IBPBII/2/415-416/11/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 29 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca będzie również udziałowcem w cypryjskiej spółce kapitałowej. Spółka cypryjska (dalej: "Spółka") będzie dokonywać na rzecz wnioskodawcy wypłaty dywidendy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku otrzymania dywidendy od Spółki, obliczając wysokość polskiego podatku dochodowego od otrzymanych dywidend wnioskodawca ma prawo obniżyć ten podatek o podatek, jaki może zostać nałożony przez Republikę Cypru, czyli podatek w wysokości 10% wartości dywidendy, niezależnie od tego czy Republika Cypru zgodnie z przepisami wewnętrznymi takie dochody opodatkowuje, czy też nie.

Zdaniem wnioskodawcy, ma on prawo do obniżenia podatku dochodowego od wypłacanych przez Spółkę dywidend o podatek, jaki może zostać nałożony przez Republikę Cypru, czyli podatek w wysokości 10% wartości dywidendy, niezależnie od tego czy podatek ten został faktycznie zapłacony.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Dochody z dywidend wypłacanych osobie fizycznej podlegają opodatkowaniu stawką 19% zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Artykuł 10 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. stanowi, iż dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania w Drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym Drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. umowy określenie "dywidendy" oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

W konsekwencji, dywidendy otrzymywane przez wnioskodawcę od Spółki będą mogły podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i na Cyprze, z tym że stawka podatku cypryjskiego nie może przekroczyć 10%.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 ww. umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

Analiza art. 24 ust. 1 lit. b) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mogłaby prowadzić do wniosku, iż wnioskodawca będzie miał prawo potrącić od polskiego podatku dochodowego od dywidendy jedynie podatek faktycznie zapłacony na Cyprze. Jednakże zgodnie z art. 30 ww. umowy w wypadku wątpliwości interpretacyjnych, rozstrzygające znaczenie ma brzmienie tekstu angielskiego.

W angielskiej wersji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podatek podlegający odliczeniu w art. 24 ust. 1 lit. b) został określony jako "tax payable". Wyrażenie to nie jest tożsame z polskim sformułowaniem "podatek zapłacony", którym posłużono się w polskiej wersji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wersja angielska wskazuje, iż wnioskodawca jest uprawniony do potrącenia podatku podlegającego zapłacie, a nie tylko podatku faktycznie zapłaconego.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ww. umowy podatek, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. b), obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa (w tym wypadku Cypru). Również brzmienie w tego przepisu w wersji polskiej różni się od wersji angielskiej.

W wersji polskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania posłużono się sformułowaniem "z wyjątkiem", podczas gdy angielskie wyrażenie "but for" użyte w art. 24 ust. 3 umowy należy tłumaczyć, jako "gdyby nie", a nie jako "z wyjątkiem".

Powyższe oznacza, iż art. 24 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy odczytywać w następujący sposób: "Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 (...) podlegający zapłacie w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku gdyby nie jakiekolwiek ulgi zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa". Mając na względzie powyższe, w ocenie wnioskodawcy potrąceniu od podatku dochodowego w Polsce na podstawie art. 24 ust. 1 lit. b) umowy podlega kwota podatku, która na mocy umowy mogłaby zostać pobrana na Cyprze czyli 10% dywidendy. Bez znaczenia przy tym jest czy kwota ta została faktycznie pobrana czy też nie, ze względu na istnienie ewentualnego zwolnienia lub ulgi wprowadzonej przez ustawodawstwo Cypru, zgodnie z którym pobór podatku możliwy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania został zaniechany.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca powołuje:

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 stycznia 2011 r., Znak: IPPB2/415-978/10-2/MS1,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 grudnia 2010 r., Znak: IPPB2/415-785/10-2/AK,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 listopada 2010 r., Znak: IPPB2/415-844/10-2/MS1,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 września 2010 r., Znak: ILPB1/415-748/10-2/AGr.

Podsumowując, w opinii wnioskodawcy w przypadku uzyskania przychodu z tytułu dywidendy od Spółki, będzie on uprawniony do obniżenia podatku podlegającego zapłacie w Polsce o kwotę równą 10% podatkowi u źródła, do którego pobrania uprawniają Cypr zapisy polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Prawo to będzie przysługiwać wnioskodawcy niezależnie od tego, czy zgodnie z wewnętrznymi regulacjami Cypr zwolni dywidendy od opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 10 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523), dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.

Należy zauważyć, że określenie "dywidendy", o którym mowa w polsko-cypryjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę (art. 10 ust. 3 ww. umowy).

W myśl art. 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami art. 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 3 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym art. pod lit. b) ust. 1 i ust. 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. W rozumieniu art. 10 ust. 2 oraz art. 11 ust. 2 stawka podatku wynosi 10 procent kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu art. 12 ust. 2 stawka podatku wynosi 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Umowa stanowi, iż w przypadku trudności interpretacyjnych jej postanowień, rozstrzygające jest brzmienie przepisów zawarte w tekście angielskim.

Przepis art. 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w wersji angielskiej dotyczy potrącenia w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu płatnemu na Cyprze, a nie jak wskazuje na to polska wersja umowy zapłaconemu na Cyprze. Angielskie wyrażenie "tax payable" użyte w tym kontekście oznacza bowiem podatek podlegający zapłaceniu/należny do zapłaty. Natomiast angielskie wyrażenie "but for" użyte w kontekście art. 24 ust. 3 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy tłumaczyć jako "gdyby nie" a nie jako "z wyjątkiem".

Zgodnie z powyższym, zdanie pierwsze w art. 24 ust. 3 umowy należy tłumaczyć w następujący sposób: "Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod lit. b) ust. 1 i ust. 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa."

Reasumując, za prawidłowe należy uznać stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie uprawniony do odliczenia od 19% podatku należnego w Polsce z tytułu przychodów z dywidend 10% kwoty tych przychodów, która stanowiłaby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju przychodów z opodatkowania zgodnie z prawem cypryjskim. Otrzymana przez wnioskodawcę dywidenda wypłacona przez spółkę cypryjską będzie w Polsce opodatkowana 9% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji Dyrektorów Izb Skarbowych, działających w imieniu Ministra Finansów, tut. Organ informuje, że orzeczenia podatkowe wydawane są w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.