IBPBII/2/415-425/14/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 kwietnia 2014 r. (data otrzymania 25 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 23 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 13 czerwca 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-425/14/MW, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 23 czerwca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1986 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Po załatwieniu szeregu formalności, na podstawie postanowienia Sądu z 30 maja 1990 r., Wnioskodawca stał się spadkobiercą - współwłaścicielem działki. Na podstawie postanowienia Sądu z 15 stycznia 1991 r. założona została księga wieczysta, do której wpisani zostali wszyscy współwłaściciele. W 2011 r. współwłaściciele działki postanowili wyjść ze współwłasności - postanowienie Sądu z 8 czerwca 2011 r. W dniu 11 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca sprzedał działkę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

* wartość całej nieruchomości będącej przedmiotem postanowienia Sądu z 8 czerwca 2011 r. dotyczącego zniesienia współwłasności na dzień dokonania tej czynności prawnej wynosiła 2.248.355 zł,

* wielkość udziału w nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności posiadanego przez Wnioskodawcę przed zniesieniem współwłasności wynosiła 1/21,

* wartość nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności na dzień dokonania tej czynności prawnej wynosiła 107.065 zł,

* wartość sprzedaży nieruchomości wynosiła 43.334 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca pieniądze ze sprzedaży działki powinien ująć w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-39 w 2015 r. określając, że zapłaci 19% podatek lub zadeklaruje (nie płacąc podatku) na co wyda pieniądze, np. zakup mieszkania, remont mieszkania, itp....

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na to, że przepisy nie regulują jednoznacznie jaką datę uznać należy za datę nabycia działki, czy 1986 r. - śmierć ojca, 1990 r. - sądowne nabycie spadku, 1991 r. - założenie księgi wieczystej i wpisanie wszystkich współwłaścicieli, 2011 r. - wyjście ze współwłasności, nie powinien on ww. kwoty ujmować w PIT-39. Wnioskodawca nie powinien się również kontaktować z urzędem skarbowym, a tym samym odprowadzać 19% podatku dochodowego, jak również deklarować na co przeznaczy pieniądze że sprzedaży. Niesłusznym jest rozumienie, że od momentu zostania właścicielem działki do momentu sprzedaży upłynął okres krótszy niż 5 lat.

Spadkobiercą/współwłaścicielem działki Wnioskodawca jest od 1986 r. od momentu śmierci ojca. Taką datę Wnioskodawca uważa za nabycie działki. Wnioskodawca podkreślił, że w momencie wyjścia ze współwłasności nie nabył nic więcej, nie było spłat, dopłat, natomiast zmniejszyła się ilość metrów kwadratowych działki będących w jego posiadaniu, ponieważ wyjście ze współwłasności wiązało się z przekazaniem określonej ilości metrów na wspólną drogę dojazdową do pozostałych działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W myśl powyższego przepisu, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia omawianej nieruchomości będzie moment i forma prawna pierwotnego nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1986 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Po załatwieniu szeregu formalności, na podstawie postanowienia Sądu z 30 maja 1990 r., Wnioskodawca stał się spadkobiercą - współwłaścicielem działki. Na podstawie postanowienia Sądu z 15 stycznia 1991 r. założona została księga wieczysta, do której wpisani zostali wszyscy współwłaściciele. W 2011 r. współwłaściciele działki postanowili wyjść ze współwłasności - postanowienie Sądu z 8 czerwca 2011 r. W dniu 11 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca sprzedał działkę. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób ustalenia daty nabycia sprzedanej działki.

Wskazać należy, że przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości. Stosownie do art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę jest data śmierci ojca, czyli 1986 r.

W myśl natomiast art. 195 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego - każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności to m.in. fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela bądź wielkość (powierzchnia) nieruchomości, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po dokonaniu zniesienia współwłasności. Aby ustalić czy udział uległ powiększeniu należy porównać wartość udziału przed zniesieniem współwłasności z wartością majątku jaki współwłaścicielowi przypadł w wyniku zniesienia współwłasności.

W omawianej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca wartość całej nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności, w której Wnioskodawca na dzień dokonania tej czynności prawnej posiadał udział 1/21, wynosiła 2.248.355 zł, a zatem przysługujący Wnioskodawcy udział miał wartość 107.065. Taką samą wartość miała też nieruchomość otrzymana przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności. Ponadto zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat.

Jeżeli zatem w istocie na dzień zniesienia współwłasności wartość nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku tej czynności prawnej była równa wartości udziału 1/21 jaki Wnioskodawca posiadał w całej nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności, to w dacie zniesienia współwłasności w 2011 r. nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście pytania ujętego we wniosku należy stwierdzić, że za datę nabycia sprzedanej w 2014 r. nieruchomości uznać należy datę śmierci ojca, a więc 1986 r., co oznacza, że pięcioletni termin, określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 1991 r. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę tej nieruchomości nie stanowi dla niego w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany ani do zapłaty podatku dochodowego, ani do wykazywania uzyskanego przychodu w zeznaniu podatkowym.

W świetle powyższego wyjaśnienia stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym za datę nabycia działki uznać należy datę śmierci ojca, a więc 1986 r., należało uznać za prawidłowe.

Wyjaśnić jedynie należy Wnioskodawcy, że wbrew jego twierdzeniom przepisy w sposób jasny i precyzyjny regulują kwestię ustalenia daty nabycia nieruchomości w sytuacji, w jakiej znajduje się Wnioskodawca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.