IBPBII/2/415-400/14/ŁCz - Ustalenie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 10 kwietnia 2014 r. (data otrzymania 16 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 23 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2014 r. aktem notarialnym Wnioskodawca sprzedał z bratem nieruchomość. Według księgi wieczystej nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym była wyłącznie własnością ojca Wnioskodawcy, który zmarł w 2002 r. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego w grudniu 2013 r. Wnioskodawca wraz z bratem nabył prawo do spadku po ojcu (po 50% udziałów każdy), a tym samym prawo do przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłacenia podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży w 2014 r. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w związku z zaistnieniem opisanej sytuacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym Wnioskodawca nabył w drodze spadku po ojcu. Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Sporządzony przez notariusza w grudniu 2013 r. akt poświadczenia dziedziczenia potwierdził jedynie prawo do spadku Wnioskodawcy i jego brata. Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od przychodu ze sprzedaży nieruchomości, ponieważ nieruchomość nabył w 2002 r. (art. 925 k.c.) a sprzedał w 2014 r. tj. po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższej regulacji prawnej należy wyjaśnić, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób jej nabycia.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy wskazać należy, że za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć datę śmierci spadkodawcy.

Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy a nie data wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia. Bowiem z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył udział 1/2 w spadku po zmarłym w 2002 r. ojcu co zostało potwierdzone w akcie poświadczenia dziedziczenia z grudnia 2013 r. W skład spadku wchodziła nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym. Pozostały udział w spadku (1/2) nabył brat Wnioskodawcy. Współwłaściciele sprzedali opisaną nieruchomość w 2014 r.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości nastąpiło w 2002 r. w spadku. A zatem termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy w niniejszej sprawie powinien być liczony od końca 2002 r. i upłynął z końcem 2007 r. Z powyższego wyjaśnienia wynika, że sprzedaż nieruchomości w 2014 r. nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie. W konsekwencji sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, a co za tym idzie nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zauważyć, że przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca błędnie wskazał jako podstawę opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości przepis art. 30 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać należy, że przepis ten stanowi, iż - dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z następujących źródeł przychodów nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł i pobiera się od nich podatek w formie ryczałtu od przychodów, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu - w wysokości określonej w tych przepisach. Należy ponadto wskazać, że regulacja ta uchylona została z końcem 1998 r. Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny, zadane pytanie oraz stanowisko Wnioskodawcy uznano, że mamy do czynienia z oczywistą omyłką, a przedmiotem wykładni miał być przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Ponadto wyjaśnić należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wydana tylko i wyłącznie dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutków prawnych dla drugiego współwłaściciela nieruchomości. Brat Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.