IBPBII/2/415-607/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 10 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W mieszkaniu będącym przedmiotem sprzedaży, wnioskodawczyni mieszkała od 13 grudnia 1989 r. Stanowiło ono własność dziadka wnioskodawczyni, a po jego śmierci stało się składnikiem spadku. Na podstawie postanowienia sądu rejonowego z dnia 16 kwietnia 2003 r., w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po dziadku, zmarłym w dniu 20 kwietnia 2000 r., spadek nabyły jego dzieci: matka wnioskodawczyni oraz jej brat po #189; części, a po śmierci brata na podstawie postanowienia wydanego przez sąd rejonowy z dnia 20 kwietnia 2001 r., w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku, spadek nabyli jego żona oraz dwójka dzieci.

Następnie w drodze darowizny udziału w spadku matka wnioskodawczyni podarowała wnioskodawczyni cały przypadający jej udział w spadku (tekst jedn. #189; lokalu mieszkalnego), opisany w umowie darowizny udziału w spadku - akt notarialny z dnia 10 marca 2006 r. Zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89 z późn. zm.) wnioskodawczyni została zwolniona - kryterium i grupa podatkowa - z podatku od tej darowizny.

Następnym etapem postępowania spadkowego było ustalenie działu spadku po dziadku i zniesienie współwłasności. Na podstawie postanowienia sądu rejonowego z dnia 30 marca 2007 r. przedmiotowa nieruchomość stała się własnością wnioskodawczyni, orzeczono także spłatę na rzecz każdego ze spadkobierców w wysokości 18.748,69 zł w terminie do dnia 30 września 2007 r. Wartość przedmiotu działu spadku ustalono na kwotę 117.044,00 zł. Zapisy powyższego postanowienia zostały wypełnione i spadkobiercy zostali spłaceni w terminie.

Trudna sytuacja finansowa wnioskodawczyni i jej rodziny spowodowała, iż podjęła ona decyzję o sprzedaży przedmiotowego mieszkania. Umowa sprzedaży (akt notarialny) podpisana została w dniu 3 sierpnia 2008 r.

Celem uzyskania informacji czy będzie musiała zapłacić podatek od sprzedaży i od jakiej kwoty wnioskodawczyni udała się niezwłocznie do właściwego dla siebie urzędu skarbowego. Wnioskodawczyni twierdzi, iż urzędnik wyjaśnił, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż nieruchomości to jedno ze źródeł przychodu, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Następnie ustalił, że przedmiotowe mieszkanie wnioskodawczyni zbyła przed upływem pięciu lat od daty jego nabycia w związku z powyższym może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego, polegającego na tym, iż w terminie 2 lat przeznaczy środki ze sprzedaży tego mieszkania na cele mieszkaniowe. Na tę okoliczność wnioskodawczyni otrzymała odpowiedni formularz (oświadczenie) i złożyła go w dniu 14 lipca 2008 r. we właściwym urzędzie skarbowym. W lipcu 2010 r. upływa obowiązujący wnioskodawczynię dwuletni okres wynikający z oświadczenia. Jednakże sytuacja finansowa wnioskodawczyni nie poprawiła się i nie wie czy będzie zdolna wypełnić warunki ww. ulgi. Z odpowiednim wyprzedzeniem, tj. w kwietniu 2010 r. wnioskodawczyni udała się do urzędu celem uzyskania informacji w jaki sposób może zapłacić należny podatek, czy są możliwości rozłożenia go na raty. Wnioskodawczyni twierdzi, że kolejny urzędnik po analizie przedłożonych dokumentów, zajął odmienne stanowisko od poprzedniego. Poinformował wnioskodawczynię, iż nie będzie płaciła żadnego podatku bowiem przychód uzyskany z tej części nieruchomości pochodzi z postępowania spadkowego i jest on zwolniony z płacenia podatku na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn. Dodatkowo poinformowano wnioskodawczynię, że oświadczenie, o którym mowa powyżej nie miało zastosowania w tamtym okresie, czyli było bezprzedmiotowe. Wnioskodawczyni poprosiła o stanowisko na piśmie, jednak zamiast niego wnioskodawczyni otrzymała kolejną informację, tym razem o tym, że dwuletnia ulga istotnie jej nie dotyczyła, natomiast w tamtym okresie wnioskodawczyni mogła skorzystać z "tzw. ulgi meldunkowej". Wnioskodawczyni podkreśla, że z tej ulgi z pewnością by skorzystała, gdyż w sprzedanym mieszkaniu była zameldowana na pobyt stały przez okres 12 miesięcy przed datą jego zbycia. Ponadto poinformowano ją również, że urząd skarbowy zamierza wszcząć postępowanie i obciążyć ją dodatkowo odsetkami za cały ten okres.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jaka jest prawidłowa interpretacja zaistniałego stanu faktycznego przestawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia.

Kto ma ponieść koszty zaistniałej sytuacji.

Jak w tej sytuacji podatnik ma prawidłowo wywiązywać się ze zobowiązań podatkowych.

