IBPBII/2/415-545/14/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2014 r. (data otrzymania 4 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki z o.o. aportu w postaci praw do patentu - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki z o.o. aportu w postaci praw do patentu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2013 r. Wnioskodawca jako wynalazca wraz ze wspólnikiem wprowadził prawa do zgłoszonego przez nich patentu jako aport do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Objął tym samym udziały w spółce o wartości 69.000 zł. Ani Wnioskodawca ani spółka nie uzyskała dochodu z tytułu swojej działalności za ubiegły rok cały czas inwestując swój kapitał w rozwój i badania.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 30b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić podatek od dochodu w wysokości 13.110 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie dysponuje on odpowiednim kapitałem by uruchomić działalność wykorzystując swoją własność intelektualną i dlatego pozyskał inwestora skłonnego przyczynić się do rozwoju technologii. Zawiązując spółkę Wnioskodawca cały czas ponosi wraz z inwestorem koszty rozwoju działalności nie uzyskując dochodu. Sytuacja taka nie zachodzi przy wniesieniu własności materialnej. Wniesienie aportem własności intelektualnej także nie łączy się z dochodem, co więcej wartość udziałów z takiego aportu nie jest brana pod uwagę np. przez banki podczas udzielania kredytu. Wnioskodawca uważa, że naliczenie takiego podatku od wniesienia własności intelektualnej do spółki nie jest uzasadnione jako danina od uzyskanego dochodu. Uważa także, że Państwo nie wspiera takimi ustawami wdrażania innowacji i osiągnięć naukowych do gospodarki, szczególnie w kontekście regulacji i udogodnień Unii Europejskiej względem działalności rozwojowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wniesienie aportu do spółki z o.o. w postaci patentu miało miejsce w 2013 r., a zatem w omawianej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy - za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 17 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychód, określony w ust. 1 pkt 9 tego artykułu, powstaje w dniu:

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Natomiast zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy - dochodem z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e, osiągnięta w roku podatkowym.

W myśl art. 22 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów - ustala się koszt uzyskania, przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, w wysokości:

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1i ww. ustawy - jeżeli podatnik w związku z obejmowaniem udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny poniósł wydatki związane z objęciem tych udziałów (akcji), to wydatki te powiększają koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 1e.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako wynalazca wniósł do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wraz z drugim wspólnikiem prawa do zgłoszonego przez nich patentu.

W świetle przywołanych wcześniej przepisów należy stwierdzić, że do ustalenia kosztów uzyskania przychodów nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 1e pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż z wniosku wynika, że przedmiotem wkładu nie jest wartość niematerialna i prawna. Wnioskodawca nie prowadził bowiem indywidualnej działalności gospodarczej, w której to działalności prawo do patentu byłoby ujęte jako składnik majątku w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. A tylko w takim przypadku przepis ten mógłby znaleźć zastosowanie. W sytuacji kiedy podatnik wnosi aportem składnik majątku, który nie jest wykorzystywany przez niego w działalności gospodarczej i nie ma statusu środka trwałego ani wartości niematerialnej i prawnej zastosowanie mógłby znaleźć art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przepisie tym jest jednak mowa wyłącznie o wydatkach na nabycie składnika majątku podatnika nie ma natomiast mowy o wydatkach na wytworzenie. Ustawodawca nie przewidział przy szczególnym trybie ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w spółce z o.o. przypadku, kiedy przedmiotem wkładu jest składnik majątku wytworzony przez podatnika. Zatem w tej sytuacji należy odwołać się do ogólnych zasad określania kosztów uzyskania przychodów wyrażonych w art. 22 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem w omawianej sprawie kosztami uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w spółce z o.o. w zamian za aport w postaci praw do patentu będą wydatki związane z wytworzeniem patentu, które Wnioskodawca poniósł i potrafi udokumentować. Pamiętać jednak należy, że wartość własnej pracy podatnika nie stanowi kosztów podatkowych (art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Dochodów, o których mowa powyżej - zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy - nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy).

W tym samym terminie dokonuje się też wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2).

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki z o.o. aportu w postaci praw do patentu spowodowało powstanie przychodu ze źródła jakim są kapitały pieniężne. Zauważyć bowiem należy, że prawo do patentu stanowi wkład niepieniężny a jego wniesienie do spółki z o.o. skutkuje powstaniem ww. przychodu i ustawa o podatku dochodowym nie czyni w tym zakresie żadnych wyjątków (oprócz wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, które podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 109 ustawy). Obowiązek podatkowy z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego powstaje z mocy samego prawa na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie zależy od tego czy spółka, która została zawiązana a jej kapitał pokryty aportem uzyskuje dochody, czy nie. Podobnie nie ma znaczenia, że udziałowiec na początku działalności spółki zmuszony jest do inwestowania w spółkę nie osiągając jednocześnie dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych. Opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlega - w myśl art. 30b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy - dochód stanowiący różnicę pomiędzy wartością nominalną udziałów objętych w spółce z o.o. a kosztami uzyskania przychodów, do których zaliczyć można wydatki związane z wytworzeniem patentu. Dochód ten powinien był zostać wykazany w zeznaniu PIT-38 składanym w terminie do 30 kwietnia 2014 r. W tym samym terminie należało wpłacić obliczony podatek.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Wyjaśnić należy ponadto, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wydając interpretację w trybie ww. przepisu Organ podatkowy nie oblicza zatem wysokości podstawy opodatkowania czy też należnego podatku, w związku z tym Organ nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawcę obliczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.