IBPBII/2/415-559/09/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 23 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 28 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie:

* obowiązku prowadzenia ewidencji - jest prawidłowe,

* obowiązku wystawienia pokwitowania dla nabywcy książki - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji oraz wystawienia pokwitowania dla nabywcy książki.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 14 kwietnia 2009 r. Znak IBPB II/2/415-182/09/NG, wezwano do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 28 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest emerytem w wieku powyżej 65 lat, nie prowadzi działalności gospodarczej. Napisał utwór historyczno-literacki. Zamierza go wydać w nakładzie 1 000 egzemplarzy (optymalna ilość sugerowana przez drukarnie). W tym celu wnioskodawca uzyskał ISBN i zlecił wydrukowanie książki - koszt usługi około 18 000 zł.

Książki wnioskodawca zamierza sprzedawać osobiście i księgarni. Część książek chce przekazać do bibliotek bezpłatnie, jak również podarować osobom fizycznym w formie prezentów oraz przekazać ponad 20 egzemplarzy do odpowiednich bibliotek wskazanych w przepisach obowiązujących w tym względzie.

Płatność za usługę drukarską i reklamę w gazecie lokalnej, nastąpi po otrzymaniu nakładu, natomiast sprzedaż książek wnioskodawca przewiduje w dłuższym niż rok okresie.

Wnioskodawca przewiduje także, że przez długi okres czasu, nie odzyska środków pieniężnych włożonych na opracowanie utworu i sfinansowanie nakładu 1 000 egzemplarzy. Nie mniej wnioskodawca zakłada dochód ze sprzedaży około 3-5 zł.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania.

Czy wnioskodawca musi prowadzić jakąś ewidencję.

Jaki dokument musi wnioskodawca wydać na ewentualne żądanie kupującego.

Zdaniem wnioskodawcy, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej, a jedynie może uzyskać przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście, to według swojej wiedzy, wnioskodawca uważa, że może notować poszczególne sprzedane egzemplarze na oddzielnej kartce A4, a na drugiej kartce egzemplarze rozdane, jako 1 egzemplarz.

Zdaniem wnioskodawcy, na życzenie odbiorcy może lub powinien wystawić odręczny kwit, pokwitowanie z ceną książki, z datą i nazwą książki ewentualnie imieniem, nazwiskiem i adresem osoby, która kupuje książkę, bez pieczątki, bo takiej wnioskodawca nie posiada. Kopie pokwitowań winien przez jakiś okres zachować.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się: przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Natomiast zgodnie z art. 24a ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przypadku działalności wykonywanej osobiście, jaką jest w przedmiotowym przypadku wydanie i sprzedaż książki napisanej przez wnioskodawcę, ustawa o podatku dochodowym nie nakłada na wnioskodawcę obowiązku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Co do zasady obowiązek taki spoczywa na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast osoby fizyczne, które uzyskują przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście są z takiego obowiązku zwolnione. Należy w tym miejscu zauważyć, że jeżeli wnioskodawca ma zamiar ustalać koszty uzyskania przychodu z tytułu działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 22 ust. 10 ww. ustawy (koszty faktycznie poniesione), to w tym przypadku na nim spoczywa obowiązek udowodnienia wysokości poniesionych kosztów. Ustawa o podatku dochodowym nie określa jakie dokumenty powinien wnioskodawca posiadać, aby wykazać wysokość poszczególnych wydatków. Powinny być to jednak dowody, z których wynika, kto, w jakiej wysokości i kiedy poniósł ten wydatek. Nie oznacza to jednak, że wnioskodawca ma - w związku z ww. obowiązkiem - prowadzić jakąkolwiek ewidencję, czy tym bardziej podatkową księgę przychodów i rozchodów. Innymi słowy wnioskodawca, dla własnych potrzeb może prowadzić ewidencję sprzedanych i rozdanych w prezencie egzemplarzy książki napisanej i wydanej przez niego. Natomiast obowiązek prowadzenia określonej ewidencji z tytułu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie występuje.

Odnosząc się do konieczności wystawienia pokwitowania dla kupującego książkę, należy stwierdzić, że w myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Zatem dla przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście, polegającej na wydaniu i sprzedaży książki ustawodawca nie nakłada na podatnika obowiązku wydawania rachunków czy też pokwitowań. Wnioskodawca będzie jednak, zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy, zobowiązany do wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, a dla potrzeb wyliczenia tej zaliczki będzie musiał ustalić przychód i koszty jego uzyskania. Nie oznacza to, że wnioskodawca ma wystawiać pokwitowanie dla kupującego. Innymi słowy, wnioskodawca uzyskując przychody z działalności wykonywanej osobiście nie ma obowiązku wydania pokwitowania kupującemu ani obowiązku przechowywania kopii takiego pokwitowania przez określony czas. Jeżeli jednak wnioskodawca uzna za właściwe wystawienie takiego pokwitowania i zamierza kopie pokwitowań przechowywać to ustawa mu tego nie zabrania.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy, że może prowadzić ewidencję polegającą na notowaniu poszczególnych sprzedanych egzemplarzy na oddzielnej kartce A4, a na drugiej kartce egzemplarzy rozdanych, należy uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko wnioskodawcy odnośnie obowiązku wydania na żądanie kupującego pokwitowania i obowiązku ich przechowywania należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.