Zdaniem wnioskodawczyni, w zaistniałej sytuacji powinna ona zostać zwolniona z płacenia podatku bowiem od samego początku spełniała przesłanki do zwolnienia. Z powodu zmiennych interpretacji urzędników ominęła ją ulga meldunkowa, z której mogła bezsprzecznie skorzystać. Zamiast bezprzedmiotowego oświadczenia, o którym napisała we wniosku, złożyłaby oświadczenie dotyczące ulgi meldunkowej.

Zdaniem wnioskodawczyni dołożyła ona wszelkich starań aby wywiązać się prawidłowo ze zobowiązań podatkowych i nie powinna ponosić skutków zaistniałej sytuacji spowodowanej rozbieżnymi informacjami udzielonymi jej przez urzędników.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z przepisem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości dokonanego przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, trzeba zawsze ustalić w jakim brzmieniu przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować. Ocena prawna skutków podatkowych w przypadku sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości jest skonkretyzowana bowiem odrębnie dla nieruchomości nabytych do 31 grudnia 2006 r., odrębnie dla nieruchomości nabytych od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. i odrębnie dla nieruchomości nabytych po 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia aby ustalić czy powstało źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy oraz, brzmienie której ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 20 kwietnia 2000 r. zmarł dziadek wnioskodawczyni. W dniu 16 kwietnia 2003 r. sąd stwierdził nabycie spadku po zmarłym przez matkę wnioskodawczyni i jej brata w udziale #189; każdy. Dnia 10 marca 2006 r. w drodze umowy darowizny udziału w spadku matka wnioskodawczyni podarowała wnioskodawczyni cały przypadający jej udział w spadku, tj. #189; lokalu mieszkalnego. Następnie na podstawie postanowienia sądu rejonowego z dnia 30 marca 2007 r. dokonano działu spadku i zniesienia współwłasności w wyniku czego przedmiotowa nieruchomość stała się wyłączną własnością wnioskodawczyni, zobowiązano ją także do spłaty na rzecz każdego ze spadkobierców w wysokości 18.748,69 zł. Umowa sprzedaży (akt notarialny) mieszkania podpisana została w dniu 3 sierpnia 2008 r.

Zgodnie z art. 1051 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca, który spadek przyjął może spadek ten zbyć w całości lub części. To samo dotyczy zbycia udziału spadkowego. Stosownie do art. 1052 § 1 Kodeksu, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do zbycia spadku przenosi spadek na nabywcę, chyba że strony inaczej postanowiły. Nabywca udziału w spadku wchodzi z pozostałymi współspadkobiercami we wspólność majątku spadkowego w rozumieniu art. 1035 Kodeksu. Wyjść z tej wspólności może jedynie przez dział spadku.

Dział spadku polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jeżeli udział w nieruchomości nabytej w całości w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jeżeli jednak w wyniku działu spadku takiej nieruchomości udział w niej się zwiększa, tj. przekracza posiadany uprzednio udział, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w drodze działu spadku. W konsekwencji należny jest podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, jednak należny jest nie od całości osiągniętego przychodu, lecz od nadwyżki (różnicy) pomiędzy wartością nieruchomości i praw majątkowych należnych z tytułu działu spadku, a należnością przypadającą przed działem spadku.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności stała się właścicielką całego mieszkania z obowiązkiem spłaty spadkobierców. Oznacza to, że jej udział w mieszkaniu uległ zwiększeniu. Posiadając bowiem przed dziełem spadku nabyte w drodze darowizny prawo do #189; udziału w mieszkaniu - po dokonanym dziale spadku udział wnioskodawczyni wzrósł o #189; i stała się ona jedyną właścicielką mieszkania. Właścicielką tą stała się odpłatnie, ponieważ została zobowiązana do spłaty pozostałych spadkobierców. Zatem wnioskodawczyni w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności, który nastąpił w 2007 r., nabyła nieruchomość ponad udział jaki przysługiwał jej przed działem spadku i zniesieniem współwłasności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dokonany dział spadku i zniesienie współwłasności stanowi dla wnioskodawczyni odpłatne nabycie #189; udziału w przedmiotowej nieruchomości. Tak więc 2007 r. winien być utożsamiony z nowym nabyciem udziału w nieruchomości.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowe mieszkanie wnioskodawczyni nabyła w różnym czasie i w różny sposób, a mianowicie:

* udział wynoszący #189; w lokalu mieszkalnym nabyła w dniu 10 marca 2006 r. na podstawie umowy darowizny,

* udział wynoszący #189; w lokalu mieszkalnym nabyła w dniu 30 marca 2007 r. w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności.

Z uwagi na fakt, że nabycie prawa do przedmiotowego mieszkania nastąpiło odpowiednio w części w 2006 r. oraz w 2007 r., a jego sprzedaż w 2008 r., czyli przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie każdego udziału w tym lokalu, to tym samym sprzedaż tego mieszkania będzie podlegała rozliczeniu w następujący sposób: przychód ze sprzedaży nieruchomości odpowiadający udziałowi nabytemu w 2006 r. będzie podlegać opodatkowaniu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., natomiast dochód w części odpowiadający udziałowi nabytemu w 2007 r. będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie zatem do art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 stycznia 2006 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż połowa przychodu ze sprzedaży nieruchomości odpowiadająca udziałowi nabytemu w drodze darowizny w 2006 r. podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od tej części przychodu bez względu na to, w jaki sposób i na jakie cele tę część przychodu przeznaczyła. Nie była również zobowiązana w zw. ze zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy do składania jakichkolwiek oświadczeń i deklaracji.

Natomiast w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży #189; udziału w przedmiotowym lokalu, który wnioskodawczyni nabyła w 2007 r. w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można do takich kosztów zaliczyć m.in. koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę skarbową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Tak więc przychodem wnioskodawczyni ze sprzedaży jest cena odpowiadająca udziałowi nabytemu w 2007 r. Innymi słowy przychodem ze sprzedaży jest połowa ceny uzyskanej ze sprzedaży mieszkania pomniejszona o połowę kosztów odpłatnego zbycia przypadających na udział nabyty w 2007 r. w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy). Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Należy zauważyć, że wynoszący #189; udział w mieszkaniu wnioskodawczyni nabyła od spadkobierców brata matki odpłatnie - została bowiem zobowiązana do spłaty na rzecz każdego z nich w kwocie 18.748,69 zł. Skoro zatem wywiązała się z obowiązku i spłaty takiej dokonała, to spłatę tę może uznać za koszt uzyskania przychodu ze zbycia udziału nabytego w 2007 r. Gdyby na mieszkanie poniosła również dodatkowe nakłady zwiększające jego wartość i posiadała stosowne dokumenty - faktury VAT to połowę tych wydatków również może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód wyliczony jako różnica pomiędzy połową przychodu z odpłatnego zbycia mieszkania a kosztami uzyskania przychodu, które w stanie faktycznym opisanym we wniosku stanowić mogą kwoty spłat dokonanych na rzecz spadkobierców oraz udokumentowane nakłady poczynione przez wnioskodawczynię na tej nieruchomości w okresie jej posiadania, w wysokości przypadającej na #189; udziału nabytego w 2007 r.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. przewidywały zwolnienie podatkowe, wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy tzw. ulgę meldunkową, z której wnioskodawczyni mogłaby skorzystać po spełnieniu określonych warunków.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zwolnienie, o którym mowa wyżej ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

W odniesieniu do osób, które uzyskały tego rodzaju przychody w 2008 r. termin do złożenia tego oświadczenia został przedłużony do 30 kwietnia 2009 r., co wynika z postanowień § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz. U. Nr 59, poz. 361).

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego (udziału w takim lokalu) w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wnioskodawczyni wskazała, że w zbytym w 2008 r. lokalu mieszkalnym była zameldowana na pobyt stały powyżej 12 miesięcy. Wobec powyższego można mówić, że spełniła warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika jednak, że w wymaganym terminie wnioskodawczyni nie złożyła stosownego oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Zauważyć należy, że z przepisu art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. wynika, że przedmiotowe zwolnienie (tzw. ulga meldunkowa) ma zastosowanie do przychodów podatnika, który we właściwym terminie od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia. Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W tej materii przepisy nie przewidują żadnych wyjątków.

W związku z powyższym, skoro wnioskodawczyni nie złożyła w wymaganym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, to sprzedaż przedmiotowego udziału w mieszkaniu nabytego w 2007 r. w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności będzie stanowić źródło przychodu podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie zasad określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Reasumując stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez wnioskodawczynię w 2006 r. w drodze darowizny będzie zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym podlega dochód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania odpowiadający udziałowi nabytemu przez wnioskodawczynię w 2007 r. w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności.

Zatem stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wyjaśnia również, że rolą interpretacji indywidualnej jest wykładnia przepisów mających zastosowanie w danym stanie faktycznym. Interpretacja indywidualna bez względu na powołane przez wnioskodawczynię okoliczności nie może modyfikować treści tych przepisów. Jeśli zatem przepis uzależnia prawo do ulgi od spełnienia dwóch przesłanek, to w niniejszej interpretacji organ podatkowy nie mógł orzec, że wystarczy, że wnioskodawczyni spełniła jedną z nich. Postępowanie o wydanie interpretacji nie jest postępowaniem dowodowym, nie można w nim dochodzić swoich roszczeń powołując się na odpowiedzialność za ewentualne błędy popełnione przez urzędników. Tego rodzaju praw należy dochodzić w odrębnym postępowaniu. W interpretacji indywidualnej organ podatkowy wyjaśnia jedynie normy prawne mające zastosowanie w sprawie - nie może jednak modyfikować treści ustawowych obowiązków ciążących na podatnikach, tym samym nie może rozstrzygnąć sprawy sprzecznie z treścią przepisów jakie mają zastosowanie.

Dyrektor Izby Skarbowej nadmienia, iż istnieje możliwość ubiegania się o umorzenie, o rozłożenie zobowiązania podatkowego na raty lub o odroczenie terminu jego płatności. Zgodnie bowiem z art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

Zgodnie z art. 17 § 1 Ordynacji podatkowej oraz § 15 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1371 z późn. zm.) organem właściwym do złożenia wskazanego wniosku jest Naczelnik Urzędu Skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez wnioskodawczynię fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.