IBPBII/2/415-54/09/HS - Opodatkowanie emerytury otrzymywanej w Polsce i wynagrodzenia z Wielkiej Brytanii przez osobę posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 20 stycznia 2000 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu wynagrodzenia z pracy w Anglii oraz emerytury otrzymywanej w Polsce - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu wynagrodzenia z pracy w Anglii oraz emerytury otrzymywanej w Polsce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma 67 lat. Od 65-go roku życia jest na emeryturze, którą pobiera w Polsce. Na stałe mieszka w Polsce, gdzie mieszka także jego żona. Ma dorosłe dzieci, wnuki, nieruchomości.

Od 1 stycznia 2009 r. wnioskodawca został zatrudniony na umowę o pracę ze spółką angielską na warunkach prawa angielskiego, na czas określony - dwuletni. Na czas trwania umowy o pracę mieszkać będzie w Anglii (żona zostaje w Polsce), potem wróci do Polski. W Anglii pobierać będzie wynagrodzenie w funtach, w Polsce emeryturę w złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Według jakich zasad i procedur opodatkowane będą dochody wnioskodawcy za lata 2009 i 2010 uzyskane w Anglii oraz emerytura otrzymywana w Polsce...

Zdaniem wnioskodawcy, dochody uzyskiwane w Anglii muszą być opodatkowane i pobrane w Anglii według zasad tam obowiązujących, zaś emerytura wypłacana w Polsce według stopy procentowej, adekwatnej do wysokości emerytury zgodnie z polskim prawem podatkowym.

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie swego stanowiska lub - jeśli jest w błędzie - określenie właściwych zasad i procedury podatkowej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W świetle art. 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w rozumieniu ww. przepisów wnioskodawca objęty jest w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 14 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

W świetle ww. przepisów, jeśli pracownik mający miejsce zamieszkania na terenie Polski, wykonuje pracę na terytorium Zjednoczonego Królestwa, wówczas osiągnięte za tę pracę wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest wykonywana, czyli w Wielkiej Brytanii oraz w państwie miejsca zamieszkania, czyli w Polsce. Jednakże, na podstawie art. 14 ust. 2 Konwencji, wynagrodzenie za pracę pracownika mającego miejsce zamieszkania w Polsce, uzyskane na terenie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest opodatkowane tylko w Polsce w przypadku, gdy łącznie zostaną spełnione przesłanki wskazane w tym przepisie. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 Konwencji tj. w obu umawiających się państwach, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Należy bowiem zauważyć, że wynagrodzenie otrzymywane w Anglii nie będzie mogło być opodatkowane stosownie do art. 14 ust. 2 Konwencji tylko w Polsce, gdyż co najmniej jeden z wymienionych w tym przepisie warunków nie jest spełniony tj. wynagrodzenie wnioskodawcy wypłaci pracodawca, który ma siedzibę w Anglii. Tym samym przychody ze stosunku pracy mogą być opodatkowane zarówno w Polsce jak i w Anglii.

Jednakże art. 22 ust. 2 ww. Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. mający zastosowanie do dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 2007 r. stanowi, że w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

W świetle powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę procentową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

Stosownie do art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Przy tym, zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy (metoda wyłączenia z progresją) stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody (w niniejszym przypadku emeryturę w Polsce) podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem. Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W przeciwnym razie, gdyby podatnik nie uzyskał w Polsce żadnych dochodów nie ma obowiązku składania w Polsce zeznania podatkowego.

Reasumując, z przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz podatkowych unormowań prawnych w tym zakresie wynika, że otrzymywane przez wnioskodawcę przychody ze stosunku pracy w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii według zasad tam obowiązujących. Przychody z emerytury otrzymywanej w Polsce podlegają natomiast opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, ale nie według stopy procentowej adekwatnej dla wysokości emerytury, lecz według stopy procentowej, której wysokość należy obliczyć uwzględniając dochód osiągnięty w Polsce i w Wielkiej Brytanii (metoda wyłączenia z progresją). Z tej przyczyny nie można było potwierdzić prawidłowości stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.