyt stały. W dniu 5 lutego 2008 r. nastąpiła sprzedaż przedmiotowej nieruchomości. Ponadto z opisu stanu faktycznego wynika, że lokal mieszkalny był objęty współwłasnością małżeńską wnioskodawcy i jego żony.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż wnioskodawca niewątpliwie spełnił jeden z warunków uprawniających do zwolnienia przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, gdyż w zbywanym lokalu był zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy. Należy jednak zauważyć, że sam fakt zameldowania przez wnioskodawcę w zbytym lokalu mieszkalnym w okresie od 1980 r. do 2008 r. na pobyt stały, nie daje jeszcze podstaw do twierdzenia, że przypadający na niego przychód uzyskany z odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Podkreśla się bowiem, że ustawodawca wiąże prawo do zwolnienia przychodu z opodatkowania od spełnienia łącznie dwóch warunków. Z wniosku nie wynika, czy wnioskodawca złożył oświadczenie o przysługującym mu prawie do zwolnienia.

Wobec powyższego, jeżeli wnioskodawca w wymaganym terminie złożył lub złoży we właściwym urzędzie skarbowym stosowne oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia, to wówczas przypadająca na niego połowa przychodu uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w 2007 r. korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy.

Jeżeli wnioskodawca nie złoży w wymaganym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, to sprzedaż przedmiotowego mieszkania będzie stanowić dla niego źródło przychodu podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie zasad określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić jednak należy, że zwolnieniem objęta będzie tylko ta część przychodu, która przypada na lokal mieszkalny. Część przychodu przypadająca na udział w gruncie związany z lokalem podlegać będzie opodatkowaniu, gdyż art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie przewiduje zwolnienia dla gruntu.

Podsumowując, stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe i połowa przychodu ze sprzedaż lokalu mieszkalnego przypadająca na wnioskodawcę będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, jednakże pod warunkiem złożenia stosownego oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Niniejsza interpretacja została wydana dla wnioskodawcy w jego indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Żona wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną wystąpiła z odrębnym wnioskiem i uiściła stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.