IBPBII/2/415-531/10/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-531/10/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2010 r. (data wpływu do Organu 19 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 11 czerwca 2010 r. oraz w dniu 7 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismami z dnia 27 maja 2010 r. i 21 czerwca 2010 r. Znak: IBPB II/2/415-531/10/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 11 czerwca 2010 r. oraz w dniu 7 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 24 kwietnia 1991 r. Sąd Rejonowy stwierdził nabycie spadku po zmarłym M. w dniu 15 stycznia 1991 r. Spadek nabyli Pan K. oraz Pani H. po 1/2 części. Było to dziedziczenie testamentowe. Na podstawie testamentu wnioskodawca otrzymał zapis w postaci udziału wynoszącego 1/4 w budynku mieszkalnym. Wnioskodawca we właściwym czasie (1992 r.) zapłacił podatek od zapisu zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca zamierza dokonać wpisu na swoją rzecz prawa własności w księdze wieczystej zgodnie z treścią zapisu. Następnie podatnik zamierza w ciągu pięciu lat od wpisu do księgi wieczystej zbyć powyższy udział w nieruchomości.

W uzupełnieniu wnioskodawca wyjaśnił, iż w 1992 r. zapłacił podatek od zapisu zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn. Przedmiot zapisu - udział w nieruchomości - został wnioskodawcy w tym czasie wydany. W tym rozumieniu zapis został wykonany, natomiast do dnia dzisiejszego wnioskodawca nie złożył wniosku o ujawnienie swojego prawa własności, wynikającego z tego zapisu w księdze wieczystej. Wnioskodawca zamierza ujawnić prawo własności w księdze wieczystej, a następnie zbyć przedmiotowy udział w nieruchomości. Pytanie o informację podatkową zmierza do odpowiedzi na pytanie czy w przypadku zbycia wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego, a nabycie będzie liczone od daty ujawnienia prawa własności w księdze wieczystej, czy też od chwili wydania przedmiotu zapisu czyli od 1992 r., co skutkuje brakiem obowiązku podatkowego w przypadku zbycia, ponieważ od nabycia minęło więcej niż pięć lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zbycia udziału w nieruchomości w ciągu 5 lat od wpisu do księgi wieczystej jest przychodem opodatkowanym, czy też wolnym od podatku, albowiem prawo do zapisu podatnik nabył w chwili stwierdzenia nabycia spadku w 1991 r....

Zdaniem wnioskodawcy, przychód ze zbycia jest wolny od podatku, albowiem od nabycia upłynęło 19 lat, a wpis do księgi wieczystej ma charakter jedynie deklaratoryjny.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Na podstawie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości istotne jest określenie daty jego nabycia aby stwierdzić czy mamy do czynienia ze źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca udział w nieruchomości otrzymał na podstawie zapisu testamentowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia na podstawie zapisu testamentowego, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.

Księga IV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) reguluje przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne.

Treść art. 925 ustawy - Kodeks cywilny jednoznacznie wskazuje, że z chwilą śmierci spadek nabywa wyłącznie spadkobierca.

Z działu III Księgi IV ustawy - Kodeks cywilny - Zapis i polecenie - wynika, że oprócz powołania spadkobiercy, spadkodawca może również zobowiązać spadkobiercę do spełnienia określonego świadczenia majątkowego lub do określonego działania.

Zgodnie z art. 968 § 1 k.c. spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis).

W myśl art. 982 k.c. spadkodawca może w testamencie włożyć na spadkobiercę lub na zapisobiercę obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie).

Zarówno zapis jak i polecenie testamentowe jest rozrządzeniem testamentowym i nie stanowi nabycia w drodze spadku. Osoba na rzecz, której ustalono zapis lub polecenie nie nabywa spadku, nawet gdy przedmiotem zapisu lub polecenia jest rzecz należąca do spadku. Prawo własności do określonego przedmiotu nabywane jest dopiero z chwilą wykonania zapisu lub polecenia testamentowego, czyli w momencie przeniesienia prawa własności.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wyjaśnił, że 1992 r. przedmiot zapisu został mu wydany, zapis w tym rozumieniu wykonano, a wnioskodawca nie ujawnił jedynie prawa własności do udziału w nieruchomości w księdze wieczystej.

W tym miejscu należy bezwzględnie wyjaśnić, że o dacie nabycia rzeczy bądź udziału w rzeczy w drodze zapisu nie decyduje w żadnym wypadku jedynie samo wydanie. Wydanie udziału w nieruchomości tylko wówczas jest równoznaczne z wykonaniem zapisu, jeśli spadkobierca przeniósł w drodze umowy w formie aktu notarialnego na zapisobiercę prawo własności tego udziału w nieruchomości.

Powyższe oznacza, że jeżeli w 1992 r. spadkobierca zawarł z wnioskodawcą w formie aktu notarialnego umowę przeniesienia prawa własności udziału w nieruchomości, to z tą datą należy utożsamiać wykonanie zapisu. Brak ujawnienia prawa własności do udziału w nieruchomości w księdze wieczystej nie ma w tym przypadku znaczenia. Nadmienić bowiem należy, że w świetle przepisów prawa cywilnego, dla prawnie skutecznego i ważnego nabycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości konieczne jest zawarcie umowy w formie aktu notarialnego.

Podsumowując, datą nabycia udziału w nieruchomości nie jest data ujawnienia prawa własności w księdze wieczystej, lecz data wykonania zapisu. O wykonaniu zapisu mówić zaś będziemy nie wówczas, kiedy udział w nieruchomości wydano, lecz kiedy w formie aktu notarialnego spadkobierca zawarł z zapisobiercą umowę przeniesienia prawa własności tego udziału.

Organ podatkowy nie mógł jednak potwierdzić prawidłowości stanowiska wnioskodawcy, gdyż we wniosku postawił on tezę, że zapis nabył w chwili stwierdzenia nabycia spadku, zaś w uzupełnieniu wniosku podał, że pod pojęciem wykonanie zapisu rozumie wydanie przedmiotu zapisu. Pomimo iż organ podatkowy wyraźnie pytał w wezwaniu o uzupełnienie wniosku o datę przeniesienia własności udziału na rzecz wnioskodawcy w formie aktu notarialnego, wnioskodawca nie posłużył się tą datą, lecz wyłącznie datą 1992 r. jako datą wydania przedmiotu zapisu. Wydanie udziału w nieruchomości nie jest jeszcze tożsame z nabyciem własności tego udziału. Skoro z wniosku wynikało jedynie wydanie a nie nabycie w drodze aktu notarialnego udziału w nieruchomości, to nie było podstaw do przyjęcia, że istotnie 1992 r. - jest datą wykonania zapisu.

Jedynie gdyby zapis wykonano w 1992 r. według zasad opisanych powyżej - co nie wynikało jednakże z wniosku - to można byłoby orzec, że wnioskodawca prawo własności udziału w nieruchomości posiada dłużej niż 5 lat i zbycie przedmiotowego udziału zgodnie z ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowiłoby źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stanowisko wnioskodawcy uznano więc za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl