IBPBII/2/415-503/14/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 12 maja 2014 r. (data otrzymania 19 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia istnienia powiązań pomiędzy podmiotami w świetle art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz obowiązku sporządzenia dokumentacji między podmiotami powiązanymi na podstawie art. 25a ww. ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia istnienia powiązań pomiędzy podmiotami w świetle art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz obowiązku sporządzenia dokumentacji między podmiotami powiązanymi na podstawie art. 25a ww. ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czerpie dochody m.in. z wynajmu nieruchomości na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.). Niemniej jednak, dla celów opodatkowania wynajmu nieruchomości podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca jest obecnie bezpośrednim oraz pośrednim uczestnikiem Funduszu Inwestycyjnego... z siedzibą w Polsce. Nie jest wykluczone, że na skutek reorganizacji struktury aktywów Wnioskodawcy, Wnioskodawca nabędzie certyfikaty inwestycyjne w innym Funduszu Inwestycyjnym... z siedzibą w Polsce (dalej: "F."). W F. powołane będzie zgromadzenie inwestorów jako organ F. Zakres kompetencji zgromadzenia inwestorów zostanie określony w statucie F. w oparciu o regulacje ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 157). Na zgromadzeniu inwestorów Wnioskodawca może reprezentować bezwzględną większość praw głosu bądź wszystkie prawa głosu. W F. nie będzie natomiast powoływana rada inwestorów.

Certyfikaty inwestycyjne F. nie będą związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca oraz F. mogą zostać uznani za podmioty powiązane w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej (tzw. dokumentacji cen transferowych) - zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w związku z czynnościami, do których może dochodzić pomiędzy Wnioskodawcą a F....

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wnioskodawca oraz F. nie mogą zostać uznani za podmioty powiązane w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zgodnie natomiast z art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

Uzupełnieniem powyższych przepisów, jak również innych przepisów dotyczących tzw. podmiotów powiązanych, są regulacje art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej odnoszącej się do transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu - podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji (...).

Regulacje art. 25 oraz art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią zatem kompleksowe uregulowanie ustawowe kwestii odnoszących się do sfery tzw. cen transferowych. Odnoszą się one do transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co prawda art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie posługuje się wprost terminem "transakcja" dla określenia relacji pomiędzy podmiotami, które mogą skutkować uznaniem ich za podmioty powiązane, nie ulega jednak wątpliwości, że za podmioty powiązane mogą być uznane tylko takie podmioty, które dokonują pomiędzy sobą "transakcji". Wynika to z istoty samych regulacji o podmiotach powiązanych, jak również bezpośredniego powiązania tych regulacji z regulacjami art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącymi obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej dla "transakcji" pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Gdyby przyjąć odmienną wykładnię art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych doszłoby do sytuacji, w której zakres podmiotowo-przedmiotowy regulacji dotyczącej podmiotów powiązanych (art. 25 ww. ustawy) nie pokrywałby się z zakresem podmiotowo-przedmiotowym regulacji dotyczących obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych (art. 25a ww. ustawy). Oznacza to, że należałoby zaakceptować sytuację, w której określone relacje pomiędzy podmiotami, inne niż "transakcje" skutkowałyby uznaniem tych podmiotów za podmioty powiązane, a jednocześnie brak byłoby obowiązku sporządzania dla tych relacji dokumentacji cen transferowych.

Potwierdzenie, że w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych chodzi o "transakcje" pomiędzy podmiotami, nie zaś o jakiekolwiek relacje/stosunki pomiędzy nimi, można znaleźć również w art. 25 ust. 4a ww. ustawy, który stanowi swoiste odzwierciedlenie regulacji dotyczących podmiotów powiązanych na gruncie relacji pomiędzy podmiotami krajowymi a podmiotami mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym tzw. szkodliwą konkurencję podatkową. W przepisie art. 25 ust. 4a ww. ustawy zostało wskazane wprost, że chodzi o dokonywanie "transakcji" pomiędzy podmiotami: "w przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 25a ust. 6 ww. ustawy, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 19."

