IBPBII/2/415-416/10/NG - Określenie sposobu ustalenia przychodu z tytułu wniesienia przez osobę fizyczną wkładów niepieniężnych w postaci akcji i udziałów spółek kapitałowych do spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-416/10/NG Określenie sposobu ustalenia przychodu z tytułu wniesienia przez osobę fizyczną wkładów niepieniężnych w postaci akcji i udziałów spółek kapitałowych do spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 25 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia przychodu z tytułu wniesienia do spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu wkładów niepieniężnych w postaci akcji i udziałów spółek kapitałowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia przychodu z tytułu wniesienia do spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu wkładów niepieniężnych w postaci akcji i udziałów spółek kapitałowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Wnioskodawca na moment zdarzenia podatkowego posiada lub będzie posiadał akcje w spółkach akcyjnych z siedzibą w Polsce i udziały innych spółkach kapitałowych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, inkorporowane (wyemitowane) w formie papierów wartościowych, dające mu w odniesieniu do każdej ze spółek bezwzględną większość praw głosu (51 %) ("Spółki nabywane").

Wnioskodawca zamierza wnieść akcje (udziały) Spółek nabywanych do spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu, podlegającej opodatkowaniu luksemburskim podatkiem dochodowym od osób prawnych, która to spółka przyjmie jedną z form prawnych wymienionych w załączniku do Dyrektywy 90/434/EWG ("Spółka nabywająca").

W wyniku operacji wniesienia akcji (udziałów) Spółek nabywanych, Spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółkach nabywanych. W zamian za papiery wartościowe Spółek nabywanych, Spółka nabywająca wyemituje na rzecz akcjonariusza Spółek nabywanych (Wnioskodawcy) papiery wartościowe reprezentujące jej kapitał zakładowy. W związku z emisją papierów wartościowych na rzecz wnioskodawcy nie dojdzie do dodatkowych wypłat gotówkowych, o których mowa w art. 2 lit. d) Dyrektywy 90/434/EWG.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wyemitowaniem przez Spółkę nabywającą na rzecz wnioskodawcy papierów wartościowych reprezentujących kapitał zakładowy tej Spółki, w zamian za papiery wartościowe wnioskodawcy w Spółkach nabywanych, u wnioskodawcy powstanie przychód w wartości nominalnej papierów wartościowych objętych w kapitale zakładowym Spółki nabywającej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, emisja przez Spółkę nabywającą na rzecz wnioskodawcy papierów wartościowych reprezentujących kapitał zakładowy tej Spółki, w zamian za papiery wartościowe wnioskodawcy w Spółkach nabywanych, nie spowoduje u wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie przyszłe opisane we wniosku mieści się w zakresie objętym regulacją art. 8 ust. 1 w zw. z art. 2 lit. d) Dyrektywy 90/434/EWG, zgodnie z którą tego typu transakcja, kwalifikowana jako tzw. wymiana udziałów, nie podlega opodatkowaniu u akcjonariusza (udziałowca) spółki nabywającej.

Jako uzasadnienie stanowiska wnioskodawca wskazuje:

Przepisy prawa krajowego dotyczące aportów do spółek kapitałowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje jako zasadę opodatkowanie objęcia udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny - po stronie podmiotu (osoby fizycznej) dokonującego wkładu niepieniężnego - z wyjątkiem sytuacji, gdy przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa (art. 17 ust. 1 pkt 9, art. 21 ust. 1 pkt 109 u.p.d.o.f.). Poza ww. wyjątkiem, ustawodawca nie przewiduje żadnych innych wyłączeń z opodatkowania dotyczących wkładów niepieniężnych do spółek kapitałowych.

Przyjęcie porządku prawnego Unii Europejskiej

Zgodnie z art. 90 ust. 1 Konstytucji RP, Polska może na podstawie umowy międzynarodowej przekazać organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach.

Polska, przystępując do Unii Europejskiej ("UE") na mocy Traktatu podpisanego w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864, ze. zm.) ("Traktat Ateński"), od dnia przystąpienia do UE związana jest postanowieniami Traktatów założycielskich, w tym Traktatem Ustanawiającym Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2) ("TWE") (pierwotne prawo wspólnotowe), aktami przyjętymi przez instytucje Wspólnot (wtórne prawo wspólnotowe) oraz wykładnią i stosowaniem prawa wspólnotowego wynikającymi z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ("ETS").

W związku z powyższym, Polska stała się adresatem dyrektyw i decyzji w rozumieniu art. 249 TWE, o ile takie dyrektywy i decyzje skierowane były do wszystkich obecnych Państw Członkowskich. Nowe Państwa Członkowskie zostały także zobowiązane do wprowadzenia w życie środków niezbędnych do przestrzegania od dnia przystąpienia przepisów dyrektyw i decyzji chyba że z postanowień Traktatu Ateńskiego lub jego załączników, wynika inny termin w tym względzie (art. 2, art. 53 i art. 54 Traktatu Ateńskiego). Przystępując do Unii Europejskiej Polska zgodziła się na poddanie określonych obszarów życia gospodarczego jednolitym i wspólnym regułom wynikającym z prawa wspólnotowego (por. art. 89, 90 i 91 Konstytucji RP). Przykładem tych reguł jest również wspólny system opodatkowania odnoszący się do określonych działań restrukturyzacyjnych (łączenia, podziałów, wydzieleń, wymiany udziałów, itd.) spółek z różnych Państw Członkowskich, ustanowiony na mocy Dyrektywy 90/434/EWG.

Regulacje Dyrektywy 90/434/EWG dotyczące tzw. wymiany udziałów.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Dyrektywy 90/434/EWG, w czasie łączenia, podziału lub wymiany udziałów przydział papierów wartościowych, reprezentujących kapitał spółki przejmującej lub nabywającej, akcjonariuszowi spółki przekazującej lub nabywanej w zamian za papiery wartościowe reprezentujące kapitał tej ostatniej spółki, nie stanowi podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza (udziałowca).

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. d) Dyrektywy, "wymiana udziałów" oznacza operację, przez którą spółka nabywa udziały w kapitale innej spółki, uzyskując w ten sposób większość praw głosu w tej spółce lub posiadając taką większość praw głosu, nabywa dalsze udziały, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy (udziałowców) tej ostatniej spółki w zamian za ich papiery wartościowe, papierów wartościowych swojej spółki, jak również, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych.

W ślad za ww. przepisami, przychód wynikający z przydziału Wnioskodawcy papierów wartościowych wyemitowanych przez Spółkę nabywającą, która na skutek operacji wymiany udziałów nabędzie większość praw głosu w kapitale Spółek nabywanych, nie będzie podlegać opodatkowaniu w ramach tej operacji. Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 8 ust. 1 Dyrektywy 90/434/EWG nakazuje wyłączenie spod opodatkowania dochodów, zysków lub zysków kapitałowych wynikających ze wskazanych w tym przepisie czynności (w tym wymiany udziałów lub akcji) wobec "akcjonariuszy"/"udziałowców" (Dyrektywa 90/434/EWG w wersji anglojęzycznej posługuje się terminem "shareholder" który można tłumaczyć jako "akcjonariusz" lub "udziałowiec"). Przepis nie czyni rozróżnienia na akcjonariuszy/udziałowców będących osobami prawnymi i akcjonariuszy/udziałowców będących osobami fizycznymi. Analiza definicji "wymiany udziałów" zawartej w art. 2 lit. d) Dyrektywy 90/434/EWG prowadzi do wniosku, że wymiana udziałów (akcji) powinna dotyczyć spółek różnych państw członkowskich UE (posiadających wyłącznie formę prawną wskazaną w załączniku do Dyrektywy 90/434/EWG), natomiast akcjonariuszem/udziałowcem tych spółek może być zarówno osoba prawna, jak i osoba fizyczna (forma prawna akcjonariusza/udziałowca jest obojętna).

Niezgodność prawa krajowego z prawem wspólnotowym - obowiązek bezpośredniego stosowania Dyrektywy 90/434/EWG:

Na podstawie art. 249 akapit 3 TWE, dyrektywa jest jednym ze źródeł prawa wspólnotowego i wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę formy i środków.

Regulacja Dyrektywy 90/434/EWG w zakresie wynikającym z art. 2 lit. d) oraz art. 8 ust. 1 Dyrektywy 90/434/EWG została implementowana jedynie do art. 12 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. - Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.). Ustawodawca nie zawarł podobnej regulacji w u.p.d.o.f. ograniczając zastosowanie wyłączenia z opodatkowania transakcji wymiany udziałów jedynie do sytuacji, gdzie akcjonariuszem/udziałowcem jest spółka (osoba prawna). Brak implementacji do u.p.d.o.f. uregulowań wynikających z art. 2 lit. d) oraz art. 8 ust. 1 Dyrektywy 90/434/EWG jest niezgodny z porządkiem prawnym Unii Europejskiej, do którego przestrzegania zobowiązana jest Polska. Dyrektywy, jako akty prawne kierowane do państw członkowskich, nie mogą stanowić co do zasady bezpośredniego źródła uprawnień lub obowiązków jednostki (podatnika). Jednakże, w sytuacji braku implementacji (transpozycji) norm dyrektywy do porządku prawnego danego państwa członkowskiego (dokonanie implementacji nieprawidłowej, niepełnej, spóźnionej), jednostki mogą w stosunkach wertykalnych (tekst jedn. w relacjach jednostka - państwo), powołać się przed organami i sądami państw członkowskich na dyrektywy, jako źródło swoich praw (zasada bezpośredniego oddziaływania). Warunki, w jakich można dopuścić bezpośredni skutek dyrektyw, sprecyzowało orzecznictwo ETS, które nie wiąże wyłącznie w konkretnej sprawie.

Aby uznać uregulowania dyrektywy za bezpośrednio skuteczne, przepisy danej dyrektywy muszą być w swej treści jasne, precyzyjne i bezwarunkowe, z jej norm wynikać winny prawa jednostki wobec państwa (obowiązki państwa), ponadto powinien upłynąć termin implementacji dyrektywy, albo implementacja jest nieprawidłowa.

Zdaniem wnioskodawcy, treść art. 8 ust. 1 w związku z art. 2 lit. d) Dyrektywy 90/434/EWG jest bezwarunkowa i wystarczająco precyzyjna, aby wystąpiła możliwość bezpośredniego zastosowania ww. przepisów Dyrektywy w odniesieniu do planowanego przedsięwzięcia wnioskodawcy.

Zdaniem wnioskodawcy, jednoznaczne brzmienie przepisów Dyrektywy 90/434/WE w żaden sposób nie wskazuje woli ustawodawcy wspólnotowego pozostawienia państwom członkowskim marginesu uznania, pozwalającego na poddanie zasady neutralności podatkowej ustanowionej na rzecz akcjonariuszy (udziałowców) spółki nabywanej, dodatkowym warunkom. Wprowadzenie warunku, zgodnie z którym "akcjonariusz"/"udziałowiec" spółki nabywającej lub nabywanej powinien być wyłącznie osobą prawną byłoby sprzeczne z celem tej Dyrektywy, polegającym na znoszeniu przeszkód podatkowych w transgranicznych przekształceniach spółek (m.in. operacjach łączenia, podziału i wymiany udziałów, które to operacje powinny pozostać neutralne podatkowo dla akcjonariuszy/udziałowców spółki przekazującej lub nabywanej w odniesieniu do przydziału papierów wartościowych w kapitale spółki przejmującej lub nabywającej).

Bezpośrednia skuteczność dyrektyw była również przedmiotem orzecznictwa polskich sądów administracyjnych, które w pełni podzieliły zasadę obowiązku bezpośredniego stosowania prawa wspólnotowego jeżeli Polska nie dokonała pełnej lub terminowej transpozycji treści dyrektywy do krajowego porządku prawnego.

Obowiązek orzekania przez organ administracji w zakresie zgodności przepisu krajowego z prawem wspólnotowym:

W związku z faktem, że normy prawa wspólnotowego stanowią część polskiego porządku prawnego, normy te (bezpośrednio lub poprzez wykładnię) powinny mieć pełne zastosowanie już na etapie działania organów administracji. Powyższe znajduje potwierdzenie w sprawach rozpoznawanych przez ETS, w których orzekł, że organy administracji muszą stosować zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego oraz zasadę odmowy stosowania prawa krajowego niezgodnego z prawem wspólnotowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, kompetencje organów podatkowych w zakresie rozpatrywania prawa wspólnotowego oraz orzecznictwa ETS na etapie wydawania interpretacji indywidualnej wynikają również z polskich przepisów, np. z treści art. 14e Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym uchylenie interpretacji indywidualnej może nastąpić z urzędu w przypadku stwierdzenia jej nieprawidłowości z uwzględnieniem m.in. orzecznictwa ETS.

