IBPBII/2/415-477/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 6 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 16 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci nieruchomości gruntowych, niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci nieruchomości gruntowych, niezabudowanych.

Pismem z dnia 27 maja 2010 r. Znak: IBPB II/2/415-477/10/AK wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez jednoznaczne wskazanie w zakresie jakiego podatku oczekuje odpowiedzi. Uzupełnienia dokonano w dniu 16 czerwca 2010 r., gdzie wskazano, iż zakres wniosku z dnia 30 marca 2010 r. dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, chcącą zostać wspólnikiem spółki komandytowej. Spółka nie została jeszcze założona. Jest na razie w fazie koncepcji. Wnioskodawczyni zamierza wnieść do tej spółki nieruchomość jako aport. Wniesienie tego wkładu ma się odbyć w ramach objęcia kapitału tej spółki.

Niezabudowaną nieruchomość stanowią dwie działki - grunty rolne leżące na terenach oznaczonych RV (zgodnie z kopią wypisów rejestru gruntów z dnia 4 sierpnia 2006 r). Nieruchomość jest położona na terenie nie objętym ustaleniom żadnego planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego (zgodnie z kopią zaświadczenia z dnia 17 kwietnia 2008 r.). Wnioskodawczyni oświadcza, że stan prawny na dzień złożenia niniejszego wniosku nie uległ w tej kwestii zmianie.

Wnioskodawczyni nabyła działki, na wyłączną własność, w dniu 18 maja 2006 r. oraz drugą w dniu 2 czerwca 2006 r.

Wnioskodawczyni, niezależnie od bycia wspólnikiem w przedmiotowej spółce, jest indywidualnym przedsiębiorcą. Jednakże nieruchomość, którą zamierza wnieść do spółki jako aport, nie jest w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez nią działalności indywidualnej, ani też w żaden sposób nie służy jej wykonywaniu. Ponadto, indywidualna działalność gospodarcza wykonywana przez wnioskodawczynię, nie jest związana w żaden sposób z działalnością spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci nieruchomości do spółki komandytowej powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych dla wspólnika wnoszącego wkład.

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Jednak, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości jest wyłączone ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, obejmującego odpłatne zbycie rzeczy i praw. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż wniesienie przez wnioskodawczynię nieruchomości do spółki osobowej jako aportu rzeczowego, w zamian za udział w zyskach spółki, nie skutkuje powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi bowiem źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazała, że takie stanowisko wyrazili m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 kwietnia 2009 r. (nr IPPB1/415-108/09-2/AG), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 19 marca 2009 r. (nr ITPB1/415-821/08/AT), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 23 marca 2009 r. (nr IBPBI/1/415-227/09/RM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zawierający katalog źródeł przychodów art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wyróżnia wśród tych źródeł w ust. 1 pkt 7 przychody z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny (art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie stanowi jednak źródła przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy tj. kapitałów pieniężnych, ponieważ przepis ten dotyczy wyłącznie wnoszenia wkładu niepieniężnego do spółek posiadających osobowość prawną, albo wkładów do spółdzielni. Nie ma natomiast zastosowania do wkładu niepieniężnego wnoszonego do spółki osobowej (tekst jedn. m.in. spółki komandytowej).

Mając na uwadze, że w opisie zdarzenia przyszłego wnioskodawczyni wskazała, iż nieruchomość, którą zamierza wnieść do spółki komandytowej nie jest ujęta w ewidencji środków trwałych ani też nie służy w żaden sposób prowadzonej przez nią indywidualnej działalności gospodarczej skutki podatkowe wniesienia aportu należy rozpatrywać na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do jego treści źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jednakże z treści ust. 2 pkt 2 tego przepisu wynika, iż przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego wniesienie wkładu w postaci nieruchomości do spółki osobowej, pomimo iż stanowi formę odpłatnego zbycia nieruchomości nie skutkuje powstaniem przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na brzmienie art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Również analizując regulacje zawarte w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wpłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach, brak jest podstaw do kwalifikacji tego typu zdarzenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości do spółki komandytowej nie rodzi u wnioskodawczyni - wnoszącej wkład - żadnych skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie jego wniesienia, gdyż czynność ta nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z wolą wnioskodawczyni, wyrażoną w uzupełnieniu do wniosku z dnia 9 czerwca 2010 r., niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym zawarte w tym uzupełnieniu rozważania na temat zainteresowanego w zakresie podatku od towarów i usług są bezprzedmiotowe.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawczynię interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto zauważyć należy, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem dołączone przez wnioskodawczynię do wniosku dokumenty nie podlegały analizie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię

i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.