Również Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób fizycznych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób fizycznych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. z 2009 r. Nr 160, poz. 1267), wydane na podstawie art. 25 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie pozostawia wątpliwości, że art. 25 ww. ustawy dotyczy "transakcji" pomiędzy podmiotami. Dla przykładu, w § 3 ust. 2a ww. Rozporządzenia wskazuje się, że: "Przy wyborze metody, o której mowa w ust. 2, organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej uwzględniają w szczególności:

Także inne przepisy powołanego powyżej Rozporządzenia odnoszą się wprost do "transakcji" pomiędzy podmiotami.

Z powyższych regulacji jasno zatem wynika, że regulacje dotyczące podmiotów powiązanych mają zastosowanie do podmiotów dokonujących między sobą "transakcji". Samo pojęcie "transakcji" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. W związku z brakiem stosownej definicji ustawowej, zakres pojęciowy sformułowania "transakcja" należy poddać wykładni opartej o dyrektywy wykładni prawa podatkowego, tj. w pierwszej kolejności odczytać przy użyciu wykładni językowej prawa podatkowego, w tym szczególnie zgodnie z dyrektywą języka potocznego (w oparciu o słownik języka polskiego) oraz prawniczego (w oparciu o orzecznictwo organów stosujących przepisy podatkowe). Celem potwierdzenia prawidłowości wyniku wykładni językowej warto również odczytać treść tego sformułowania przy pomocy wykładni celowościowej i systemowej prawa podatkowego.

Zgodnie z definicją "transakcji" zawartą w Słowniku internetowym języka polskiego PWN (źródło:..)"transakcja" to:

Znaczenie to należy uzupełnić o zawartą w słowniku PWN Biznes (bardziej odpowiednim do odczytywania sformułowań ekonomicznych w zakresie regulacji odnośnie cen transferowych) definicję sformułowania "transakcja", która stanowi, że jest to pakt kupna-sprzedaży, umowa, np. bankowa, handlowa zawarta na giełdzie".

W powyższych definicjach jest jednoznacznie mowa o umowach "handlowych", których przykładem jest umowa bankowa. Akcent w definicjach zdecydowanie położony jest na charakter "handlowy, gospodarczy umów, co potwierdza również definicja "transakcji" w liczbie mnogiej, które to pojęcie powinno być rozumiane zgodnie ze słownikiem PWN Biznes jako "akty kupna-sprzedaży, będące wynikiem działań gospodarczych stron zawierających transakcje". W komentarzu do tego hasła (http://biznes.pwn.pl/haslo/3988677/transakcje.html) jest wprost mowa: współcześnie to umowy, zawarte w wyniku transakcji i płatności z nich wynikające są zazwyczaj realizowane przez banki; transakcje zawierane na giełdzie to transakcje giełdowe; w handlu zagranicznym wyróżnia się transakcje kompensacyjne, polegające na wzajemnym powiązaniu transakcji importowych i eksportowych z wyłączeniem obiegu pieniądza, który w tych transakcjach pełni funkcję jednostki rozrachunkowej i nie występuje jako środek płatniczy, np.: clearing, barter, kompensata.

Jak wynika z powyższego wyjaśnienia sformułowania "transakcja" nie należy rozumieć jako każdą czynność prawną lub faktyczną, a tylko taką, która dokonywana jest między przedsiębiorcami, ma charakter "handlowy", gospodarczy (przymiotnik "handlowy" oznacza zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego coś w ramach "handlu", czyli działalności polegającej na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług). Z powyższej wykładni językowej jasno wynika, że przepisy art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie do czynności prawnych lub faktycznych, które odbywają się między przedsiębiorcami powiązanymi i mają charakter operacji w ramach ich działalności gospodarczej, handlowych, a nie do wszystkich stosunków prawnych lub faktycznych pomiędzy podmiotami. Tym samym regulacje te nie mogą mieć zastosowania, jeżeli jedna lub dwie strony danej relacji nie posiadają przymiotu przedsiębiorcy. Relacja ta nie może bowiem zostać uznana za "transakcję" w powołanym powyżej rozumieniu.