Identyczna regulacja zawarta jest w treści art. 14a Ordynacji podatkowej, w odniesieniu do wydawania interpretacji ogólnych Ministra Finansów. Analogiczny wniosek, t#161;. obowiązek uwzględnienia przez organ podatkowy wspólnotowych norm prawnych przy wydawaniu interpretacji indywidualnych wynika również z art. 14b Ordynacji podatkowej. Z uwagi na to, że interpretacje indywidualne dotyczą przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, odnoszą się one tym samym do ratyfikowanych przez Polskę umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej (TWE niewątpliwie zawiera normy prawne dotyczące problematyki podatkowej).

W związku z powyższym, organ podatkowy powinien z urzędu rozważyć czy w konkretnym przypadku znajdują zastosowanie przepisy wspólnotowe, w tym również ocenić, czy przepis prawa krajowego jest zgodny z przepisem unijnym. W przypadku stwierdzenia kolizji między tymi przepisami, zgodnie z zasadą bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego i jego pierwszeństwa przed prawem krajowym, organ ten zobowiązany jest do podjęcia rozstrzygnięcia zgodnie z normą kolizyjną zawartą w art. 91 ust. 3 Konstytucji RP (w związku z art. 241 ust. 1 w zw. art. 89 ust. 1 pkt 2 Konstytucji RP). Wyrazić się to powinno w odmowie zastosowania przepisu prawa krajowego i wskazania, jako podstawy prawnej rozstrzygnięcia sprawy, adekwatnego i bezpośrednio skutecznego przepisu prawa wspólnotowego. Warto również wskazać, że wykładnia prowspólnotowa powinna iść tak daleko, jak jest to możliwe, aby osiągnąć rezultat założony w dyrektywie, a w ten sposób wypełnić trzeci ustęp art. 249 TWE.

Podsumowując, w oparciu o regulacje zawarte w u.p.d.o.f., opisane we wniosku zdarzenie przyszłe stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.). Jednocześnie, z uwagi na przystąpienie Polski do Unii Europejskiej należy mieć na względzie pierwszeństwo i bezpośredni skutek prawa wspólnotowego w stosunku do prawa krajowego, jak również obowiązek dokonywania prowspólnotowej wykładni przepisów krajowych, do czego zobowiązuje m.in. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej. W sytuacji gdy Dyrektywa 90/434/EWG została błędnie (w sposób niepełny) implementowana do polskiego systemu prawnego, w zakresie opodatkowania wymiany akcji (udziałów) dotyczących spółek, których akcjonariuszem/udziałowcem jest osoba fizyczna, przepisy art. 2 lit. d) i art. 8 ust. 1 tej Dyrektywy mają bezpośrednie zastosowanie.

Przepis art. 8 ust. 1 i art. 2 lit. d) Dyrektywy 90/434/EWG spełnia wszystkie określone i poparte orzecznictwem ETS kryteria pozwalające na bezpośrednie jego zastosowanie w analizowanej sprawie. Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w postaci wyemitowanych na jego rzecz papierów wartościowych reprezentujących kapitał Spółki nabywającej na skutek transakcji wymiany udziałów (akcji) nie podlega opodatkowaniu u wnioskodawcy (akcjonariusza/udziałowca) w momencie dokonania tej operacji. Treść art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. nie stoi na przeszkodzie wyłączeniu dochodu wnioskodawcy z opodatkowania na postawie prawa wspólnotowego.

Skarżący na poparcie swojego stanowiska przytacza fragmenty wyroków Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz orzeczeń sądów administracyjnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Ustawodawca w przepisie art. 17 ust. 1a ustawy podatkowej wyraźnie przewidział moment powstania przychodu osoby fizycznej wnoszącej do spółki aport w postaci udziałów lub akcji, stanowiąc, iż przychód określony w ust. 1 pkt 9 powstaje w dniu:

1.

zarejestrowania spółki albo,

2.

wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo

3.

wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji jest związane z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca zamierza wnieść posiadane akcje w spółkach akcyjnych w Polsce i udziały spółek kapitałowych państwach członkowskich Unii Europejskiej dające mu w odniesieniu do każdej ze spółek prawo do więcej niż 51% głosów do spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu i w zamian za te akcje otrzyma udziały w spółce kapitałowej, bez dodatkowych dopłat w gotówce.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, o tym czy uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych decydować będą każdorazowo postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a państwem, w którym znajdowała się będzie siedziba spółki, której udziały obejmie Wnioskodawca.

