IBPBII/2/415-388/09/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 3 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 9 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytej odpowiednio:

* w #189; części w 1977 r. w drodze darowizny - jest prawidłowe,

* w #189; części w 2007 r. w drodze zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytej odpowiednio:

* w #189; części w 1977 r. w drodze darowizny.

* w #189; części w 2007 r. w drodze zniesienia współwłasności.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 28 maja 2009 r. Znak: IBPB II/2/415-388/09/AK wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 9 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 września 1977 r. S. i W. nadali na współwłasność działkę po #189; części: synowi (wnioskodawcy) i wnukowi K. Dnia 30 października 2002 r. zmarł K. Następnie 21 maja 2003 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie stwierdzające, że spadek po K. nabyli żona oraz dwoje dzieci, wszyscy po części. W dniu 19 grudnia 2007 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o zniesieniu współwłasności w ten sposób, że nieruchomość przyznał na wyłączną własność wnioskodawcy bez spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli. W dniu 23 czerwca 2008 r. wnioskodawca sprzedał wyżej opisaną nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zniesienie współwłasności bez spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli jest nabyciem. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym wnioskodawca jest zobowiązany do zapłacenia podatku od sprzedaży. Jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

Zdaniem wnioskodawcy, zniesienie współwłasności, bez spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli nie jest nabyciem, ponieważ nabyć tzn. otrzymać na własność za pieniądze lub przez wymianę. W ocenie wnioskodawcy, w związku z opisanym we wniosku stanem faktycznym, nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości, zarówno od #189; części nadanej na własność przez rodziców 30 lat temu jak również od #189; części, w stosunku do której zniesiono współwłasność bez spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powołany przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym istotne znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia udziałów w przedmiotowej nieruchomości i forma prawna ich nabycia.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawca prawo własności do całej nieruchomości nabył sekwencyjnie udziałami zgodnie z opisem w następujący sposób:

* 29 września 1977 r. w drodze nadania, wnioskodawcy przypadła #189; udziału w nieruchomości - działce,

* w wyniku postępowania sądowego o zniesienie współwłasności - postanowienie Sądu z dnia 19 grudnia 2007 r., wnioskodawcy przyznano prawo własności całej nieruchomości bez spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przychód uzyskany w 2008 r. ze sprzedaży udziału nabytego w 1997 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału w nieruchomości minęło pięć lat. Oznacza to, że przychód uzyskany ze sprzedaży #189; części przedmiotowej nieruchomości - działki - nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych dokonania zniesienia współwłasności stwierdza się co następuje. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Stosownie do art. 195 ustawy - Kodeks cywilny współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

Zniesienie współwłasności to fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która po dokonanym podziale przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Jeżeli w wyniku zniesienia współwłasności udział się nie zwiększa, wówczas datą nabycia nieruchomości jest data nabycia udziału w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności.

Z opisanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że w 2007 r. dokonano zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że wnioskodawcy przypadł oprócz udziału nabytego w 1977 r. w wysokości #189; również pozostały udział w przedmiotowej nieruchomości. W efekcie wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem całej przedmiotowej nieruchomości - nieodpłatnie, gdyż nie został on równocześnie zobowiązany do spłaty na rzecz pozostałych współwłaścicieli.

W związku z powyższym należy zauważyć, że w wyniku zniesienia współwłasności udział wnioskodawcy w przedmiotowej nieruchomości uległ zwiększeniu. W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dokonane bez spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli nieodpłatne zniesienie współwłasności stanowi dla wnioskodawcy nabycie #189; udziału w przedmiotowej nieruchomości. Tak więc 2007 r. winien być utożsamiony z nowym nabyciem udziału w nieruchomości i do odpłatnego zbycia tego udziału (#189;) będą miały zastosowanie przepisy ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ustawy w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można do takich kosztów zaliczyć m.in. koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę skarbową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Tak więc przychodem ze sprzedaży jest, jak wskazano powyżej, cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Natomiast w świetle art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Reasumując stwierdzić należy, iż odpłatne zbycie #189; części przedmiotowej nieruchomości nabytej w 1977 r. nie będzie w ogóle podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy już upłynął. Zatem stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Natomiast do przychodów ze zbycia przedmiotowej nieruchomości wnioskodawca winien zaliczyć tylko połowę kwoty uzyskanej ze sprzedaży z uwagi na fakt, że udział w wysokości #189; w przedmiotowej nieruchomości wnioskodawca nabył w 2007 r. w drodze zniesienia współwłasności, a jego odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Oznacza to, że uzyskana przez wnioskodawcę #189; przychodu ze sprzedaży nieruchomości odpowiadająca udziałowi nabytemu w drodze zniesienia współwłasności w 2007 r. będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e. Zatem stanowisko wnioskodawcy, iż nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku od sprzedaży #189; części nieruchomości, w stosunku do której w 2007 r. zniesiono współwłasność bez spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli jest nieprawidłowe.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.