IBPBII/2/415-386/14/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data otrzymania 9 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 10 i 12 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 29 maja 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-386/14/HS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 10 i 12 czerwca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 1975 r. nabył wraz z małżonkiem nieruchomość rolną w drodze darowizny. Wnioskodawca wskazał, że w czasie trwania małżeństwa nie podpisano intercyzy, małżonków obejmowała wspólność majątkowa. W 1995 r. nastąpiło rozwiązanie małżeństwa; Sąd nie wydał wyroku dotyczącego podziału majątku. W 2013 r. nastąpił podział majątku wspólnego poprzez zniesienie współwłasności za spłatą, w wyniku którego Wnioskodawca został jedynym właścicielem tej nieruchomości. Następnie w 2013 r. Wnioskodawca sprzedał część tej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z 9 czerwca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek jest nienależny, ponieważ Wnioskodawca właścicielem całości tej nieruchomości w ramach wspólnoty małżeńskiej był od 1975 r., a więc ponad 5 lat do momentu jej sprzedaży w 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższej regulacji prawnej należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części bądź udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób ich nabycia.

Zatem aby móc ustalić czy w przedstawionej sprawie sprzedaż w 2013 r. części nieruchomości stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, trzeba ustalić od jakiego momentu należy liczyć bieg terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od daty kiedy nastąpiło nabycie do majątku wspólnego małżonków tej nieruchomości (tekst jedn.: od 1975 r.), czy też od daty kiedy nastąpił podział majątku wspólnego na podstawie umowy o zniesienie współwłasności. (tekst jedn.: od 2013 r.).

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). W myśl art. 31 § 1 przywołanej ustawy - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy - art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, na skutek orzeczenia sądu - art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków - art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, a także w wyniku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast w myśl art. 50¹ Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego należy wyjaśnić, że nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział nie był ekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki, gdy udział majątkowy danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego.

W tym miejscu należy również odnieść się do pojęcia "zniesienie współwłasności". Wnioskodawca wskazał bowiem, że do podziału majątku wspólnego doszło na podstawie umowy o zniesienie współwłasności. Celem postępowania o zniesienie współwłasności - w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny - jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Stosownie do art. 195 ww. ustawy - współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego - każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Wówczas datą nabycia nieruchomości jest data nabycia udziału w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad tą rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego.

W omawianej sprawie Wnioskodawca w 2013 r. został wyłącznym właścicielem nieruchomości z obowiązkiem spłaty na rzecz byłego małżonka w wysokości 75 000,00 zł. Następnie Wnioskodawca sprzedał część nieruchomości.

Zatem zniesienie współwłasności, którą to umową dokonany został podział majątku wspólnego, ma wpływ na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowi o nowej dacie nabycia.

Tym samym nie ma racji Wnioskodawca twierdząc, że do momentu sprzedaży przez niego w 2013 r. części nieruchomości upłynął okres dłuższy niż pięć lat, albowiem - jego zdaniem - do nabycia nieruchomości doszło w 1975 r., zatem od dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytułu dokonanej przez niego transakcji sprzedaży podatek dochodowy od osób fizycznych jest nienależny.

Wnioski Wnioskodawcy zostały oparte na błędnym założeniu.

W rozpatrywanym przypadku Wnioskodawca w 1975 r. nabył udział wynoszący 1/2 w prawie własności nieruchomości, czyli część odpowiadającą jego udziałowi w majątku wspólnym. Tym samym przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawcę w 2013 r. części nieruchomości przypadający na udział nabyty w 1975 r. nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym ten udział nabyto do majątku wspólnego.

