IBPBII/2/415-594/14/MMa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 września 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-594/14/MMa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 czerwca 2014 r. (data otrzymania 25 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu w przypadku, gdy osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot posiada faktury VAT wystawione na nazwę prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu w przypadku, gdy osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot posiada faktury VAT wystawione na nazwę prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupił w firmach (hurtowniach) budowlanych materiały budowlane na faktury VAT. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową firmę jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (posiada jeden numer NIP). Osoby wystawiające faktury z rozpędu wypisywały je na firmę, a nie na osobę prywatną (ten sam numer NIP) i tu nastąpił błąd, na który Wnioskodawca nie zwrócił uwagi. Wnioskodawca nadmienił, że często robi zakupy w tych hurtowniach na potrzeby firmy, którą prowadzi. W grudniu 2013 r. Wnioskodawca złożył wszystkie dokumenty i faktury, rejestry VAT, które są potrzebne do odliczenia (zwrot VAT na cele budownictwa mieszkaniowego). W urzędzie skarbowym Wnioskodawcy poinformowano go, że jeśli faktury nie zostały zaksięgowane w firmie (a nie zostały bo nie ma ich w rejestrach firmy), to może będzie można odliczyć VAT od budownictwa mieszkaniowego.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odliczenia podatku VAT z budownictwa mieszkaniowego na osobę prywatną, skoro faktury wystawione na firmę nie zostały w niej zaksięgowane.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli firmy (hurtownie) budowlane nie chcą mu wystawić not korygujących nazwę do faktur, które wystawiły, to jeżeli faktury te nie zostały zaksięgowane w rejestrach firmy Wnioskodawcy (a nie zostały ponieważ materiał, który istnieje na tychże fakturach Wnioskodawca zakupił na cele budowy domu), to istnieje możliwość po sprawdzeniu rejestrów firmy odliczenia podatku VAT od budownictwa mieszkaniowego. Wnioskodawca chce nadmienić, że jako osoba prywatna i firma posiada ten sam numer NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304 z późn. zm.) - z 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Jednakże na podstawie art. 32 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części wydatków na dotychczasowych zasadach.

Jednocześnie prawo do ubiegania się o zwrot części poniesionych wydatków ograniczone zostało w czasie.

Jak wynika bowiem z art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi - wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

1.

od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r.;

2.

od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r.;

3.

od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.;

4.

od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2017 r.;

5.

od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.

W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 2, składany jest po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2013 r., limity kwoty zwrotu obliczone zgodnie z zasadami określonymi w art. 3 ust. 5 i 6 ustawy wymienionej w ust. 1 dotyczą okresów liczonych od dnia złożenia tego wniosku do dnia 31 grudnia 2018 r. (art. 32 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi).

Treść zacytowanych przepisów wskazuje, że osobie fizycznej spełniającej warunki określone w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym przysługuje przez określony w ustawie czas prawo do ubiegania się o zwrot ww. wydatków pomimo uchylenia ustawy ten zwrot regulującej.

Zatem na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, tj. na dotychczasowych zasadach o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych według harmonogramu określonego w art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, mają prawo ubiegać się osoby fizyczne, które przed 1 stycznia 2014 r. faktycznie poniosły wydatki wynikające z wystawionych faktur na zakup materiałów budowlanych.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1.

budową budynku mieszkalnego;

2.

nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;

3.

remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) - jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - zwrot, o którym mowa w ust. 1 dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką 22% i wyższą (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy - dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ww. ustawy - ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze - rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy - prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy - prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1.

prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3,

2.

pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - w sprawie zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, urząd skarbowy wydaje decyzję, w której określa kwotę zwrotu, z zastrzeżeniem ust. 3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, urząd skarbowy wydaje w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku (art. 6 ust. 2 ww. ustawy). Jeżeli prawidłowość złożonego przez osobę fizyczną wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1, nie budzi wątpliwości, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty wykazanej we wniosku bez wydania decyzji (art. 6 ust. 3 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zakupił materiały budowlane na budowę domu. Jednak hurtownie budowlane błędnie wystawiły faktury wpisując jako nabywcę firmę Wnioskodawcy a nie jego samego jako osobę prywatną. Faktury nie zostały ujęte w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, stąd powstało pytanie czy mogą stanowić podstawę zwrotu części podatku VAT na podstawie przywołanych wyżej przepisów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur przez podatników podatku od towarów i usług określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl § 5 ust. 1 pkt 3, 4 i 5 ww. rozporządzenia - konieczne jest, aby faktura zawierała imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, a także numery, za pomocą których podatnik i nabywca towarów lub usług są zidentyfikowani (...).

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z treści przywołanych przepisów ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym wynika, że aby móc ubiegać się o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym faktura VAT musi być wystawiona na osobę, która prowadzi inwestycję mieszkaniową - m.in. budowę budynku mieszkalnego - przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do odliczenia. Prawo do zwrotu nie przysługuje jednak osobom, które dokonują określonych inwestycji uprawniających do zwrotu jako podatnicy podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że na budowę budynku mieszkalnego zostały mu wystawione w hurtowniach faktury VAT za materiały budowlane, przy czym jako nabywca figuruje nazwa prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa nie ma przeciwwskazań, aby faktury wystawione na firmę Wnioskodawcy stanowiły dokument uprawniający do zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym pod warunkiem, że faktury te faktycznie były wystawione na materiały wykorzystane do budowy budynku mieszkalnego Wnioskodawcy a wystawienie ich na firmę było wynikiem niedopatrzenia. Natomiast w sytuacji gdy nabycie materiałów budowlanych na budowę budynku mieszkalnego poświadczane było celowo firmą Wnioskodawcy aby wiązało się z uzyskaniem korzystniejszych warunków zakupu np. rabaty, upusty, zniżki cenowe itp. wynikające z umów pomiędzy firmą Wnioskodawcy a poszczególnymi hurtowniami, wówczas faktury takie nie będą mogły stanowić podstawy do uzyskania zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. W takim przypadku Wnioskodawca działałby bowiem jako podatnik podatku od towarów i usług i przed hurtowniami występowałby jako osoba, która inwestycji nie realizuje prywatnie, lecz na potrzeby działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano zatem za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl