IBPBII/2/415-631/09/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 15 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych tytułem uregulowania należności za przeprowadzenie egzekucji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych tytułem uregulowania należności za przeprowadzenie egzekucji komorniczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W grudniu 2007 r. Sąd Okręgowy nadał klauzulę wykonalności orzeczeniu sądowemu, treścią którego było zobowiązanie się dłużnika do wydania właścicielom działki zabudowanej budynkami. W związku z niewykonaniem powyższego orzeczenia właściciele złożyli wniosek do komornika sądowego o wszczęcie postępowania egzekucyjnego mającego na celu wydanie w ich posiadanie przedmiotowej nieruchomości. Pomimo wezwania przez komornika do dobrowolnego wydania nieruchomości, czynność ta nie została przez dłużnika wykonana. W związku z powyższym, w marcu 2008 r. komornik wyegzekwował od dłużnika przejęcie w posiadanie nieruchomości. Na tym etapie powstały koszty, które zgodnie z orzeczeniem wydanym przez komornika wyniosły 167.000 zł. Kwota ta stanowi wynagrodzenie za wykonane czynności komornicze mające na celu wprowadzenie właścicieli w posiadanie majątku i bezpośrednio wiążące się z prowadzonym wynajmem budynków i pomieszczeń magazynowych wchodzących w skład wyżej wymienionej nieruchomości. Z uwagi na fakt, iż dłużnik nie posiada żadnego majątku i niemożliwym jest, jak wskazuje komornik, wyegzekwowanie od niego kosztów postępowania, właściciele zobowiązali się do pokrycia należnego wynagrodzenia komorniczego. W wyniku wzajemnych ustaleń koszty komornicze właściciele będą pokrywać w systemie ratalnym, aż do całkowitej spłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione przez wierzyciela na uregulowanie należności za przeprowadzenie egzekucji komorniczej dokonanej celem wprowadzenia właścicieli (wierzyciela) w posiadanie majątku stanowiącego ich źródło przychodów.

Zdaniem wnioskodawczyni, majątek wprowadzony w posiadanie właścicieli stał się jednocześnie źródłem ich przychodów, a było to bezpośrednio wynikiem przeprowadzonej egzekucji komorniczej. Wydatki poniesione zatem na pokrycie należności komorniczej stanowią koszty zabezpieczające źródło przychodów. Na tej podstawie wnioskodawczyni uważa, iż wymienione wydatki można zaliczyć jako koszty uzyskania przychodów. Są one bowiem ściśle związane z wynajmem prowadzonym na terenie przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż w związku z niewypłacalnością dłużnika przystąpienie przez komornika do egzekucji było uwarunkowane uprzednim pisemnym zobowiązaniem się współwłaścicieli do pokrycia kosztów związanych z egzekucją.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawczyni powołała interpretację Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 listopada 2008 r., znak IBPB2/415-1500/08/BJ udzieloną jednemu ze współwłaścicieli nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, iż każdy wydatek spełniający powyższą definicję podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Kosztami podatkowymi są koszty zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Koszty uzyskania przychodów powinny być przyporządkowane do tego źródła przychodów, z którym poniesione wydatki są związane. Wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanym lub spodziewanym przychodem, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów (w okresie ponoszenia lub w przyszłości) oraz zostały należycie udokumentowane, a ich definitywne poniesienie wykazano w sposób nie budzący wątpliwości.

W okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego działania prowadzone przez komornika i związane z tym wydatki (koszty) mają związek i wpływ na uzyskanie przychodów z najmu, skoro tylko w wyniku poniesienia tych kosztów właściciele nieruchomości mogli wejść w posiadanie ww. nieruchomości, która następnie stała się przedmiotem najmu. Gdyby bowiem wydatki te nie zostały poniesione, właściciele nie mogliby dysponować przedmiotową nieruchomością, a tym samym nie mogliby uzyskiwać przychodu z najmu tejże nieruchomości.

Słusznym zatem jest uznanie, iż wydatki poniesione na pokrycie należności za przeprowadzenie egzekucji komorniczej w niniejszej sprawie stanowią koszty uzyskania przychodów, gdyż spełniają przesłankę zabezpieczenia źródła przychodów i nie są to jednocześnie wydatki wymienione w zamkniętym katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich poniesienie ma bowiem na celu odzyskanie nieruchomości, której najem będzie stanowił źródło przychodu.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Jednocześnie należy podkreślić, iż zaliczenie ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów z najmu może być dokonane tylko w tej części, w której wydatek wiąże się ze źródłem przychodu. Oznacza to, że takiego związku nie będzie miała ta część kosztów poniesionych tytułem uregulowania należności za przeprowadzenie egzekucji komorniczej, która proporcjonalnie przypada na tę część nieruchomości, która nie jest przedmiotem najmu (np. służy osobistym celom właściciela). Poniesiony wydatek nie może zatem być w tej części zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z najmu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.