IBPBII/2/415-604/13/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 6 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego przez wnioskodawcę ze sprzedaży udziału w nieruchomości:

* w części dotyczącej daty nabycia udziału w nieruchomości, okresu w jakim należy wydatkować przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości aby podlegał on zwolnieniu z opodatkowania oraz możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu przeznaczonego na zakup domku holenderskiego - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej określenia wysokości podatku z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości oraz możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości przeznaczonego na zakup działki pod budowę domu, na budowę lub remont domu - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego przez wnioskodawcę ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1994 r. zmarł dziadek wnioskodawcy i jego brata. W 2004 r. na podstawie testamentu notarialnego z dnia 6 maja 1992 r. spadek po dziadku nabył wnioskodawca i jego brat po #189; części. W skład spadku wchodziła połowa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Druga połowa była własnością żony dziadka, a babki wnioskodawcy.

W 2004 r. babka zmarła. W 2006 r. na podstawie testamentu notarialnego z dnia 14 października 1999 r. otwartego i ogłoszonego na rozprawie w dniu 21 marca 2005 r. spadek po babce nabył wprost i w całości siostrzeniec spadkodawcy (wujek wnioskodawcy i jego brata).

W 2008 r. wnioskodawca wraz z bratem wniósł do Sądu pozew o zachowek po babce. W 2010 r. doszło do zawarcia ugody pomiędzy wujkiem wnioskodawcy a wnioskodawcą i jego bratem (wnukami spadkodawcy). W wyniku tej ugody sądowej dokonano zgodnego działu spadku w ten sposób, że wartość majątku nabytego przez wnioskodawcę i brata przekroczyła wartość udziału, który nabyli w spadku w 2004 r.

Udział wnioskodawcy i brata nabyty w wyniku spadku po dziadku uległ zwiększeniu o wartość #188; udziału w całości spadku po zmarłych babce i dziadku. Ugoda była zaspokojeniem roszczeń o zachowek. Wujek otrzymał działkę równą wartości udziału #188; całej nieruchomości, natomiast wnioskodawca z bratem otrzymali dom z działką równą wartości #190; nieruchomości.

W 2012 r. wspólnie z bratem wnioskodawca sprzedał część nieruchomości a w 2013 r. kolejną część. Część sprzedanej nieruchomości była nabyta na podstawie testamentu w 2004 r. natomiast w tej części sprzedanej była owa #188; nabyta przez wnioskodawcę i brata w wyniku działu spadku w 2010 r., którą wcześniej nabył wujek w wyniku stwierdzenia nabycia spadku na podstawie testamentu notarialnego w 2005 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy należy się podatek dochodowy w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości z tej części, którą wnioskodawca nabył z bratem w 2010 r. w wyniku ugody ponad swój udział czyli tej #188;.

2. Jaka będzie wysokość tego podatku jeśli będzie należny.

3. Czy jeżeli wnioskodawca skorzysta z ulgi i wyda pieniądze ze sprzedaży tej części na cele mieszkaniowe, to w jakim czasie musi wydatkować środki i na co konkretnie może je wydatkować, żeby skorzystać z ww. ulgi.

4. Czy brat wnioskodawcy może wydać pieniądze na budowę domku letniskowego całorocznego, w którym będzie mieszkał i czy to zwolni go z zapłaty podatku, jeśli będzie on należny.

5. Czy zakup domku holenderskiego do zamieszkania może być uwzględniony do skorzystania z tej ulgi.

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad.1.

Podatek dochodowy od #188; nabytej w dziale spadku nie należy się, gdyż ta część została nabyta przez wujka wnioskodawcy w 2005 r. w drodze spadku, co stwierdzono postanowieniem Sądu.

Zdaniem wnioskodawcy, dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku - bez nabycia spadku nie można dokonać jego podziału. W związku z czym cały przychód uzyskany ze sprzedaży części nieruchomości otrzymanej w wyniku działu spadku jest zwolniony z podatku dochodowego (oczywiście gdy sprzedaż części nieruchomości nastąpiła później niż pięć lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastapiło nabycie spadku).

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca powołuje się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 października 2012 r. sygn. akt I SA/Po 553/12.

Ad.2.

Wysokośc podatku wynosi 19% ze sprzedaży #188; nieruchomości.

Ad. 3.

Żeby skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej wnioskodawca musi wydatkować środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości z 2012 r. do końca 2013 r. a ze sprzedaży nieruchomości w 2013 r. do końca 2014 r., na działkę pod budowę domu, na budowę lub remont domu.

Ad.4.