W myśl art. 13 ust. 4 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Luksemburgu w dniu 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527), zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Państwem tym jest Polska. Zatem skutki podatkowe przedmiotowej transakcji należy oceniać wyłącznie w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakres opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych przez osoby fizyczne z tytułu nominalnej wartości udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, o którym mowa w powołanym powyżej w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy, reguluje przepis art. 30b ustawy podatkowej.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem, o którym mowa w art. 30b ust. 1, jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów w spółkach mających osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskanie dochodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Stawka podatku wynosi 19% uzyskanego dochodu zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy. Podatek ten jest płatny dopiero po zakończeniu roku podatkowego. Omawiane dochody należy wykazać w zeznaniu rocznym PIT-38, składanym do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie podatnik powinien wpłacić podatek wynikający z tego zeznania.

Reasumując, objęcie przez wnioskodawcę udziałów w spółce kapitałowej mającej siedzibę w Luksemburgu w zamian za posiadane akcje w spółce akcyjnej z siedzibą w Polsce, w sytuacji gdy z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartą między Rzeczypospolitą Polską a konkretnym państwem należącym do Unii Europejskiej wynikać będzie, że osiągnięty z tego tytułu przychód podlega opodatkowaniu w Polsce, skutkować będzie powstaniem przychodu, ustalanego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do przedstawionej we wniosku argumentacji, wskazać należy, że stosownie do art. 249 (TWE) do aktów wspólnotowego prawa wtórnego należy zaliczyć rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie. Z uregulowań art. 249 akapit 3 TWE wynika, iż normy dyrektyw wymagają wprowadzenia (implementowania, transponowania) do prawa krajowego.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez wnioskodawcę przepisów Dyrektywy Rady UE 90/434/EWG z 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych Państw Członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SB lub SCE pomiędzy Państwami Członkowskimi (Dyrektywa 90/434 Dz. U. UE L z 20 sierpnia 1990 r.), wskazać należy, iż z dniem 15 grudnia 2009 r. weszła w życie Dyrektywa Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego. (wersja ujednolicona dyrektywy 90/434/EWG i zm.) Dz. Urz. UE L 310 z 25 listopada 2009 r., która nie została implementowana do systematyki ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z orzecznictwem ETS podatnik może powoływać się bezpośrednio na treść dyrektywy (aktów, które co do zasady wiążą wyłącznie państwa członkowskie i nie mają bezpośredniego zastosowania), jako przepisów prawa wspólnotowego, jeżeli państwo członkowskie nie implementowało przepisów dyrektywy bądź przepisy prawa krajowego są niezgodne z prawem wspólnotowym, a przepis prawa wspólnotowego, na który powołuje się podatnik jest jasny, precyzyjny i bezwarunkowy.

Mając na uwadze powyższą Dyrektywę 2009/133/WE oraz przedstawione we wniosku zdarzenie, nie sposób uznać, że w przedmiotowej sprawie zachodzą wszystkie ww. przesłanki, które obligowałyby do bezpośredniego zastosowania przepisów przedmiotowej dyrektywy. W związku z tym zastosowanie znajdą regulacje krajowego materialnego prawa podatkowego wyżej zanalizowane z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartą między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga

Poza tym należy zauważyć, iż zakres przedmiotowej dyrektywy - co wynika z Załącznika II do Traktatu Akcesyjnego - został rozciągnięty na polskie spółki akcyjne oraz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jako podatek, któremu podlegają, wskazany został podatek dochodowy od osób prawnych. Tym samym rozszerzenie zakresu obowiązywania przedmiotowej dyrektywy na ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niedopuszczalną nadinterpretacją przepisów dyrektywy.

Reasumując, objęcie przez wnioskodawcę udziałów w spółce kapitałowej mającej siedzibę w państwie należącym do Unii Europejskiej w zamian za posiadane akcje w spółkach akcyjnych w Polsce i udziały spółek kapitałowych państwach członkowskich Unii Europejskiej dające mu w odniesieniu do każdej ze spółek prawo do więcej niż 51% głosów, skutkować będzie powstaniem przychodu, ustalanego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wielu tez wyroków Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz wyroków Sądów Administracyjnych - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl