IBPBII/2/415-49/10/CJS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-49/10/CJS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 13 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 23 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z tytułu zdeponowanych w banku papierów wartościowych będących własnością małoletniego dziecka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z tytułu zdeponowanych w banku papierów wartościowych będących własnością małoletniego dziecka.

W związku z brakami formalnymi wniosku pismem z dnia 3 marca 2010 r. Znak: IBPBII/2/415-49/10/CJS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 23 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą małoletnią (ur. 1 października 1995 r.) i posiada zarówno obywatelstwo polskie jak i włoskie. Po zmarłym ojcu - obywatelu włoskim otrzymał pieniądze, które od razu zostały zamienione na papiery wartościowe. Papiery te zdeponowane są w banku włoskim. Do czasu osiągnięcia przez wnioskodawcę pełnoletniości nie można dysponować zarówno kwotą główną jak i odsetkami.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że włoski sąd rodzinny nie wyraża zgody na dysponowanie kwotą główną jak i odsetkami w celu przeznaczenia tych środków na utrzymanie i wykształcenie wnioskodawcy.

Do właściwego urzędu skarbowego ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy została przesłana z Włoch informacja o wysokości odsetek za 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy słusznym jest opodatkowanie w Polsce odsetek z konta we Włoszech, z którego nie ma możliwości pobierania pożytków, zarówno przez małoletnie dziecko jak i jego rodzica.

Zdaniem wnioskodawcy, umowa polsko-włoska w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (Dz. U. Nr 62 z 1989 r.) art. 11 nie uwzględnia nietypowego przypadku lecz uwzględnia sytuację osoby pełnoletniej, mogącej dysponować swoim kontem i pobierać pożytki ze źródeł przychodu, a co za tym idzie mającej "z czego" zapłacić podatek.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w art. 7 ust. 1, też w przedmiotowym przypadku nie powinna być brana pod uwagę (PIT-36 oraz PIT-M - wypełniane przez rodzica), gdyż rodzicowi nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodu dziecka.

Wnioskodawca uważa, iż dopiero od dnia 1 października 2013 r. tj. od czasu uzyskania przez niego pełnoletniości i jednocześnie możliwości pobierania pożytków ze źródeł przychodu jakimi będą odsetki, samodzielnie będzie mógł uiszczać należny podatek od odsetek, mając z czego go zapłacić. Do tego jednak czasu winien być zwolniony z takiego obowiązku tym bardziej, iż nie ma jednoznacznych przepisów uwzględniających powyższy przypadek, mających odniesienie do decyzji Sądu Rodzinnego we Włoszech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a tej ustawy, art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, że wnioskodawca jako osoba małoletnia otrzymał w spadku po ojcu obywatelu włoskim środki pieniężne, które zostały zamienione na papiery wartościowe i zostały zdeponowane w banku z siedzibą we Włoszech.

Z treści wniosku wynika również, iż wnioskodawca pomimo, że posiada zarówno obywatelstwo Polskie jak i Włoskie jest rezydentem Polski z uwagi na fakt, że na terytorium Polski posiada miejsce zamieszkania.

Ponadto wnioskodawca we wniosku wskazał, że zdeponowane na koncie bankowym papiery wartościowe generują określone pożytki w postaci odsetek. Z uwagi na fakt, że wnioskodawca jest osobą małoletnią, a bank przesłał informację o wysokości odsetek za 2006 r. do urzędu skarbowego właściwego dla wnioskodawcy ze względu na jego miejsce zamieszkania, wątpliwości sprowadzają się do kwestii, czy wysokość tych odsetek winna zostać opodatkowana skoro nie ma możliwości pobierania pożytków zarówno przez małoletniego jak i jego rodzica.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że dla oceny skutków podatkowych otrzymywanych przez wnioskodawcę określonych pożytków z tytułu posiadania zdeponowanych w banku papierów wartościowych, należy rozważyć kwestie kiedy opiekun prawny małoletniego dziecka (rodzić) jest uprawniony do doliczenia do własnych dochodów, dochodów małoletniego dziecka.

I tak zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

1.

dzieci małoletnie,

2.

dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,

3.

dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku

- podatek może być określony, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Natomiast na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, dolicza się do dochodów rodziców lub dochodów osób, o których mowa w art. 6 ust. 4, chyba, że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Analizując zatem unormowania powyższego artykułu można niewątpliwie stwierdzić, że u podstaw regulacji nakazującej łączyć dochody małoletniego dziecka z dochodami jego rodziców lub rodzica samotnie go wychowującego leżą unormowania Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wedle których rodzicom przysługuje względem małoletniego dziecka władza rodzicielska (art. 93 § 1), która obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do jego wychowania (art. 95 § 1), rodzice zaś zobowiązani są sprawować zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską z należytą starannością (art. 101 § 1).

Jednakże biorąc pod uwagę literalne brzmienie art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że dochody małoletnich dzieci z wyjątkiem wskazanym w przepisie, łączy się z dochodami rodziców tylko i wyłącznie w sytuacji gdy rodzicom przysługuje prawo do pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wynika również iż z pożytków od zgromadzonych na rachunku bankowym papierów wartościowych ani wnioskodawca ani jego matka nie mogą korzystać do czasu osiągnięcia pełnoletniości przez wnioskodawcę. Zastrzeżenie to wynika z decyzji podjętej przez Sąd Rodzinny we Włoszech.

Tak więc mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy istniałby, gdyby pożytki jakie generują papiery wartościowe zgromadzone na rachunku bankowym były postawione do dyspozycji wnioskodawcy przed osiągnięciem przez niego pełnoletniości, bądź jego opiekuna prawnego.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami (z zastrzeżeniami wymienionymi w tym artykule), są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przez pojecie "otrzymanie" - zgodnie ze słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa.

Mając zatem na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż jeśli faktycznie odsetki jak i kwota główna z tytułu zdeponowanych na rachunku bankowym papierów wartościowych - nie została otrzymana lub postawiona do dyspozycji (z wniosku wynika, iż nie można nimi dysponować do czasu uzyskania pełnoletniości przez wnioskodawcę, nie mogą być również przeznaczane na bieżące utrzymanie wnioskodawcy jak i na jego wykształcenie), to fakt ten przemawia za tym, że tak uzyskane pożytki od zgromadzonych na rachunku bankowym papierów wartościowych z uwagi na brak możliwości dysponowania nimi również przez ustawowego przedstawiciela wnioskodawcy czyli przez matkę wnioskodawcy nie daje podstaw prawnych do twierdzenia, że przychód ten winien zostać wykazany i opodatkowany w zeznaniu rocznym.

Mając na uwadze powyższe stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl