IBPBII/2/415-406/13/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 16 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży dwóch działek - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży dwóch działek.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku i wątpliwościami, czy wnioskodawca występując z przedmiotowym wnioskiem oczekuje również wydania przez tut. Organ interpretacji przepisów prawa podatkowego także w zakresie innego podatku, pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-357/13/KJ, IBPB II/2/415-406/13/HS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. W wezwaniu pouczono, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje wydanie interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z powodu niemożności doręczenia, przesyłkę w myśl art. 150 § 1 pkt 1 Ordynacji pozostawiono na okres 14 dni w Urzędzie Pocztowym. Pomimo dwukrotnego awizowania przesyłki dnia 28 czerwca 2013 r. oraz dnia 8 lipca 2013 r. adresat przesyłki nie podjął.

Zgodnie z treścią art. 150 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, który w przedmiotowej sprawie upłynął 12 lipca 2013 r.

Zatem wezwanie skutecznie doręczono w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej w dniu 12 lipca 2013 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 19 lipca 2013 r. Wnioskodawca nie uzupełnił braków formalnych wniosku. W związku z powyższym tut. Organ uznał, że wnioskodawca oczekuje jedynie interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca był właścicielem nieruchomości w K. tj. działki z domem rodzinnym, którą otrzymał w darowiźnie od rodziców oraz działki z nią sąsiadującej, którą dokupił celem powiększenia ogrodu przy domu. W domu w K. wnioskodawca mieszkał do 2012 r. przez okres 16 lat, do czasu ukończenia nauki przez dzieci i ich wyprowadzki.

W 1989 r. wnioskodawca wraz z małżonkiem zakupił w G. nieruchomość obejmującą działkę rolną. Działka zastała zakupiona z zamiarem przeznaczenia jej w części na budowę własnego domu, a w pozostałej części działka miała być przeznaczona pod budowę domów dla dzieci. Niniejsza działka w 1994 r. wraz ze znajdującymi się w tym rejonie innymi nieruchomościami (działkami), na podstawie uchwały Rady Gminy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania dla Gminy, zostały przeznaczone na cele mieszkalne (w związku z ich przeznaczeniem w miejscowym planie (mpzp) na cele mieszkaniowe; działki te zostały uzbrojone przez Gminę. Jak wskazano powyżej, nieruchomość została zakupiona z zamiarem wybudowania na jednej jej części domu na własne potrzeby, a pozostała jej część miała być przeznaczona dla jego dzieci na ich domy. W związku z zamiarem rozpoczęcia budowy własnego domu wnioskodawca wydzielił z przedmiotowej nieruchomości mniejsze działki, na których wybudować domy miały również dzieci.

Ponieważ jednak dzieci wnioskodawcy nie zdecydowały się na zamieszkanie w G., wnioskodawca w 2010 r. zdecydował się sprzedać jedną z niezabudowanych działek i rozważa sprzedaż w przyszłości jeszcze dwóch pozostałych niezabudowanych działek z dostępem do drogi publicznej, powstałych z podziału nieruchomości nabytej w 1989 r. Działki te (podobnie jak działkę, która została sprzedana w 2010 r.) wnioskodawca chciałby sprzedać osobom, które są mu znane, sąsiadują one bowiem bezpośrednio z jego działką i domem. Otrzymane środki ze sprzedaży wnioskodawca zamierza wykorzystać na cele osobiste (dla siebie i dzieci), a nie na dalsze inwestycje.

Wnioskodawca nie zamierza angażować do sprzedaży działek pośrednika w obrocie nieruchomościami, nie dokonywał (i nie zamierza dokonywać) żadnych czynności marketingowych związanych ze sprzedażą działek, wnioskodawca nie występował i nie zamierza występować o pozwolenia na budowę sprzedawanych działek, ponadto wnioskodawca nie uzbrajał specjalnie tych działek, aby zwiększyć ich atrakcyjność przy sprzedaży. Działki, które wnioskodawca ma zamiar sprzedać nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej (wnioskodawca w od stycznia 1995 r. do kwietnia 2013 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie nauki języków obcych i nigdy nie rejestrował się jako podatnik podatku VAT), działki te nie są i nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Po wybudowaniu domu w G. wnioskodawca przeprowadził się do niego na początku 2012 r., tam też zamieszkuje obecnie i zamierza mieszkać w nim w przyszłości. W związku z przeprowadzką do G. nie było potrzeby utrzymywania nieruchomości w K., a wnioskodawca potrzebował środków finansowych na własne potrzeby, wnioskodawca sprzedał zatem nieruchomość w K. (działkę z domem rodzinnym w 2012 r., a działkę z nią sąsiadującą w 2013 r.).

Wnioskodawca wskazuje również, iż w wyniku podziału majątku wspólnego małżeńskiego w 2004 r. opisane powyżej nieruchomości tj. w K. i G. weszły w skład jego majątku odrębnego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sprzedaż w przyszłości działek wskazanych we wniosku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Analizując czy sprzedaż nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się m.in. prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością - zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności. W świetle powyższego uznać należy działalność za zarobkową, w przypadku gdy jest ona zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Podsumowując, sprzedaż, nawet kilkukrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży (sprzedawane działki zostały nabyte jako całość na cele prywatne (dla rodziny), a nie w zamiarach kupna i odsprzedaży za większy zysk), nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, zdaniem wnioskodawcy, w oparciu o przedstawione okoliczności, a w szczególności fakt, iż przedmiotowa nieruchomość została nabyta w 1989 r. (przekazanie do majątku wnioskodawcy w związku z umową o podział majątku wspólnego małżeńskiego w 2004 r.), a ponadto wydzielone działki nie były wykorzystywane w pozarolniczej działalności gospodarczej oraz nie zostały nabyte w celach handlowych (zarobkowych) stwierdzić należy, iż sprzedaż wydzielonych działek nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostanie ona dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Wobec powyższego przychód uzyskany z tego tytułu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawca przywołuje interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 listopada 2012 r. Znak: IPTPB2/415-613/12-4/KSM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 lutego 2013 r. Znak: IPTPB2/415-872/12-4/Kr oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 grudnia 2012 r. Znak: IPBII/2/415-1275/12/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży dwóch działek w podatku dochodowym od osób fizycznych. W części dotyczącej podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment jej nabycia.

Przy czym przez pojęcie "nabycie" należy rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, iż wnioskodawca wraz z małżonkiem w 1989 r. zakupił w G. nieruchomość rolną, którą wskutek podziału dokonanego w 1994 r. podzielono na mniejsze działki. Następnie wnioskodawca w wyniku podziału majątku wspólnego dokonanego w 2004 r. otrzymał do majątku odrębnego m.in. wszystkie działki w G., w 2010 r. sprzedał jedną z działek powstałych z podzielonej nieruchomości rolnej i zamierza w przyszłości dokonać sprzedaży dwóch podzielonych działek. Wątpliwości wnioskodawcy budzi fakt opodatkowania planowanej sprzedaży dwóch następnych działek.

Podkreślić należy, iż dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sam fakt podziału nieruchomości jest nieistotny, jeżeli przez podział nieruchomości rozumieć proces mający na celu zyskanie korzystniejszej konfiguracji poszczególnych nieruchomości (działek). Jeżeli zatem właściciel (współwłaściciel) dokonuje podziału nieruchomości nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). Sam podział nieruchomości oraz wydzielenie odrębnej własności działek nie stanowią przy tym daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku podziału wnioskodawca nie nabył bowiem żadnych nowych nieruchomości ponad to, czego jest już właścicielem. W wyniku samego podziału działki nie zmienia się struktura własności każdej z mniejszych działek wydzielonych w drodze podziału. Właściciel nadal będzie posiadał takiej samej wielkości nieruchomość jak przed podziałem, tyle że w mniejszych działkach. Stąd czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt podziału nieruchomości pozostaje bez znaczenia, gdyż jak zostało już wskazane na wstępie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości od daty jej nabycia, a nie od daty podziału.

Zatem wydzielenie działek z przedmiotowej nieruchomości rolnej nie stanowiło ich nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a czynność jako czysto techniczna, nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma natomiast znaczenie fakt podział majątku wspólnego małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki dtugiemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia rzeczy i praw, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy więc przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanych przez daną osobę rzeczy i praw w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty bądź gdy wartość otrzymanych przez drugiego małżonka rzeczy lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w rzeczy lub prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) - jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność rzecz lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego w przypadku, gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu "nabycie", jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, gdy podatnik w wyniku podziału majątku wspólnego otrzymuje rzeczy i prawa nieprzekraczające wartości udziału jaki jej pierwotnie przysługiwał w majątku wspólnym, to należałoby uznać, że wartość otrzymanych na wyłączną własność rzeczy i praw mieści się w udziale, jaki mu w majątku wspólnym przysługiwał. Natomiast jeżeli w wyniku podziału majątku otrzymuje rzeczy i prawa, których wartość przekracza udział pierwotnie jego przysługujący w majątku wspólnym, to różnica między wartością rzeczy i praw jakie otrzymałaby, a przysługującą jej wartością udziału w majątku wspólnym odpowiadałaby udziałowi nabytemu ponad udział, do jakiego pierwotnie miał prawo.

Dlatego istotne znaczenie ma ustalenie, kiedy miało miejsce nabycie nieruchomości (tekst jedn.: dwóch działek) mającej stanowić w przyszłości przedmiot sprzedaży. W przypadku wnioskodawcy wymagałoby to rozważania kwestii, czy datą nabycia działek powstałych z podziału nieruchomości rolnej jest data nabycia do majątku wspólnego małżonków (co przedmiotowej sprawie nastąpiło w 1989 r.), czy też datą nabycia jest data podziału majątku wspólnego (co w przedmiotowej sprawie nastąpiło w 2004 r.). Nie można więc bez szczegółowej analizy stwierdzić kategorycznie, że przedmiot zamierzanej sprzedaży został nabyty przez wnioskodawcę wyłącznie w 1989 r.

Jednakże w zdarzeniu przedstawionym we wniosku ustalanie daty nabycia w powyższy sposób w odniesieniu do działek, które wnioskodawca zamierza sprzedać, nie jest konieczne, albowiem zarówno od daty nabycia do majątku wspólnego (1989 r.) jak i od daty nabycia w wyniku podziału majątku wspólnego (2004 r.), do momentu planowanej sprzedaży upłynął już okres 5- letni.

Reasumując, przychód uzyskany z planowanej sprzedaży przedmiotowych dwóch działek w przyszłości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, iż okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w dniu sprzedaży ww. działek już upłynął z dniem 31 grudnia 2009 r.

Analizując czy sprzedaż przedmiotowych działek stanowić będzie źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym należy rozstrzygnąć, czy sprzedaż ta nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem, pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się m.in. prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością - zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

W świetle powyższego uznać należy działalność za zarobkową, w przypadku gdy jest ona zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez wnioskodawcę, a w szczególności fakt, iż nieruchomość rolna została nabyta w 1989 r., a ponadto wydzielone działki nie były wykorzystywane w pozarolniczej działalności gospodarczej stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż w przyszłości dwóch kolejnych wydzielonych z niej działek nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostanie dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości w drodze podziału majątku wspólnego.

Wobec powyższego przychód uzyskany z tego tytułu, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.