Taką wykładnię językową należy uzupełnić o wykładnię odnoszącą się do celu, funkcji art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wynika bezpośrednio z regulacji OECD, które były źródłem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie tzw. cen transferowych. Głównym źródłem tych regulacji są "Wytyczne w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych" (Dom Wydawniczy ABC, 2004, oryg. Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations). Sam tytuł Wytycznych wskazuje na to, że mają one zastosowanie jedynie do podmiotów działających przy transakcji w charakterze przedsiębiorcy (ang. enterprise). W pkt 8 Wstępu do Wytycznych wprost jest mowa o tym, że: "Następujące zasady dotyczące opodatkowania przedsiębiorstw międzynarodowych (MNE) zostały inkorporowane w Modelu Konwencji Podatkowej OECD w zakresie podatków od dochodu i majątku, które stanowią podstawę dla rozległej sieci dwustronnych traktatów podatkowych zawartych między państwami członkowskimi OECD oraz państwami niebędącymi członkami tej organizacji". Taki cel regulacji potwierdzają również często inne fragmenty Wytycznych, np. pkt 12 Wstępu do Wytycznych, zgodnie z którym - ceny transferowe są znaczące zarówno dla podatników jak i administracji podatkowych, gdyż determinują w dużej części dochód oraz wydatki, a tym samym zyski opodatkowane przedsiębiorstw powiązanych w różnych jurysdykcjach podatkowych". Jak widać wykładnia celowościowa potwierdza rezultat wykładni językowej.

Dodatkowo wykładnię językową i funkcjonalną potwierdza wykładnia systemowa. Wszystkie regulacje OECD, o które oparte są polskie przepisy podatkowe w zakresie cen transferowych wskazują na to, że przepisy w zakresie tzw. cen transferowych stosuje się jedynie do "przedsiębiorstw powiązanych" (ang. associated enterprises), czyli podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, a nie do wszystkich czynności prawnych lub faktycznych między podmiotami. W szczególności art. 25 nie stosuje się do czynności prawnych pozostających poza zakresem działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą. Wnioskodawca czerpie co prawda dochody m.in. z wynajmu nieruchomości na rzecz innych podmiotów, jednak ponieważ nieruchomości te należą do majątku prywatnego Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Również inne składniki majątkowe Wnioskodawcy, takie jak akcje, udziały, certyfikaty inwestycyjne w funduszach inwestycyjnych, nie są związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i stanowią element jego majątku prywatnego.

Mając na uwadze powyższe, ponieważ Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą, w związku z czym nie może dokonywać "transakcji" w rozumieniu art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca oraz F. nie mogą zostać uznani za podmioty powiązane w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od powyższej argumentacji, Wnioskodawca oraz F. nie mogą zostać uznani za podmioty powiązane również ze względu na charakter łączących ich relacji.

Przepis art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje następujące rodzaje powiązań pomiędzy "podmiotami krajowymi":

* podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo

* te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

Dodatkowo, regulacje art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się również w przypadku podmiotów, w których pomiędzy osobami pełniącymi w takich podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze wystąpią powiązania o charakterze rodzinnym lub wynikające ze stosunku pracy albo majątkowe (art. 25 ust. 5 ww. ustawy).

Przepis art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję pojęcia "podmiot krajowy". Użyte w tym przepisie pojęcie "podmiot krajowy" oznacza podatnika podatku dochodowego mającego siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, za podmioty powiązane w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uznać jedynie te podmioty, które mają status podatnika podatku dochodowego.

Jakkolwiek zarówno Wnioskodawca jak i F. posiadać będą status podatnika podatku dochodowego, nie mogą zostać uznani za podmioty powiązane w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na charakter prawny relacji pomiędzy Wnioskodawcą a F. Analiza przepisu art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje bowiem, że konieczną przesłanką dla uznania dwóch podmiotów za powiązane jest:

* bezpośrednie lub pośrednie zarządzanie podmiotem lub też

* bezpośrednia lub pośrednia jego kontrola, albo

* posiadanie udziału w kapitale podmiotu.

W kontekście charakteru prawnego relacji pomiędzy Wnioskodawcą a F. przesłanki te nie zostaną spełnione.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 157) - fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Wnioskodawca - jako uczestnik funduszu inwestycyjnego - będzie zatem jedynie inwestorem pasywnym, który będzie powierzać bezpośrednio funduszowi określone wartości majątkowe celem sprawowania przez fundusz zarządu tymi wartościami. W zamian za przeniesione wartości majątkowe Wnioskodawca otrzymywać będzie certyfikaty inwestycyjne funduszu, których wartość jest pochodną wartości aktywów zarządzanych przez fundusz.