Domek letniskowy całoroczny będzie miejscem zamieszkania brata wnioskodawcy, bo nie posiada innego, więc jego budowa jest celem mieszkaniowym.

Ad.5.

Zakup domku holenderskiego jest wydatkiem poniesionym na cele mieszkalniowe. Jest to prefabrykowany budynek rekreacyjny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego przez wnioskodawcę ze sprzedaży udziału w nieruchomości. W zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego przez brata wnioskodawcy ze sprzedaży udziału w nieruchomości zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w 1994 r. zmarł dziadek wnioskodawcy, a w skład masy spadkowej wchodziła: #189; nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Spadek po dziadku odziedziczyło dwoje wnucząt spadkodawcy: wnioskodawca i jego brat po #189; każdy. Pozostała #189; nieruchomości była własnością babki wnioskodawcy. Babka wnioskodawcy zmarła w 2004 r. spadek po niej w całości nabył wujek wnioskodawcy. W 2008 r. wnioskodawca wraz z bratem wniósł do sądu pozew o zachowek po babce.

Współwłaściciele w 2010 r. zawarli przed sądem ugodę. W wyniku ugody wnioskodawca z bratem nabył nieruchomości wchodzące w skład masy spadkowej po dziadku i babce o #188; przekraczającej wartość ich udział w spadku. Taki dział spadku wyczerpał roszczenia o zachowek W 2012 r. wnioskodawca wspólnie z bratem sprzedał część a w 2013 r. kolejną część nieruchomości nabytej w ten sposób.

W celu prawidłowego ustalenia sposobu opodatkowania przychodu, jaki wnioskodawca osiągnął ze sprzedaży w pierwszej kolejności należy ustalić moment i sposób nabycia przez niego udziału w nieruchomości.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziałów w nieruchomości). W przypadku nabycia nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku datą nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest data otwarcia spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Natomiast z art. 924 i 925 ustawy - Kodeks cywilny wynika, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 926 § 1 ww. ustawy powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobierców jest zawsze data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku albo na podstawie testamentu, albo na podstawie ustawy potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z powyższego wynika jeszcze jedna oczywista kwestia - nabyć w spadku rzeczy lub prawa może tylko spadkobierca. A zatem osoba, która nie jest spadkobiercą danego spadkodawcy nie nabywa rzeczy lub praw wchodzących do masy spadkowej tego spadkodawcy w spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłyby poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Odnosząc przytoczone powyżej przepisy prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że w spadku po zmarłym w 1994 r. dziadku wnioskodawca nabył wraz z bratem udział w nieruchomości w wysokości #189;. Następnie w wyniku ugody zawartej przed sądem w 2010 r. wnioskodawca wraz z bratem nabył udział w masie spadkowej po babce, która zmarła w 2004 r. Masę spadkową po babce stanowił udział #189; w całej nieruchomości, a wnioskodawca z bratem nabyli połowę w ramach roszczenia o zachowek, czyli stali się dodatkowo właścicielami udziału #188;. Jak sam wnioskodawca wskazał, przedmiotowe nabycie udziału w masie spadkowej po babce było wynikiem wniesienia przez wnioskodawcę i jego brata w 2008 r. pozwu o zachowek po babce. To zaś oznacza, że udziału #188; wnioskodawca i jego brat nie nabyli w spadku. Bezspornym jest, że żaden z nich nie był spadkobiercą babki. Był nim wujek. To on nabył w spadku cały przysługujący babce udział #189; w nieruchomości. W drodze ugody sądowej wnioskodawca z bratem nabyli udział #188; od wujka, a nie po babce. Jeżeli wnioskodawcy przysługiwałby udział w spadku po babce nie musiałby przecież występować z pozwem o zachowek. Innymi słowy skoro spadek po zmarłej w 2004 r. babce w całości nabył wujek, to nie sposób dowodzić, iż wnioskodawca nabył ową #188; całości w spadku (jedynym spadkobiercą po babce był przecież wujek). Nie można w dziale spadku nabyć niczego do czego praw nie nabyło się w spadku. A wnioskodawca udział #188; w spadku po babce nie nabył. Udział ten nabył dopiero od żyjącego wujka, który był jedynym spadkobiercą babki.

Podsumowując stwierdzić należy, że wnioskodawca nabył udział w całej masie spadkowej po babce i dziadku w części w 1994 r. w spadku po babce i w części 2010 r. w wyniku zawarcia ugody o dział spadku.

Powyższe z kolei oznacza, że wnioskodawca udział w nieruchomości (domu z działką o wartości odpowiadającej #190; wartości masy spadkowej po dziadkach), który przypadł mu w wyniku przedmiotowej ugody zawartej w 2010 r. nabył w różny sposób i w różnym czasie:

* udział 2/3 w nieruchomości (#189; x #190; - czyli wysokość udziału w całej masie spadkowej nabyty w spadku po dziadku razy wysokość udziału w masie spadkowej, który przypadł wnioskodawcy w wyniku spadku i ugody o dział spadku) wnioskodawca nabył w 1994 r. w spadku po dziadku,

* udział 1/3 w nieruchomości (#188; x #190; - czyli wysokość udziału w całej masie spadkowej nabyty w dziale spadku w 2010 r. razy wysokość udział w masie spadkowej, który przypadł wnioskodawcy w wyniku spadku i ugody o dział spadku) wnioskodawca nabył w 2010 r. w drodze zawarcia ugody o dział spadku.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania 1 zawartego we wniosku, że wnioskodawca cały udział w nieruchomości nabył w spadku, czyli w 1994 r. należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego, stwierdzić ponadto należy, że sprzedaż przedmiotowego udziału nieruchomości częściowo w 2012 r. i częściowo w 2013 r. - w części dotyczącej udziału w nieruchomości, który został nabyty w 1994 r. w spadku nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu z uwagi na upływ pięcioletniego terminu zawartego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast sprzedaż udziału w ww. nieruchomości częściowo 2012 r. i częściowo w 2013 r. - w części dotyczącej udziału w nieruchomości, który został nabyty w 2010 r. w drodze zawarcia ugody o dział spadku stanowi dla wnioskodawcy źródło przychodu, do opodatkowania którego zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Wskazać bowiem należy, że ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak, zgodnie z art. 30e ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż przy sprzedaży nieruchomości mogą wystąpić koszty dwojakiego rodzaju:

* koszty odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

* koszty uzyskania przychodu.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszt odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych - w przedmiotowej sprawie za koszt sprzedaży - uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości lub prawa przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d powołanej ustawy podatkowej za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Uzyskany dochód z odpłatnego zbycia jest zatem opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, tj. rynkową wartością nieruchomości na dzień zbycia, a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2 zawartego we wniosku, że wysokość podatku to 19% należy uznać za prawidłowe, z tym zastrzeżeniem, że podstawą opodatkowania nie jest kwota uzyskana ze sprzedaży, lecz dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy, chyba że wnioskodawca nie poniósłby żadnych kosztów.

Jednakże, po myśli art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego. Przy czym, jak przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, przedmiotowy dochód może być zwolniony jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, którym doszło do tego zbycia przychód został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Oznacza to, że w przypadku części udziału w nieruchomości sprzedanego w 2012 r., aby określony dochód mógł być zwolniony z opodatkowania, wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe ma nastąpić do końca 2014 r., natomiast w przypadku części udziału w nieruchomości sprzedanego w 2013 r., aby określony dochód mógł być zwolniony z opodatkowania, wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe ma nastąpić do końca 2015 r. Tym samym stanowisko wnioskodawcy, że aby skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej musi wydatkować środki uzyskane ze sprzedaży części nieruchomości z 2012 r. do końca 2013 r., a ze sprzedaży części nieruchomości w 2013 r. do końca 2014 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Natomiast w przypadku nie wypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

Z kolei, stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się min. wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zatem odnośnie określenia, czy do wydatków na własne cele mieszkaniowe można zaliczyć wydatki poniesione na zakupu działki pod budowę domu oraz wydatki na budowę lub remont domu, należy zauważyć, że zgodnie z cyt. wyżej art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe uznać należy m.in. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie a także wydatki na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. To oznacza, że za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe można uznać wydatki na zakup działki pod budowę domu, wydatki na budowę domu czy też jego remont. Tym samym stanowisko wnioskodawcy, że za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe należy uznać wydatki poniesione na zakup działki pod budowę domu, wydatki na budowę domu lub remont domu należy uznać za prawidłowe, o ile wydatki takie zostaną właściwie udokumentowane, zrealizowane w określonym ustawowo terminie i dotyczyć będą nieruchomości będącej własnością (współwłasnością) wnioskodawcy, w której wnioskodawca realizować będzie własne potrzeby mieszkaniowe.

Z kolei odnośnie możliwości zaliczenia do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe zakupu domku holenderskiego (prefabrykowanego budynku rekreacyjnego) zauważyć należy, że zgodnie z art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części przeznaczonych na cele rekreacyjne. Z powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wynika, iż do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe nie sposób zaliczyć zakupu prefabrykowanego budynku rekreacyjnego (domku holenderskiego).

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała