IBPBII/2/415-372/09/JSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 31 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości-jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 24 października 1997 r. wnioskodawca nabył działkę oddaną w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy, na której rozpoczął budowę budynku mieszkalnego. W dniu 22 lipca 2005 r. decyzją Prezydenta Miasta prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własności.

W dniu 22 stycznia 2007 r. warunkową umową sprzedaży wnioskodawca sprzedał całą nieruchomość objętą księgą wieczystą, pod warunkiem, że gmina miejska nie skorzysta z prawa pierwokupu. Gmina nie skorzystała z prawa pierwokupu i w dniu 2 marca 2007 r. wnioskodawca sprzedał całą nieruchomość. Akt sprzedaży został sporządzony w kancelarii notarialnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku z tytułu sprzedaży działki z domem w stanie surowym.

Wnioskodawcy uważa, że obowiązek zapłaty podatku nie wystąpił, ponieważ decydujące znaczenie ma okres jaki upłynął od nabycia działki 24 października 1997 r. W przypadku wnioskodawcy oznacza, że 5 letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) liczony będzie od dnia nabycia działki.Odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 letniego okresu, co zwalnia wnioskodawcę z obowiązku zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Ponieważ powołana ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, sięgnąć należy do definicji nieruchomości zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym.

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Natomiast w myśl art. 235 Kodeksu cywilnego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność.

To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 24 października 1997 r. wnioskodawca nabył działkę oddaną w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy na której rozpocząłem budowę budynku mieszkalnego.

Następnie w dniu 22 lipca 2005 r. na podstawie decyzji Prezydenta Miasta prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własności. W związku z tym, że jest to data przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, nie można jej uznać za datę nabycia, w rozumieniu cytowanego przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Moment przekształcenia prawa wieczystego użykowania gruntu w prawo odrębnej własności na podstawie aktu administracyjnego, jakim jest decyzja administracyjna jest bowiem jedynie zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości.

Reasumując, za datę nabycia nieruchomości, od której liczony jest pięcioletni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przyjąć datę nabycia prawa użytkowania wieczystego działki czyli 1997 r.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, dokonana w 2007 r. transakcja sprzedaży nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bo miała miejsce po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie i wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży działki z domem w stanie surowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko - Biała.