Wnioskodawca, będąc bezpośrednim uczestnikiem funduszu nie zarządza funduszem. Zgodnie z regulacjami ustawy o funduszach inwestycyjnych, kompetencje te zastrzeżone są wyłącznie dla towarzystwa funduszy inwestycyjnych, działającego w formie spółki akcyjnej. W świetle art. 4 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych - fundusz inwestycyjny jest tworzony, zarządzany oraz reprezentowany w stosunkach z osobami trzecimi przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych.

Wnioskodawca, jako bezpośredni uczestnik funduszu, nie będzie sprawować kontroli nad działalnością funduszu. W świetle regulacji ustawy o funduszach inwestycyjnych - stałą kontrolę czynności faktycznych i prawnych dokonywanych przez fundusz oraz nadzorowanie doprowadzania do zgodności tych czynności z prawem i statutem funduszu zapewniać będzie depozytariusz (art. 72 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych).

Co prawda w F. powołane będzie zgromadzenie inwestorów, w którym Wnioskodawca reprezentować może bezwzględną większość praw głosu albo wszystkie prawa głosu, jednak nie będzie to oznaczać sprawowania przez Wnioskodawcę kontroli nad działalnością funduszu.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych - w przypadkach i na warunkach określonych w ustawie w funduszu inwestycyjnym, jako jego organ, działają również rada inwestorów, zgromadzenie inwestorów lub zgromadzenie uczestników.

W przypadku funduszu inwestycyjnego zamkniętego aktywów niepublicznych ustawodawca przewidział możliwość utworzenia jedynie rady inwestorów lub zgromadzenia inwestorów, co wynika z art. 140 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych. Zgodnie z tym przepisem - w funduszu inwestycyjnym zamkniętym działa rada inwestorów, jako organ kontrolny, lub zgromadzenie inwestorów. Z regulacji ustawy o funduszach inwestycyjnych wprost zatem wynika, że organem kontrolnym w funduszu inwestycyjnym zamkniętym aktywów niepublicznych jest wyłącznie rada inwestorów - art. 140 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych dookreślenie "jako organ kontrolny" łączy wyłącznie z radą inwestorów, nie zaś zgromadzeniem inwestorów.

Powyższe znajduje także uzasadnienie w innych regulacjach ustawy o funduszach inwestycyjnych, które wprost wskazują na radę inwestorów, jako na organ kontrolny funduszu inwestycyjnego - np. art. 114 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych wskazuje, że - statut specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego może przewidywać utworzenie rady inwestorów jako organu kontrolnego.

W związku z powyższym regulacjami nie powinno ulegać wątpliwości, że wykonywanie przez Wnioskodawcę prawa głosu na zgromadzeniu inwestorów nie może zostać uznane za sprawowanie kontroli nad F. Wnioskodawca nie będzie jej również wykonywał poprzez radę inwestorów ponieważ, jak zostało to wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, rada inwestorów w FIZ nie zostanie powołana.

Ponadto Wnioskodawca jako inwestor, posiadać będzie bezpośrednio jedynie certyfikaty inwestycyjne F., a nie udział w kapitale, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe argumenty nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca oraz F. nie mogą zostać uznani za podmioty powiązane w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa konkluzja wyartykułowana została expressis verbis w przepisach ustawy o funduszach inwestycyjnych - zgodnie bowiem z art. 4 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych - fundusz nie jest podmiotem zależnym od towarzystwa, spółki zarządzającej ani od osoby posiadającej bezpośrednio lub pośrednio większość głosów w radzie inwestorów, zgromadzeniu inwestorów lub zgromadzeniu uczestników.

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę jest jednolicie potwierdzane w interpretacjach organów podatkowych, np.

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 września 2013 r., Znak: ILPB1/415-884/13-3/AG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 września 2013 r., Znak: ILPB1/415-885/13-3/AG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 września 2013 r., Znak: ILPB1/415-886/13-3/AG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 września 2013 r., Znak: ILPB1/415-887/13-3/AG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 września 2013 r., Znak: ILPB1/415-898/13-3/AG.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej cen transferowych, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1-4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji obejmującej:

* określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),

* określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,

* metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,

* określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,

* wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,

* określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1, Wnioskodawca oraz F. nie mogą zostać uznani za podmioty powiązane w rozumieniu 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako że zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych dotyczy transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 ww. ustawy, który w opisanym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania. W konsekwencji, czynności dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą a F. nie będą podlegały obowiązkowi sporządzania dokumentacji cen transferowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej - odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.