Natomiast pozostały udział w prawie własności nieruchomości (1/2) Wnioskodawca nabył w 2013 r. w drodze umowy o zniesienie współwłasności. Wartość przychodu ze zbycia części nieruchomości przypadająca na udział nabyty w 2013 r. w wyniku umowy o zniesienie współwłasności czyli 1/2 przychodu ze sprzedaży części nieruchomości podlega opodatkowaniu według zasad określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym - za koszty sprzedaży nieruchomości lub prawa uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem nieruchomości lub prawa koszty wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa, o ile Wnioskodawca takie wydatki poniósł w związku ze sprzedażą nieruchomości w 2013 r. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli Wnioskodawca poniósł tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczą sprzedaży części nieruchomości, którą to część w udziale 1/2 nabył w 1975 r. oraz w udziale 1/2 w 2013 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie sprzedaż przypadająca proporcjonalnie na udział nabyty w 2013 r. W związku z tym, jeśli Wnioskodawca poniósł takie koszty, to odliczyć będzie mógł jedynie taką ich część, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi przypadającemu na ten udział nabyty w 2013 r., bo tylko przychód ze sprzedaży części nieruchomości nabytej w 2013 r. stanowi źródło przychodu. Pozostała część kosztów przypada bowiem na udział nabyty w 1975 r., którego sprzedaż nie stanowi w ogóle źródła przychodu (a skoro tak, to nie generuje także kosztów).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Podobnie jak w przypadku kosztów odpłatnego zbycia Wnioskodawca będzie mógł odliczyć jedynie odpowiedni% kosztów uzyskania przychodu czyli nakładów przypadających na zbytą część nieruchomości - o ile takie w ogóle poniósł.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Podsumowując, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli w rozpatrywanej sprawie różnica pomiędzy przychodem ze sprzedaży przypadającym na części w udziale nabytym w 2013 r. w drodze umowy o zniesienie współwłasności (ustalona zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, ponieważ nabycie wynoszącego 1/2 udziału w nieruchomości nastąpiło odpłatnie - Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty byłego małżonka.

W przypadku Wnioskodawcy przychód do opodatkowania stanowi wyłącznie 1/2 przychodu ze sprzedaży przypadającego na część udziału nabytego w 2013 r. w drodze zniesienia współwłasności. Pozostała 1/2 przychodu odpowiadająca części udziału nabytego w tej nieruchomości w 1975 r. do majątku wspólnego, zgodnie z wcześniejszym wyjaśnieniem, nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tak uzyskany przychód do opodatkowania należy pomniejszyć o koszty jego uzyskania ustalone zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy. Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów.

W świetle powyższych uregulowań, w przypadku odpłatnego zbycia części nieruchomości nabytej ponad udział, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. część udokumentowanej kwoty faktycznej spłaty na rzecz małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata stanowi bowiem wydatek na nabycie udziału w nieruchomości, który należał do małżonka Wnioskodawcy. Zatem kwota spłaty na rzecz małżonka proporcjonalnie odpowiadająca części udziału nabytego w 2013 r. może stanowić koszt nabycia zbywanego udziału, o który Wnioskodawca może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. Podkreślić tylko należy, że spłata - aby mogła zostać odliczona w zeznaniu - musi być faktycznie poniesiona, czyli zapłacona.

Zatem jeśli Wnioskodawca udokumentuje poniesienie spłaty na rzecz byłego małżonka, to wówczas uzyskany przychód ze zbycia części nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2013 r. o proporcjonalną część takich kosztów może pomniejszyć.

Gdyby po odjęciu od przychodu podlegającego opodatkowaniu odpowiedniej części uiszczonej spłaty wystąpił dochód, to Wnioskodawca może zastosować przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy który stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Ponieważ w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca napisał, że "gospodarstwo składało się z czterech działek plus budynku mieszkalnego i gospodarczego z przełomu lat 50/60" tut. Organ dodatkowo informuje, że w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano zwolnienie, zgodnie z którym zwalnia od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny. Należy wyjaśnić, że pod pojęciem "gospodarstwo rolne" należy rozumieć gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Do zastosowania zwolnienia niezbędne jest spełnienie wszystkich warunków przewidzianych w cytowanym przepisie.

Podsumowując, Wnioskodawca udział w przedmiotowej nieruchomości nabył odpowiednio: 1/2 w 1975 r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz 1/2 w 2013 r. w wyniku umowy o zniesienie współwłasności. Ponieważ od końca roku, w którym nabyto udział na zasadzie wspólności ustawowej, a więc od końca 1975 r. minęło pięć lat zatem przychód ze sprzedaży części nieruchomości w 2013 r. przypadający na udział nabyty w 1975 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu na zasadzie art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. podlega przychód ze sprzedaży części nieruchomości przypadający na udział nabyty w 2013 r., przy czym do kosztów uzyskania tego przychodu Wnioskodawca może zaliczyć odpowiednią część faktycznie zapłaconej spłaty na rzecz byłego małżonka.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.