IBPBII/2/415-572/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 28 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 21 kwietnia 2009 r. wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości, którą wraz z pozostałymi spadkobiercami nabyła w drodze spadku, po zmarłym w dniu 19 listopada 1989 r. mężu. Wnioskodawczyni wskazała, że ???189 nieruchomości była jej własnością, natomiast ???189 nieruchomości podlegała spadkowi w odpowiednich częściach.

Następnie złożyła oświadczenie z dnia 28 kwietnia 2009 r. o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej, w związku z czym poinformowano ją o konieczności wykazania i wpłacenia podatku od zbytej nieruchomości w wysokości 18% od dochodu. W sprzedanym domu wnioskodawczyni mieszkała i była zameldowana od momentu jego wybudowania do momentu sprzedaży. Urząd Miejski potwierdza fakt zameldowania od 14 lutego 1979 r. do 21 kwietnia 2009 r.

Wnioskodawczyni wskazała następnie na mało atrakcyjne położenie działki, które wymusiło na niej decyzję o sprzedaży nieruchomości i kupnie innej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek od zbytej części nieruchomości w wysokości 18% od dochodu.

Zdaniem wnioskodawczyni, wolne od podatku dochodowego mają być przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w całości - skoro ich nabycie nastąpiło w drodze spadku po mężu. W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku za datę nabycia należy przyjąć chwilę śmierci spadkodawcy (tj. 19 listopada 1989 r.). Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, spadkobierca zaś nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. W konsekwencji, w ocenie wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze spadku w 1989 r. skutkuje zwolnieniem od podatku uzyskanego dochodu ze sprzedaży w całości.

Wnioskodawczyni oświadcza, że sprzedaży uległa nieruchomość (w tym jej część nieruchomości), czyli budynek trwale z gruntem związany, na mocy przepisów szczegółowych nie stanowiący odrębnego od gruntu przedmiotu własności. Budynek trwale z gruntem związany był częścią składową nieruchomości. Wnioskodawczyni utrzymuje więc, że własność nieruchomości rozciąga się na budynek wybudowany na tym gruncie oraz grunt. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa nie mogła być przedmiotem odrębnej własności. Wartość gruntu, na którym posadowiony był budynek nie była odrębnie wyceniana w momencie sprzedaży nieruchomości (nie jest podana w akcie notarialnym, wnioskodawczyni wskazuje, że nie potrafiłaby podać jego ceny), a łączna cena określona w umowie sprzedaży (akcie notarialnym) uwzględnia wartość nieruchomości.

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna wykazywać i wpłacać podatku od zbytej nieruchomości w podanej wysokości. Nie uzyskała bowiem żadnego dochodu ze sprzedaży gruntu (budynku trwale z gruntem związanego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wyjaśnić należy, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jakkolwiek posługuje się pojęciem nieruchomości, to tego pojęcia nie definiuje. W tym też zakresie należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z treścią art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Natomiast art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. W myśl art. 47 Kodeksu część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie - nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też, sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 21 kwietnia 2009 r. dokonano sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawczyni wskazała, że ???189 nieruchomości była jej własnością, natomiast ???189 nieruchomości podlegała spadkowi w odpowiednich częściach, po zmarłym w dniu 19 listopada 1989 r. mężu.

Zatem, na podstawie informacji wnioskodawczyni, przyjąć należy, że przedmiotową nieruchomość nabyła ona wspólnie z mężem przed 1989 r. i nieruchomość ta stanowiła wspólność majątkową małżeńską, a zatem należała w równych częściach do każdego z małżonków. W związku z powyższym w chwili śmierci męża do wnioskodawczyni należał udział w ww. nieruchomości w wysokości ???189, natomiast pozostały udział należący do męża wnioskodawczyni (???189) podlegał dziedziczeniu w odpowiednich częściach. Oznacza to, że w 2009 r. wnioskodawczyni dokonała sprzedaży swoich udziałów w nieruchomości, nabytych w różnym czasie i w różny sposób, tj. przed 1989 r. (nabycie pierwotne wraz z mężem) oraz w 1989 r. (nabycie w drodze spadku po zmarłym mężu).

W myśl bowiem art. 924 ww. ustawy - Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu). Oznacza to, iż z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy jest dniem nabycia spadku przez spadkobierców. Postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że do nabycia przez wnioskodawczynię udziału w nieruchomości po mężu (gruncie zabudowanym budynkiem) doszło w dniu 19 listopada 1989 r., czyli w dacie tożsamej ze śmiercią męża wnioskodawczyni i od końca tego roku tj. 1989 należy liczyć okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedaż w 2009 r. udziału w nieruchomości nabytego przed 1989 r. nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie a tym samym nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży w części odpowiadającej wartości udziału nabytego przez wnioskodawczynię przed 1989 r. nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie sprzedaż w 2009 r. przedmiotowego udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku nastąpiła również po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, czyli transakcja ta nie będzie dla wnioskodawczyni w ogóle stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że wnioskodawczynie nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od zbytego udziału w nieruchomości.

Reasumując, sprzedaż zarówno udziału nabytego przed 1989 r., jak również udziału nabytego w drodze spadku po zmarłym w 1989 r. mężu nie będzie dla wnioskodawczyni w ogóle stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od zbytych udziałów w nieruchomości.

Zatem stanowisko wnioskodawczyni, iż nie powinna ona wykazywać i wpłacać podatku od zbytej części nieruchomości należało uznać za prawidłowe jednakże z innych względów niż wskazała wnioskodawczyni.

Ponadto w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, że w zbytym domu wnioskodawczyni była zameldowana od momentu jego wybudowania do momentu sprzedaży, a Urząd Miejski potwierdza fakt zameldowania od 14 lutego 1979 r. do 21 kwietnia 2009 r. Do sprzedaży nieruchomości (udziałów w nieruchomości) nabytych przed końcem 2006 r. nie mają zastosowania przepisy art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące prawo do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej. Przepisy te dotyczą wyłącznie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych ze zbycia m.in. udziałów w nieruchomości nabytych po 31 grudnia 2006 r., a zatem w przedstawionym stanie faktycznym przepis ten nie będzie miał zastosowania, ponieważ wnioskodawczyni udziały w przedmiotowej nieruchomości nabyła odpowiednio przed 1989 r. oraz w 1989 r. i dotyczą jej przepisy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.